Поморски музеј (Осака)

Поморскиот музеј во Осака

Поморскиот музеј во Осака (なにわの海の時空館code: ja is deprecated , Naniwa no Umi no Jikūkan) е еден од најголемите поморски музеи во Јапонија. Музејот бил отворен од страна на градоначалникот на Осака на 14 јули 2000, а изградбата започнала во март 1998. Градбата е проектирана од страна на францускиот архитект Пол Андро, кој соработувал со Аруп и Тохата. Музејот бил изграден на обработливо земјиште во заливот Осака, во вредност од 12.8 милијарди јени, со копија од трговски период од периодот Едо, бродот Нанива Мару како главно дело во музејот. Барањата на градбата за да опстане сеизмички и од можните бури успешно биле исполнети и довеле, градбата да ја добие Специјалната награда за структура во 2002 од страна на Институтот за структурни инженери во Обединетото Кралство.

Местоположба

Градот Оскаа посакал, изградбата на музејот да има влијание на поморската историја на градот. Архитектите планирале местоположбата на музејот да биде плодно земјиште покрај заливот Осака, каде што биле изградени бропјни админиситративни центри, за да се создаде патоказ кон центарот на градот. Пред да се зафати со клучните работи, архитектот Пол Андро направил првобитни скици на кои го прикажал изгледот на објектот и изјавил дека музејот треба да биде сместен во вода, па површина од дури 300.000 m² требала да биде ископана од обработливото земјиште за градбата да го добие конечниот облик со полутопка во горниот дел којашто се чини дека испливува над водата. Од копното до објектот бил изграден подводен тунел.

Проектирање на изгледот на градбата

Објектот е поврзан со копното со помош на подводен тунел

Тунелот завршува во внатрешноста на објектот

Андро ја проектирал изградбата врз основа на геодезичката купола на Бакминстер Фулер. Луѓето од „Аруп“ биле одговорни за обликот на стрултурните елементи на градбата, како и за електричните и сеизмолошки решенија за објектот и внатрешноста, во која би можеле да се одржуваат изложби. Јапонското претпријатие „Тохата“ ја презело одговорноста за конструкцијата на влезот до објектот, подводниот тунел и подструктурата на целата градба.

Објектот се наоѓа на 25m од брегот на врвот од 15m висока алувијална почва. Колците биле проектирани во должина од 40m. За да се оневозможи потопување на градбата во случај на земјотрес, последните 10m од колците биле проектирани со челичен слој, а за да се оневозможи градбата да предизвика подигнување на нивото на водата, колците биле поставени на тенкла плочка над земјата на дебелина од 1.6–2.5m, со цел да се оневозможи преголемата маса да го зголеми притисокот.

Полукружниот објект содржи билтарница, влезна сала и административни простории со складипте и растителен погон два ката под нивото на водата. Од влезната сала, посетителите се симнуваат низ подводниот тунел со застаклени ѕидови. Тунелот е изработен од армиран бетон и е широк 15m, а долг 60m, но најкраткото растојание од објектот до брегот е 15m

Конечниот изглед на градбата со површина од 20.000m², од кои 5.000m² е површината на влезот, 1.000m² изнесува површината на 60m долгиот подводен тунел, којшто води до внатрешноста на градбата, чија површина е поделена на 4 нивоа со вкупна површина од 14.000m².

Изградба

Поглед на куполата од задниот дел на влезната градба

Програмата за изградабта на музејот траела 25 месеци, а куполата била најкритичниот дел во целиот објект. Било откриено дека куполата треба да биде градена однадвор, додека внатрешната скеција одвнатре, со цел да се избегнат судири за време на изградбата и да се осигура завршување на работите на време. Ова исто така значело дека структурата на куполата била изолирана од внатрешната структура, поедноставувајќи ја отпорноста против земјотреси. Изградбата на куполата му припаднала на претпријатието „Тешка индустрија Кавасаки“, делумно поради тоа што биле оддалечени само 33 км од градилиштето, на другата страна на занивот Осака side of Osaka Bay. На 3 ноември 1998, кран тежок 4.100 t ја дигнл 1200 t тешката кушола и ја натоварил на сплав. На 5 ноември, сплавот го поминал 6 часовниот пат до музејот и еден ден подоцна, кранот ја спуштил куполата над целосно изградената градба.

Музеј

Трговскиот брод Нанива Мару во средината на куплата

Осака е пристаништен град, кој засилено се развил за време на периодот Едо, стануивајќи познат како „јапонската кујна“. Целта на музејот е да покаже како морето, бродовите и пристаништето биле користени за да се овозможи развој на градот и развој на поморството во светот воопшто.

Централниот изложбен примерок е копијата од бродот Нанива Мару, којшто навистина пловел во 17. век, познат и под името Хигаки каисен. Бродот бил внесен во заливот Осака пред да биде затворен музејот со спуштањето на куполата. На четирите ката кои ја опкружуваат копијата на бродот Нанива Мару се наоѓаат голем број на артефакти и изложбени примероци, кои го покажуват развојот на поморската трговија во Осака, но и во целиот свет. Меѓу нив се наоѓаат Укијо-е отпечатоци, копии од носови фигури и прикази на бродоградба.

Во подрумот од музејот се наоѓаат видео-театари. Во „Салата морска авантура“ се прикажуваат научнофанатстични приказни со млади јапонски морнари, средби со пирати, бурио со силни бранови, а седиштата може да се поместат и прилагодат по желба на гледачите. Во „Театар на морињата“ гледачите поминуваат низ Венеција во 3D филм, вво кој има симулација на брановите и миризбите. Симулаторот на јахти им дава можност а посетителите да се обидат со своите раце виртуелно да запловат.

Надворешни врски

• Офцијална страна на музејот Архивирано на 22 март 2009 г.