Репликација на ДНК: Разлика помеѓу преработките

Протеините од репликациската вилушка се наменети за решавање на гореспоменатите проблеми. ДНК полимеразите не се способни да ја одмотаат двоспиралната ДНК молекула, за што е потребно енергија за да се раскинат водородните врски помеѓу базните парови кои ги држат веригите заедно. Оваа задача ја обавува ДНК хеликазата, која ја користи енергијата од [[Аденозин трифосфат|АТП]] за да ја одмота шаблонската ДНК. Потоа единечните вериги се врзуваат со [[врзувачки протеин за единечна верига]] (означен како SSB, single-strand binding protein кај бактериите и [[RPA]] кај еукариотите). Овој протеин го спречува повторното спирализирање на веригите. Одмотаната ДНК која се создава по репликациската вилушка се стреми да ротира и да се свива. За да се спречи ова, постои еден ензим означен како [[ДНК гираза]] (кај бактериите) или [[топоизомераза]] (кај еукариотите), кој ја исправува и одржува веригата.

 

 

== Водечки низи и неводечки низи ==