Џелал Бајар: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 3:
| nationality = Турчин
| image = Celal bayar.jpg
| order =
| term_start = 22 мај 1950
| term_end = 27 мај 1960
Ред 30:
''' Џелал Бајар''' (роден на {{роден на|16|мај|1883}} во {{роден во|Бурса}} - починал на {{починал на|22|август|1986}} во {{починал во|Истанбул}}) бил турски политичар, [[државник]] и третиот [[Претседател на Турција]].
==Политичка кариера==
Во 1908, Џелал се приклучил како волонтер на "İttihad Terakki Cemiyeti" (Комитет на Унијата и Напредок), политичка организација на младотурците.
Во 1919 година, Бајар е избран за претседател на османлискиот парламент во Истанбул, и како заменик на Saruhan (денес Маниса). По несогласувањето за новиот устав утврден од страна на султанот, тој отишол во 1920 година во Анкара да се приклучи на Мустафа Кемал од страна на турското движење за независност. Тој станал активен член на "Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti" (Асоцијација за одбрана на правата на Анадолија и Румелија), уште една политичка организација формирана по Првата светска војна на која станал заменик претседател на Бурса во новоформираното Големо национално собрание на Турција. Истата година, тој беше заменик-министер за економија и на 27 февруари 1921 година тој одново беше назначен за министер за економија. Тој ја предводеше преговарачката комисија за време на востанието на Черкеш Етем. Во 1922 година, Бајар учествуваше во турската делегација за време на мировната конференција во Лозана, како и советник на Исмет Инону. По изборите во 1923 година, Бајар беше заменик претседател на парламентот во Измир. На 6 март 1924 Џелал Бајрам беше назначен за министер за размена на населението, развојот и преселувањето (до 7 јули 1924 година). На 26 август 1924 година го основа Türkiye İş Bankası банката во Анкара со каптал во златни цигли испратени од страна на муслиманите во Индија за поддршка на турската војна за независност. Тој беше генерален директор на оваа најголема турска комерцијална банка до 1932 година.
На 25 Октомври, 1937 Мустафа Кемал Ататурк го постави како премиер на 9-тата влада откако Исмет Инону ја напушти владата. Тој беше премиер до смртта на Ататурк, со што и ја замени функцијата на Ататурк како претседател на Турција во 1938 година.
До 1945 година, тој беше член на "Cumhuriyet Halk Partisi" (Републиканската народна партија), републиканската партија. Тогаш на 7 јануари 1946 година, ја основа Demokrat Parti (Демократска партија), социјално конзервативна економски Либерална партија, заедно со Аднан Мендерес, Фуат Копрули и Рефик Коралтан. ДП освои 408 од 487 места, што ги прво мнозинството во првите слободни избори во Турската историја на 14 мај, 1950 година. Парламентот го избра Бојар, претседателот на ДП, како претседател на Турција. Тој подоцна беше повторно избран во 1954 и 1957 година.
{{ОСНОВНОПОДРЕДУВАЊЕ:Бајар}}
| |||