51.169
уредувања
[непроверена преработка] | [проверена преработка] |
сНема опис на уредувањето |
ситни технички промени во реферирањето |
||
Ред 1:
'''Таргетирањето на девизниот курс''' ([[англиски]]: ''exchange rate targeting'') или '''врзувањето на девизниот курс''' ([[англиски]]: ''exchange rate peg'') претставува стратегија на [[монетарната политика]] каде што централната банка ја одржува вредноста на домашната валута во однос на една или неколку странски валути. Во рамките на оваа стратегија, девизниот курс претставува посредна цел на монетарната политика, т.е. преку контролата врз девизниот курс, централната банка настојува да ја одржува стабилноста на цените. Таргетирањето на девизниот курс претставува ефективна стратегија за контрола на [[инфлацијата]] поради повеќе причини: прво, преку врзувањето на девизниот курс се стабилизира увозната компонента на инфлацијата, т.е. се спречува порастот на цените на увозните производи; второ, оваа стратегија ги дисциплинира монетарната и [[фискалната политика]]; трето, врзувањето на девизниот курс испраќа јасен сигнал до јавноста за намерата на централната банка да ја елиминира инфлацијата; четврто, таргетирањето на девинзиот курс овозможува лесно следење и проверка на исправноста на монетарната политика што ја води централната банка, бидејќи јавноста лесно може да провери дали курсот се одржува на поставеното ниво.<ref>Горан Петревски, ''Монетарна политика - Теорија и искуството на Македонија'', Здружение за социо-економски развој, Скопје, 2005.</ref>
Сепак, таргетирањето на девизниот курс се одликува и со одредени недостатоци, како што се: прво, преку врзувањето на девинзиот курс, централната банка ја презема монетарната политика од земјата-сидро, со што ја земјата губи можноста за водење самостојна, независна политика. Освен тоа, сите шокови што ја погаѓаат земјата-сидро се пренесуваат врз домашната економија <ref>
==Форми на таргетирање на девизниот курс==
Ред 9:
==Таргетирањето на девизниот курс во праксата==
Таргетирањето на девизниот курс, во една или друга форма, претставува многу применувана стратегија за водење на монетарната политика. Така, фиксните девизни курсеви како стратегија за борба против инфлацијата, за пр впат почнале да се применуваат во доцните 1970-ти, во земјите од [[Јужна Америка]]: [[Аргентина]], [[Чиле]] и [[Уругвај]]. Исто така, како успешен пример се посочува употребата на оваа стратегија во стабилизационите програми на [[Израел]] од 1985 г., на [[Мексико]] (во периодот 1987-1994 г.), како и во земјите во транзиција, во 1990-тите. Притоа, во примената на таргетирањето на девизниот курс се забележани следниве емпириски регуларности: бавно опаѓање на стапката на инфлација, почетна [[експанзија]] на економската активност, проследен со подоцнежна [[рецесија]],<ref>Sergio Rebelo
==Извори==
|