Предраг Мијатовиќ: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
MerlIwBot (разговор | придонеси)
с Робот: Додава sh:Predrag Mijatović, gl:Predrag Mijatović
Нема опис на уредувањето
Ред 57:
===Реал Мадрид===
 
Конечно Мијатовиќ пристигна во главниот град на Шпанија со големи реклами како 27-годишник во летниот преоден рок во 1996 година. Во Реал, играјќи како повлечен напаѓач/креатор на играта, Мијатовиќ беше поврзан со [[Давор ШуќерШукер]] (исто така нов играч купен од [[ФК Севиља|Севиља]]) и [[РауРаул Гонзалез]]) и така тие создадоа напаѓачко трио. И покрај тоа што беше познат по неговите екстремно одбрамбени тактитки [[ФК Милан]], менаџерот [[Фабијо Капело]] играше со три напаѓачи, [[ШуќерДавор Шукер|Шукер]] и Мијатовиќ заедно учествуваа во постигнување на 38 лигашки натпревари во сезоната 1996/97 година каде ја освоија титулата, со 24 голови на Шуќер и 14 голови на Мијатовиќ исто така учествувајќи во многу од другите погодоци. Рау кој имаше 19 години ги изигра сите 42 лигашки натпревари и постигна 21 гол.
 
За време на наредната 1997/98 сезона лично за Мијатовиќ присуството во Реал не беше многу успешна, но сепак имаше многу моменти за памтење. Покрај повредите и неконстантната форма, тој сепак успеа да постигне 10 погодоци на 24 лигашки натпревари, добро поврзувајќи се со надежниот 21-годишен напаѓач [[Фернандо Мориентез]] кој пристигна од [[Реал Сарагоса]] на почетокот на сезоната и успеа да го надмине Шуќер и да допринесе за негова продажба на крајот на сезоната. Иако [[ФК Барселона]] предводена од [[Сони Андерсон]], [[Луис Фиго]] и [[Луис Енрике]] помеѓу другите ги победи во трката за шпанската титула, сезоната сеуште беше сметана за успешна бидејќи недофатливиот европски трофеј беше повторно вратен на [[Бернабе]] по 32 години. Реал го победи [[Јувентус]] во мај 1998 година на [[Амстердам арената]] каде Мијатовиќ го постигна единствениот гол, кој исто така беше прв гол во таа сезона во лигата на шампионите. Откако, беше на врвот на светот во мај, Мијатовиќ се врати во Реал Мадрид во август со рамнодушни чувства по неговите лоши настапи на светското првенство во 1998 година. Наредната сезона 1998/99 беше последна за него во [[кралскиот клуб]]. И покрај победата во лигата на шампионите договорот на менаџерот [[Јоп Хенкес]] не беше продолжен. Како нов менаџерски тим беа вработени на прво место [[Хозе Антонио Камачо]], а на второ [[Гус Хидинк]] кој често го користеа Мијатовиќ на крилната позиција, додека Рау и Мориентез најчесто беа на напаѓачките позиции. И покрај тоа што тој на моменти покажуваше брилијантност, настапите на Мијатовиќ во најголем дел беа незадоволувачки за тим од браншата на Реал. Иако кога [[Хидинк]] доби отказ на полусезона, сепак не беа на повидок подобри денови на Мијатовиќ, и тој јавно кажуваше за недоразбирањата со новиот тренер [[Џон Тошак]].
Ред 65:
===Фиорентина===
 
Во летото 1999-тата година, тој пристигна во клубот кој претходната сезона од [[серија А]] ја заврши на третото место (тоа придонесе за квалификување во [[Лига]]таЛигата [[на шампиони]]те) што беше голем предизвик за титулата по подолго време, очекувањата беа од големо значење. Во исто време кога Мијатовиќ беше донесен, друг напаѓач, 20-годишниот [[Енрико ЧиезаКјеза]] пристигна во клубот од [[ФК Парма]]. Нивното доаѓање беше дел од напорите на претседателот на клубот [[Виторио Кечи Гори]] да ја направи екипата покомпетентна за освојување на титулата, исто така да го направи среќен легендата на клубот [[Габриел Батистута]], бидејќи светски познатиот напаѓач кој неодамна имаше наполнето 30 години почна да ја зема во предвид опцијата за напуштање на клубот со цел да го освои [[Скудето]]то што го одбегнуваше него со години.
 
Во [[Фиренца]], Мијатович на почетокот играше под искусниот главен тренер [[Џовани Трапатони]], со [[Батистута]] и Чиеза и доведе до борба за предните позиции. За среќа на сите тројца Џовани Трапатони таа сезона претпочиташе напаѓачка формација, дозвојувајќи му на секој напаѓач да сподели од времето на теренот. Тоа исто така значеше дека Мијатовиќ беше малку повлечен кон средината што претставуваше улога на која тој многу брзо се навикна. Вкупно, тој настапи на 16 натпревари таа сезона, постигнувајќи два погодоци, но исто така тој се бореше со повредите што придонесе тој да пропушти голем број на натпревари. Од гледна точка на екипата, сезоната беше сметана за разочарувачка бидејќи Фиорентина не беше во мешаницата за титула во лигата и покрај добрите резултати на почетокот на Лигата на шампионите, тие стигнаа до втората групна стаза.
Ред 71:
Трапатони замина во клубот на крајот на сезоната 1999/2000 и беше заменет од [[Фатих Терин]] кој пристигна како победник на [[УЕФА купот]] со [[Галатасарај]]. Исто така среќната амајлија напаѓачот Батистута беше продаден во [[Рома]], што даваше знаци на крај на една ера на клубот по многу години . Користејќи некои од огромните добиени средства што Рома ги плати за Батистута, Чечи Гори го купи младиот напаѓач [[Нуњо Гомеш]] од Бенфика за 17 милиони евра. Сезоната започна одлично со победи против Јувентус, и нерешено со Милан, но формата не траеше долго. Се вратија проблемите со повреди на Мијатович што тоа го стави на страна. Терим си замина на средината од сезоната по несогласувањата со претседателот во врска со купувањето на играчи во иднина, при што за негова замена беше донесен Роберто Манчини. Клубот сезоната ја заврши на 9-тото место додека неверојатно го освои трофејот во [[Купот на Италија]]. Мијатовиќ настапи само 13 пати во лигата ( некои од нив како резерва), постигнувајќи само еден гол.
 
Летото во 2001-та година, откако заврши сезоната следеше продажба на други големи имиња бидејќи Фиорентина западна во тешка финансиска криза, голманот [[Франческо Толдо]] и средишниот напаѓач [[Мануел Руи Коста]] беа продадени во [[ФК Интер|Интер]] и [[ФК Милан|Милан]], со големи почести. Мијатовиќ, кој имаше 32 години остана, но беше јасно дека неговата форма и физичка способност брзо опаѓаа. Клубот имаше катастрофална сезона, отпадна од лигата и влезе во административен банкрот.
 
==Настапи за репрезентација==
Ред 83:
Очекувањата на светското првенство во Франција беа несомнено значителни. Во многу кругови Југославија се сметаше за репрезентација од сенка со полн состав играчи со сериозни улоги во врвните европски клубови. Тогаш на 29-годишна возраст, Мијатовиќ беше на врвот од неговата кариера и исто така на првенството доаѓаше со висока форма од успехот во финалето на Лигата на шампионите. Натаму, со 14 погодоци од квалификацискиот поход на негово име, од него се очекуваше да обезбеди најголем дел од погодоците. Тој покажа самодоверба, дури предвидуваше дека репрезентацијата на Југославија ќе оди далеку на првенството.
 
Сепак неговите настапи беа под очекувањата, тој успеа да погоди само еднаш во 4 натпревари, погодокот беше постигнат во групната фаза против Германија и му беше доделен нему по видео истрагата, бидејќи на прв поглед изгледаше дека последен контакт со топката пред да влезе во мрежата имаше [[Дејан Станковиќ]]. Да се прости од неговата одлична форма, Мијатовиќ на клучниот пенал ја погоди пречката на елиминацискиот натпреварот во осмина финалето против [[Холандија]], со што Југославија подоцна загуби во продолжението со гол што го постигна [[ЕдгардЕдгар Давидс]].
 
===Патот до Европското првенство во 2000 година===
Ред 116:
 
Наредните години по неговиот развод, Мијатовиќ повторно стапи во брак со срспскиот топ модел [[Анета Миличевич]]. Парот има три ќерќи Наџа (родена во 1999 година), Нина и Лола.
 
{{Состав на Југославија на Светското првенство 1998}}
 
{{ОСНОВНОПОДРЕДУВАЊЕ:Мијатовиќ}}