|
[[Image:Одред Јане Сандански.jpg|thumb|300px|Битолскиот Народноослободителен Партизански Одред „Јане Сандански“]]
'''Битолскиот Народноослободителен Партизански Одред „Јане Сандански“''' (бил формиран кај с. [[Лавци]], [[Битолско]], дејствувална во периодот помеѓу[[8 септември]] [[1942]]<ref>Владо Стрезовски, Ѓорѓи Димовски - Ласков, „7. македонска бригада и 49. дивизија на НОВЈ“, Битола, 1987, 33 стр.</ref> - дејствувал до крајот на март 1943) бил воена единица на НОВ и ПОМ. Бил наречуван и [['''Народноослободителна партизанска чета]]'''.
Одредот извршил напад на бугарскиот екипаж кај железничката станица [[Српци]] – [[Беранци]] (1015 ноември 1942);. Зимата 1942/43, поделен по групи, одржувал политички митинзи по битолските села. (зиматаКон 1942/43),средината ана март [[1943]] потоагодина влегол во состав на [[Битолско-преспанскиот НОПО „Даме Груев“]]. Во април, сопоради засилените дејства на бугарските и италијанските сили, здружениот којодред се префрлил на костурско-леринското подрачје.<ref>''Битолските народноослободителниПотоа партизанскиодредот одреди'',пак Битола,се 1982;</ref><ref>[[Владовратил Стрезовски]]во Битолско, [[Ѓорѓисо Димовскизголемен -прилив Ласков]]на нови борци, ''7.а македонскаод бригадаиздвоените иборци 49од Битолско бил формиран новиот [[Битолски НОПО „Гоце Делчев“]].<ref>„Битолските дивизијанародноослободителни напартизански НОВЈ''одреди“, Битола, 19871982;</ref><ref>''Македонија„Македонија од устанка до слободе 1941–1945''1941–1945“. (Зборник радова), Београд, 1987.</ref>
Наредната година, на [[4 септември]] [[1944]] година, повторно бил формиран истоимен одред кој дејствувал долж патот Ресен–Битола во составот на [[49. Дивизија на НОВЈ]].
Потоа одредот пак се вратил во Битолско, со зголемен прилив на нови борци, а од издвоените борци од Битолско бил формиран новиот [[Битолски НОПО „Гоце Делчев“]]. Подоцна главнината од одредот преминала во Дебарца (17 јули), каде што извршувала диверзантски акции и влегла во составот на новоформираниот [[НО баталјон „Мирче Aцев“]]. Делот од одредот што останал во Преспа, по капитулацијата на Италија, заедно со [[Битолскиот НОПО „Гоце Делчев“]], кај с. Љубојно разоружале над 200 италијански војници (12. септември), а подоцна влегле во составот на [[Битолскиот НО баталјон „Стив Наумов“]] (ноември 1943). Наредната година пак бил формиран истоимен одред (4. септември 1944) кој дејствувал долж патот Ресен–Битола во составот на [[49. дивизија на НОВJ]].
== Референци ==
|
