Token Ring: Разлика помеѓу преработките

Станиците во token ring локална мрежа се организирани во круг каде податоците се пренесуваат од една до наредната станица и контролен token кружи по прстенот и го контролира пристапот. Овој механизам се користи кај ARCNET, token bus и FDDI и има теоретски предности во однос на CSMA/CD и Eтернет.

 

Шематски, token ring мрежата е поврзана како ѕвезда со разводни кутии и излези и влезови од и до секоја станица во мрежата. Каблите за поврзување најчесто се IBM “Тип 1” пар преплетени жици со IBM податочни конектори. Недостаток на конекторите е што се кревки и гломазни и за нив е потребно барем 3 x 3 cm простор.</br>

Во 1985 година token ring работеше со брзина од 4Mbit/s, но во 1989 година IBM излезе со token ring со брзина од 16 Mbit/s и 802.5 стандардот беше прилагоден на него. Во 1981 година, Apollo Computer ja претставија нивнata Apollo token ring (ATR) мрежа со 12 Mbit/s и Proteon ја претставија нивната ProNet-10 мрежа во 1984. Сепак, мрежата IBM token ring не беше компатибилна на ATR и ProNet-10.

Token ring од 4 Mbit/s and 16 Mbit/s беа стандардизирани од IEEE 802.5. Потоа беше стандардизиран 100 Mbit/s token ring додека пак во 2001 година овозможија брзина од 1000 Mbit/s, но не излезе на пазарот.

Кога се појави token ring мрежа од 4 Mbit/s се слушаа гласини дека е супериорен во однос на Етернет и за тоа се водеа жестоки дебати. Со појавувањето на побрзи верзии на Етернет, token ring архитектурите излегле од употреба а големата употреба на Етернет доведе до намалување на цената. Од тогаш, token ring мрежите излегоа од употреба а Етернет со 100 Mbps стана доминантен на пазарот.