Андреј Колмогоров: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Бот Менува: pt:Andrei Kolmogorov
с Бот менува: филозоф... -> философ..., интернационално -> меѓународно
Ред 13:
}}
 
'''Андреј Николаевич Колмогоров''' ([[руски јазик|руски]]: Андрѐй Николаѐвич Колмогôоров) ([[25 април]] [[1903]] - [[20 октомври]] [[1987]]) бил руски мтатематичар и еден од најистакнатите математичари на 20. век. Имал репутација на човек со богата ерудиција. Тој е советски математичар кој имал големи достигнувања на различни научни полиња (помеѓу нив се ''теоријата на веројатноста, топологија, интуитивна логика, турбуленција, класична механика и сметачка сложеност'').<br />Во 1922 година конструирал ''Фуријеов ред'' за кој добил интернационалномеѓународно признание. Во 1925 година го објавил својот познат труд во интуитивната логика – Принципот на исклучива средина. Неговата пионерска работа Во врска со Аналитичките Методи на Теоријата на Веројатностa била публицирана (во Германија) во 1931 година. Во 1933 година ја публицирал Основи на Теоријата на Веројатноста, претставувајќи ги модерните основи на теорија на веројатноста како и докажувајќи ја својата репутација на еден од најдобрите експерти на ова поле. Во 1939 година бил избран за академик на СССР Академијата за Науки.Во класичниот механизам познат е по КАМ теоријата. Основач е на алгоритамската сложена теорија, често нарекувана како Колмогорова сложена теорија.
 
== '''Биографски податоци''' ==
Ред 25:
=== Зрелост ===
 
Во 1922 година Колмогоров конструирал Фуријеов ред кој дивергирал речиси насекаде, добивајќи интернационалномеѓународно признание. Во тој период одлучил да го посвети животот на математиката. Во 1925 година дипломирал на Државниот Московски Универзитет и почнал да студира под надзор на Николај Лужин. Тој станал доживотен пријател со Павел Александров кој во 1936 година го вмешал во едно незгодно политичко гонење на нивен заеднички учител, таканаречен “случајот на Лужин“ или Лужиновата афера. Колмогоров (заедно со А.Клинчин) се заинтересирал за теоријата на веројатноста. Во 1925 година го објавил својот познат труд во интуитивната логика – ''Принципот на исклучива средина''. Во 1929 година се здобил со својата докторска титула на Државниот Московски Универзитет.
<br /><br /> Во 1930 година Колмогоров заминал на своето прво патување во странство, одејќи во Göttingen, Минхен и потоа во Париз. Неговата пионерска работа ''Во врска со Аналитичките Методи на Теоријата на Веројатноста'' била публицирана (во Германија) во 1931 година, a истата година станал професор на Московскиот Универзитет.
[[Податотека:vtora.jpg|thumb|Колмогоров (лево) работи на својот говор во Талин]]
Ред 32:
<br /> Подоцна, Колмогоров ги пренасочил своите истражувачки интереси во областа на турбуленцијата, каде што во 1941 година неговите дела имале значително влијание во оваа област. Во класичниот механизам познат е по КАМ теоријата (прв пат ја претставил во 1954 година во Амстердам, за време на Интернационалниот Конгрес на Математичари). Во 1957 година го решил 13-от проблем на Хилберт (заеднички труд со неговиот студент В.И.Арнолд). Бил основач на алгоритамската сложена теорија, често нарекувана како ''Колмогорова сложена теорија'', која почнал да ја развива во тоа време.
<br /><br /> Колмогоров се оженил со Ана Димитриева Егорова во 1942 година. Тој стекнал моќна предавачка рутина за време на својот живот, не само на универзитетско ниво, туку исто така и со помлади деца, бидејќи бил активно вклучен во развивањето на педагогијата за надарени деца, во литературата и музиката, како и во математиката. На Универзитетот, тој имал разни позиции, вклучувајќи ги и високите позиции на неколку подрачја (веројатност, статистика и случајни процеси, математичка логика) и исто така бил и декан на Факултетот за Механика и Математика.
Во 1971 година се придружил на океанографската експедиција на истражувачкиот брод [[Дмитриј Иванович Менделеев|Димитри Менделеев]]. Напишал неколку текстови за Големата Советска Енциклопедија. Во неговите доцни години особено се посветил на математичките и филозофскитефилософските врски помеѓу теоријата на веројатноста и применетите области.
 
== '''Библиографија''' ==