Ратомир Дујковиќ
Оваа статија или заглавие има потреба од викифицирање за да ги исполни стандардите за квалитет на Википедија. Ве молиме помогнете во подобрувањето на оваа статија со соодветни внатрешни врски. |
Ратомир Дујковиќ (24 февруари 1946 година, Борово) е фудбалски тренер и поранешен фудбалски голман.
Кариера
уредиИграчка кариера
уредиТој израснал и го поминал своето детство во село Борово, каде што Јосип Кеџи, поранешниот голман Н.К. Борово, го видел како многу талентирано момче кое бранело во основното училиште "Иван Горан Ковачиќ". Ја започна својата фудбалска кариера во тој клуб, па тој многу брзо можеше да продолжи во НК Осиек.
До 1962 година бил во Осиек, потоа заминал во Белград, во редовите на Црвена Ѕвезда. Тој поминал осум години во Ѕвезда (1966-1974), бранел на 442 натпревари (201 на првенството, 37 натпревари на европски натпревари). Тој бранел во познатиот тим Миљан Миљаниќ, меѓу кои биле, меѓу другите, Драган Џајиќ, Јован Ачимовиќ, Караси и кој во 1971 година пристигнал во полуфиналето на Европското првенство. Ставен е на 8-то место на вечната список на клубот според бројот на натпревари во Европа и 12-то место во вкупниот број натпревари. Со Звезда освоил 4 првенства и 3 купови.
По Ѕвезда, тој се преселил во Реал Овиедо (1974), каде што поминал три години. Потоа се вратил во Осиек, каде што бранел сите три сезони (1977-1980), ги поминал последните две сезони во Галеника (1980-1982), каде што ја завршил својата кариера.
За репрезентацијата на Југославија, тој играл четири пати. Тој дебитирал на 21 април 1971 година против Романија (0: 1), а последниот натпревар го играл на 27 октомври истата година против Луксембург (0: 0).
Тренерска кариера
уредиЈа започна својата тренерска кариера таму каде што ја заврши својата играчка кариера, со екипата Галеника. Неколку сезони се обидувал Галеника од тренерска клупа да ја врати меѓу прволигашите по падот во 1983 година, но во исклучително јак натпревар, како тогаш што била Втората федерална лига.
Во 1987 година, ја прифатил поканата на Црвена ѕвезда и служел како тренер за цели 5 сезони, освен кога му помогнал на Гојко Зец во Обединетите Арапски Емирати. Тој бил член на стручниот кадар на "црвено-бели", кој го освоил Европското првенство во 1991 година.
Од 1992 до 1995 тој бил тренер на Венецуела. Од 1996 до 1997 година ја предводел националната екипа на Мјанмар, а потоа се вратил во Венецуела и ги водел Атлетико Зулу, Универсидад Лос Андес и Естудијантес Мерида.
Бил член на стручниот кадар на репрезентацијата на СР Југославија на Европското првенство 2000 во Белгија и Холандија.
Од 2001 до 2004 година тој бил селектор на Руанда. Со оваа мала земја, тој постигнал одличен резултат во Африканскиот куп на нации, кој исто така е и првиот учесник на Руанда во овој континентален натпревар.
Од 2004 до 2006 година беше тренер на Гана. Го зеде Гана за првпат во историјата на Светското првенство. Со нив, Мундијал 2006 стигна до осмина финале каде што беа елиминирани од Бразил (0: 3). Од 2006 до 2008 година беше тренер на Олимпискиот тим на Кина.
Во летото 2009 година тој беше назначен за селектор на српскиот младински тим. Откако младата селекција не успеа да се квалификува за финалниот турнир на Европското првенство во Данска во 2011 година, тој поднесе неотповиклива оставка.