Протогеровисти: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
|||
Ред 1:
'''Протогеровистите''' биле приврзаници на [[Александар Протогеров]], личности што ги обединувале заедничките симпатии кон неговата личност и дејност, фракција на [[ВМРО (Автономистичка)]] и македонското револуционерно движење <ref>Предавствата и атентатите во македонската историја, Виолета Аковска и Никола Жежов, Скопје, 2004 год</ref>.
== Предисторија ==
Во 1924 година генерал Александар Протогеров заедно со Петар Чаулев и Тодор Александров, присуствува на преговори со Коминтерната во Виена. Заедно со Чаулев потпишуваат т.н. мајскиот манифест за соработка со комунистичките партии на Балканот, за што двајцата се овластени од Александров. Само три месеци потоа, заедно со Александров, повлекува потписот од манифестот, за разлика од Чаулев. По последниот скандал и убиството на Александров во август 1924 година, заедно со Иван Михајлов застанува на чело на ВМРО. По поразот на левицата во септември 1924 година, постепено губи своето влијание во организацијата. Во почетокот на 1925 година се свикува конгресот на ВМРО во Сърбиново. За членови на ЦК се избрани Александар Протогеров, Георги Попхристов и Иван Михајлов. Сепак Протогеров е принуден да се повлече од активна работа и да се обезбеди раководството на ВМРО на Иван Михајлов. Генералот останува без средства и поддържници и емигрира очаен во Виена. Тогашното унгарско влада субвенционирани готовински ВМРО и знаејќи го она Протогеров се поврзува со нивен полномошник. По оваа средба Унгарците почнуваат да субвенционираат лично Протогеров. Потоа со променето самодоверба, генералот се врати во Софија во 1926 година.
== Раскол ==
Убиството на [[Панчо Михајлов]], извршено по наредба на [[Иван Михајлов]], ги продлабочило спротивностите во редовите на ВМРО и претставувало вовед во настаните што подоцна довеле до целосен раскол и крвопролевања во организациските редови. [[Иван Михајлов]] речиси сите свои изречени смртни пресуди ги оправдувал со наводната поврзаност на убиените со комунистите и федералистите, што од страна на ВМРО биле сметани за нејзини најголеми непријатели.
| |||