Џовани Бокачо: Разлика помеѓу преработките

'''Џовани Бокачо''' ({{роден на|16|јуни|1313}} - {{починал на|21|декември|1375}}), [[италија]]нски [[писател]] и [[хуманист]], третиот претставник на [[италија]]нската [[предренесанса]], со своето најважно дело за светската [[литература]], со ''[[Декамерон]]'', во целост се одделува од [[Метафизика|метафизичноста]] на [[Среден век|средновековниот]] начин на мислење. Во биографијата на Бокачо важно место завзема неговиот престој во [[Неапол]], кога тој се формирал интелектуално и естетски. Неапол, во времето кога тој се образувал (во трговската професија и канонското право), бил раскошен, сосема [[Ренесанса|ренесансен]] град со весела атмосфера и со дух кој ги славел уживањата. Животот и творештвото на Бокачо го одбележала незаконската ќерка на кралот [[Роберт (крал)|Роберт]], [[Марија (лик)|Марија]], која во творештвото на писателот се трансформирала во дона [[ФијаметаФјамета]]. Таа е опеана во [[стих]]ови и во [[проза]] како жена која со својот темперамент била извор и на среќата и на несреќата на подоцна напуштениот Бокачо.

[[Антика|Античкиот]] мотив за љубовта на [[ТроилТроило]] и [[КрисеидаКризеида]] (преземен од средновековниот ''[[Роман за Троја]]''), Бокачо го обработил во спевот ''[[Филострато]]''.

Во позрелите дела на Бокачо треба да се спомене и т.н. прв италијански психолошки роман ''[[ЕлегијатаЕлегија на госпоѓа ФијаметаФјамета според неа на жените вљубени раскажана]]'', кој е интересен по раскажувањето во прво лице. Раскажувачот е жена, па тој факт го прави ова дело уште поинтересно.