Ќустендилски конгрес: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Бот: козметички промени
→‎Одржување на конгресот: дополна на текст.
Ред 9:
 
Под окрила на бугарската државна власт,''десното-врховистичкото крило'', во првите денови на март [[1908]] во селото [[Жабокрт]], го одржала својот така наречен Ќустендилски конгрес, на кој е извршена ревизија на одлуките од Рилскиот конгрес. На когресот не се поканети и не присуствувале делегати -преставници на ''македонското национално крило'' на организацијата. На конгресот се собрале следните делегати: [[Христо Матов]], [[Христо Татарчев]], [[Петар Ацев]], [[Ефрем Чучков]], [[Тодор Черваров]], [[Христо Шалдев]], [[Петко Пенчев]], [[Петар Чаулев]], [[Тане Николов]], [[Добри Даскалов]], [[Тодор Александров]], [[Милан Гурлуков]], [[Васил Чакаларов]], [[Климент Шапкарев]], [[Христо Силјанов]], [[Илија Биолчев]], [[Михаил Монев]] и [[Ангел Узунов]].
 
Работата на конгресот во главно е посветена за разобличување на ставовите на левото крило во врска со постоењето на принципиелни разлики во организацијата што излегле на површината на Рилскиот конгрес.Имено, [[левицата]], а особено [[Јане Санданскиѓѓ како нејзин истакнат предводник,се обвинувани за застапување на „[[еволуционизам]] “ и „[[републиканизам]] “ во [[Организацијата]], а кои биле спротивни на ставовите што ги застапувала [[десницата]] во истата, со цел таа да се престави каако нереволуционерна и анационална ( небугарска ) за да биде искомпримитирана како „[[фракција]] “ која се откажала од бугарштината и од основните револуционерни принципи на организацијата-преку револуција до автономна Македонија. „Еволуционизмот“ на „левицата“ не бил само „етикета“,туку тој бил политика на Организацијата чии основи ги поставил [[Гоце Делчев]] како составен дел на национално-револуционерната борба за извојување на политичката слобода и на државноста (едновремено со создавање и на елементи на државна и социјална власт). А токму крајната цел на Внатрешната организација била таа што ги создавала принципиелните разлики меѓу „ левицата“ и „ десницата“. Извор ;<ref> < small> Историја на македонскиот народ,стр.408 том III издание на ИНИМ 2003 год. Скопје </small></ref>.
 
[[Републиканизмот]] кај левицата се гледал токму во борбата за постигнување на крајната цел.Станувало збор за иднината на Македонија.Републиканизмот значел една самостојна Македонија,факт што за новата организација што се создавала во Ќустендил, во никој случаај не бил прифатлив за десницата, која во суштина преставувала наследничка на создадената организација меѓу емиграцијата во Бугарија 1895 год.( од која изникнал Врховниот комитет ) , таа што кнезот Фердинанд го прогласила за врховен командант на бугарскиот народ „исполнител на неговите заветни идеали “ , а тие на десницата не се разликувале од оние на Врховниот комитет.<ref> < small> Историја на македонскиот народ, стр.409 том III
Издание на ИНИМ Скопје 2003 год.</small></ref>.
 
Серскиот револуционерен комитет во првата половина на мај 1908 год. со„Второ отворено писмо “ информирал за клеветите и инсинуациите против левицата. Целта била да докаже дека расцепот на [[Организацијата]] е извршен со бугарски пари и за бугарска сметка ; „ мислејќи дека со парите на бугарската држава ќе можат да го завладеат светот....предавниците отидоа многу далеку, импровизирајќи некаков општ конгрес на Организацијата. За нас нее важно дали тој се одржал во бугарско министерество за надворешни работи,или како куриозитет конгресмените отишле до Ќустендилската граница Судбината на [[Револуционерната организација]]...се решава цинично од некакви платени бугарски чиновници и случајни патриоти,а другите подлежат на проклетство и на беспоштедни прогони<ref><smal >Историја на македонскиот народ,стр.409 том III издание на ИНИМ 2003 год. Скопје</small></ref>.
 
Кон крајот на мај било свикано советувањето со преставници на;Серскиот,Струмичкиот и Солунскиот округ.
 
== Одлуки на конгресот ==