Микенски јазик: Разлика помеѓу преработките

Писмото разликува пет самогласки, ''а'', ''е'', ''и'', ''о'', ''у'', полусамогласките ''w'' (кратко у) и ''ј'', трите звучни букви, ''м'', ''н'', ''р'' и седум затворени букви, ''д'', ''к'', ''п'', ''q'' (ку), ''с'', ''т'', ''з'' (сосе {{IPA|[kʲ]}}, {{IPA|[gʲ]}} и {{IPA|[dʲ]}}, гласови кои подоцна станале грчко [[ζ]]).

 

 

Микенскиот грчки јазик се одликува со некои од архаичните караткеристики на [[индоевропски јазик|индоевропскиот јазик]], како [[лабиовеларна согласка|лабиовеларни согласки]] кои се промениле по звук во зависност од контекстот со времето кога алфабетското грчко писмо почнало да се употребува неколку стотини години подоцна.