Нелсон Пике
Нелсон Пике Соуто Мајор ( Portuguese pronunciation: , роден на 17 август 1952 година), познат како Нелсон Пике, е бразилски поранешен возач на моторни трки и стопанственик. Од своето пензионирање, Пике, трипати бил светски шампион, и со тоа станал еден од најголемите возачи на Формула 1 во различни анкети на моторспортот.[2][3]
| Нелсон Пике Соуто Мајор | |
|---|---|
 Пике во 2013 година | |
| Националност |  Бразилец
|
| Болид # | — |
| Моментален тим | — |
| Кариера во Формула 1 светското првенство | |
| Трки | 207 (204 starts) |
| Титули | 3 (1981, 1983, 1987) |
| Победи | 23 |
| Пиедестали | 60 |
| Пол позиции | 24 |
| Вкупни поени | 481.5 (485.5)[1] |
| Најбрзи кругови | 23 |
| Прва трка | Гран при Германија 1978 |
| Прва победа | Гран при 1980 САД |
| Последна победа | Гранд при Канда 1991 |
| Последна трка | Гран при Австралија 1991 |
| Пласман во 2007 | — |
Пике имал кратка кариера во тенисот пред да го изгуби интересот за спортот и после тоа започнал со картин, каде го сокрил својот идентитет, со цел неговиот татко да му го открие хобито. Тој станал бразилскиот национален шампион во картинг во 1971–72 година и го освоил првенството во Формула Ве во 1976 година. Со совет од Емерсон Фитипалди, Пике отишол во Европа за понатамошен успех со тоа што ги презел рекордниот број победи во Формула Три во 1978 година, поразувајќи го целокупниот рекорд на Џеки Стјуарт .
Во истата година, тој го направил своето деби во Формула 1 со тимот на „Енсигна“ и возел за Мекларен и Брабхам. Во 1979 година, Пике се преселил во тимот на Брабхам и го заврши првенството како вицешампион во 1980 година пред да го освои првенството во 1981 година. По лошите настапи на Пике во 1982 година, во наредната 1983 година го освоил неговото второ светско првенство. Во сезоната 1984–85, Пике уште еднаш ги загубил шансите да го освои првенството, но успеал да оствари три победи во тој период. Тој се преселил во тимот на Вилијамс во 1986 година и бил кандидат за титула до последното коло во Австралија. Пике го освоил своето трето и последно првенство во 1987 година за време на жешката битка со соиграчот Најџел Мансел. После тоа, Пике се преселил во Лотус во сезоната 1988-1989 година, кога го доживеал својот трет пад во формата. Крајот на кариерата го завршил во тимот на Бенетон во 1990-1999 година, каде успеал да победи на три трки пред да се пензионира.[4]
Откако се повлекол од Формула 1, Пике се обидел со Индијанаполис 500 две години. Тој, исто така, се прошетал на спортски трки со автомобили на различни точки за време и по неговата кариера во Формула 1. Пике во моментов е во пензија и работи неколку бизниси во Бразил. Тој исто така управува со неговите синови Нелсон Пике Џуниор и Педро Пике, кои исто така се професионални возачи на трки.
Раниот живот и кариера
уредиНаводи
уреди- ↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака
<ref>; нема зададено текст за наводите по имеdroppedpoints. - ↑ „Formula 1's Greatest Drivers – AUTOSPORT.com“. F1greatestdrivers.autosport.com. Посетено на 2013-01-04.
- ↑ „BBC Sport – Formula 1's greatest drivers“. Bbc.co.uk. 2012-11-20. Посетено на 2013-01-04.
- ↑ „Nelson Piquet Profile“. grandprix.com. Посетено на 12 August 2012.