Последното оттуѓување
Последното оттуѓување е публицистичко дело за тековните општествени и политичките трендови од аспект на политичката социологија и филозофија. Книгата е напишана и објавена од страна на Петар Трајков [1] во Скопје во 1998 година.
 | |
| Автор | Петар Трајков |
|---|---|
| Земја |  Македонија |
| Јазик | Македонски |
| Жанр | социологија |
Издадена | 1998 |
| Страници | 90 |
| ISBN | 9989-712-79-4 |
| Следна | Орбело |
Оттуѓување
уреди,,Последното оттуѓување"[2] го обработува филозофскиот проблем на отуѓување на социјалниот слој во претходниот политички систем во Република Македонија. Генезата на бирократијата (отуѓената администрација) и технократијата и нивните позитивни и негативни импликации врз процесот на демократијата во Република Македонија. Конечно оттуѓената група го води кон распаѓање стариот систем преку создавање на титуларна сопственост на општествениот и државен капитал, популарно наречена - црвена буржоазија.
Три периоди
уредиБирократизацијата и технократијата на македонското општество е опишано во три периоди: планирана - централна економија, самоуправен социјализам со договорниот економија и приватизација. Улогата што одредени технократски групи ја имаат во процесот на производство им овозможи да бидат отуѓени во текот на планската економија, за подоцна да се промовираат како отуѓен систем, да се наметне делумно пазарната економија и на крајот да се изведе приватизацијата на општествената и државна сопственост. Со претензија да го контролира целокупниот економски и политички живот и општествената надградба.
Бирократијата
уредиПривилегираниот слој на социјализмот - бирократијата, или високите функционери на системот и нивните потомци во пост социјализам во голема мера ја преземат улогата во македонското демократско и граѓанско општество наместо граѓанскиот општествен слој. Сепак опредметена, групата без иницијатива и продуктивноста и недостаток на креативност, се претвора во пречка за развојот на општеството. Бидејќи отуѓениот слој се однесува како хедонистички елита со претензии на неограничено политичкото владеење, авторот предлага модел на лични промени и градење на односи, кои ќе оневозможат тотално отуѓен систем.