OSI-модел: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с [r2.6.4] Бот Додава: az:OSI Modeli |
с спојување |
||
Ред 42:
Секоја мрежа приклучена на Интернет е уникатна и самостојна. Може да функционира нормално со и без да биде приклучена на друга мрежа. Поврзувањето на дадена мрежа (во која е имплементиран IP протоколот во хостовите и рутерите) со друга мрежа или повеќе други мрежи со уреди наречени портни рутери ([[gateways]]), се нарекува [[internetworking]] т.е. меѓумрежно поврзување. <br />
Рутерите се во функција на меѓумрежното поврзување. Интернет мрежата не е подложна на централизирана контрола, што овозможува таа да биде флексибилна кон додавање на нови јазли и поврзување со нови мрежи, и истовремено да се поддржуваат различните постоечки и нови апликации (сервиси).
----
(ОСИ Моделот) е производ на напорот на Отворениот Систем за Интерконекција од Интернационалната Организација за Стандардизација.Тоа е начин на поделба на под-комуникацискиот систем на помали делови наречени слоеви.Слоевите се збирка на концептуално слични функции кои обезбедуваат услуги за слојот над него, и добиваат услуги од слојот под него.Секој слој на пример обезбедува услуги во случајот на слојот над и бара услуги од слојот под.
На пример, слојот кој што овозможува безпрекорно комуницирање преку мрежата ја овозможува патеката потребна за апликацијата над, додека го повикува понискиот слој да испраќа и прима пакети кои што ја сочинуваат содржината на патеката.Концепциски два случаи на еден слој се поврзани со хоризонтална протоколна врска на тој слој.
Повеќето мрежни протоколи кои се употребуваат на пазарот денес се базирани на [[TCP/IP]] протоколот.
=='''Историја'''==
Во 1978 година работата на слојниот модел на архитектурата на мрежата беше започнат и Меѓународната Организација за Стандардизација ([[ISO]]) започна со развивање на архитектурата на OSI системот. OSI има две главни компоненти: апстрактен модел на вмрежување, наречен Основен Референтен Модел или седум-слоен модел, и збир на посебни протоколи.
Забелешка: Стандардните документи кои што го опишуваат ОСИ Моделот може слободно да се превземат од ITU-T како '''X.200''' - серија на препораки.Голем број на протоколни спецификации исто така се достапни како дел од ITU-T X сериите. Еквивалентот на ISO и ISO/IEC стандардите за OSI моделот се достапни од ISO но само некои од нив се без наплата.
Концептот на седум-слојниот модел беше создаден од страна на Чарлс Б.,Honeywell Information Services. Рзалични аспекти на OSI дизајнот еволуирале од искуства со ARPANET, NPLNET, EIN, CYCLADES мрежите и работата во IFIP WG6.1. Новиот дизајн беше документиран во ISO 7498 и нејзините различни дополнувања. Во овој модел, мрежниот систем е поделен на слоеви.Во рамките на секој слој, еден или повеќе субјекти се функционални.Секој дел се поврзува директно само со слојот кој што е веднаш под него, и обезбедува услови за користење од страна на слојот над него.
Протоколите овозможуваат oбјектот од еден хост да комуницира со соодветниот oбјект во истиот слој, во различен хост.
Сервисните дефиниции апстрактно ја опишуваат функционалноста на (N)-слој со (N-1)-слој, каде што N е еден од седумте слоја на протоколите работени од локалниот хост.
=='''Опис на OSI Слоевите'''==
Според препораките на X.200, има седум слоеви, секој генерички познат како N слој.Секој N+1 објект бара услуги од објектот N.
На секое ниво, два објекти комуницираат со помош на N протокол со пренесување на податочни еднинци (PDU).
Сервисната податочна единица (SDU) е посебна единица од податоците кои што се пренесуваат од OSI слојот во понизок слој,и каде што понискиот слој се уште не е врзан за податочната единица. SDU е збир на податоци, која е доставена од страна на корисникот на услугите од даден слој, и се пренесува семантички непроменет до корисникот на услугата.
Безбедносните услуги не се поврзани со специфичен слој: тие можат да бидат поврзани со одреден број на слоеви, како што е дефинирано во препораката од страна на ITU-T X.800
Овие услуги се наменети за подобрување на испратените податоци.Всушност достапноста на комуникациската услуга е утврдена од дизајнот на мрежата и/или мрежните управувачки протоколи.Соодветен избор за ова се потребни за да го заштитат од порекување на услугите.
'''Слој 1: Физички слој'''
Физичкиор слој ги дефинира електричните и физичките спецификации за уредите.Односно тоа ги дефинира односот помеѓу уредот и пренесувачкиот медиум како што е [[бакар]] или оптички кабел.Ова вклучува и распоред на пиновите, [[напон]], кабелските спецификации, репетитор, мрежни адаптери и др.За да се разбере функционалноста на физичкиот слој, споредете ги со функциите на слојот за податочно поврзување. Се мисли на физичкиот слој како се интереса првенствено за интеракција со еден уред со медиум, доколку пак слојот за податочно поврзување се интересира за интеракција на повеќе уреду со медиумите.
Главните функции и услуги кои ги извршува физичкиот слој се:
* Основање и престанок на врската до комуникацискиот медиум.
* Учество во процесот на коминикација каде средствата се делата ефикасно на повеќе корисници (пр. контрола на прото]).
* Модулација, или конверзија помѓу претставувањето на дигиталните податоци во корисничката опрема и соодветните сигнали пренесени преку комуникациски канал. Ова се сигнали кои работат во текот на физичкото каблирање (како [[бакар]] и оптичкото влакно или преку радио врска.
'''Слој 2: Податочна врска'''
Слојот за податочна врска обезбедува функционални и процедурални средства за пренос на податоците помеѓу мрежните субјекти како и за откривање и евентуално поправање на грешки кои можат да се случат во физичкиот слој.Првично овој слој е наменет за точка-до-точка, точка-до повеќе медиумски точки, карактеристична за широката област кај телефонските системи. Локалната мрежна архитектура, која вклучува пренос со можност за повеќе влезови, беше развиена самостојно од [[ISO]] во проектот IEEE 802.Работата на IEEE представува подслој и функции за управување не се потребни за WAN употреба.Во пракса само детекција на грешка, не и проток на контрола употребувајќи лизгачки прозорец, во податочната врска тоа е претставено како протокол точка-до-точка, и во локалните мрежи IEEE 802.2 LLC слојот не е користен во повеќето протоколи во [[Ethernet]], и на други локални мрежи протокот на контрола и потврдните механизми ретко се користат.
{{ISO стандарди}}
| |||