На клеветниците на Русија

На клеветниците на Русија (руски: Клеветникам России) ― родољубива песна на Александар Пушкин, објавена во 1831 година.[1][2][3][4][5][6][7][8]

На клеветниците на Русија
АвторАлександар Пушкин
ЗемјаРусија
ЈазикРуски
ЖанрОда
ТекстНа клеветниците на Русија на Викиизвор

Синопсис

уреди

Песната е напишана за време на Полското востание во 1830-1831 година. Непосредната причина за пишување било тоа што некои членови на францускиот парламент повикале на француска вооружена интервенција на страната на полските бунтовници против руската војска.[9][10][11] Во песната, Пушкин објаснува дека од руска гледна точка, востанието е само дел од вековната расправија меѓу роднините (Словените).[11][12] Тој им порачува на Французите да ги остават Словените сами, бидејќи евентуалниот исход од сите расправии меѓу Словените мора да се реши меѓу самите Словени. Тој вели дека француските парламентарци не ги разбираат Словените или словенските јазици, тие бараат борба само затоа што ја мразат Русија затоа што го победиле Наполеон. Тој се осмелува да ја нападне Русија во реалноста, не само со зборови, велејќи дека во случај на воен напад целата руска земја ќе се крене против напаѓачите.

Песната имала мешан прием во руското општество: била пофалена од владата и националистите, но критикувана од либералната интелигенција.

Адам Мицкевич ја објавил возвратната поема „На пријателите московјани“ (Do przyjaciół Moskali, вклучена во циклусот „Ѕјади[13] ), каде што го обвиниl Пушкин за предавство на нивните поранешни заеднички идеали за слобода, изразено од Декебристите. Пушкин започнал да пишува одговор, „Тој живееше меѓу нас, објавен само постхумно.[14]

Наводи

уреди
  1. Michael Wachtel (25 January 2012). A Commentary to Pushkin's Lyric Poetry, 1826–1836. University of Wisconsin Pres. стр. 227–. ISBN 978-0-299-28543-2.
  2. Blackwood's Edinburgh Magazine. W. Blackwood. 1853. стр. 150–.
  3. Olga Maiorova (17 August 2010). From the Shadow of Empire: Defining the Russian Nation through Cultural Mythology, 1855–1870. Univ of Wisconsin Press. стр. 201–. ISBN 978-0-299-23593-2.
  4. Myroslav Shkandrij (9 October 2001). Russia and Ukraine: Literature and the Discourse of Empire from Napoleonic to Postcolonial Times. McGill-Queen's Press - MQUP. стр. 69–. ISBN 978-0-7735-2234-3.
  5. Alyssa Dinega Gillespie (24 July 2012). Taboo Pushkin: Topics, Texts, Interpretations. University of Wisconsin Pres. стр. 288–. ISBN 978-0-299-28703-0.
  6. Ewa M. Thompson (5 декември 1991). The Search for Self-Definition in Russian Literature. John Benjamins Publishing Company. стр. 156–. ISBN 978-90-272-7759-6.
  7. Joe Andrew (18 јуни 1980). Writers and Society During the Rise of Russian Realism. Palgrave Macmillan UK. стр. 30–. ISBN 978-1-349-04421-4.
  8. Izabela Kalinowska (2004). Between East and West: Polish and Russian Nineteenth-century Travel to the Orient. University Rochester Press. стр. 172–. ISBN 978-1-58046-172-6.
  9. „Гибридная Крымская война: как это делалось в XIX веке - Публицистика - История России - федеральный портал История.РФ“. 2016-03-27. Посетено на 5 август 2021.
  10. „Перед гробницею святой…“. Православие.Ru. 2010-07-20. Посетено на 5 август 2021.
  11. 11,0 11,1 „Журнальный зал - Новый Мир, 1994 №6 - ОЛЬГА МУРАВЬЕВА - "Вражды бессмысленной позор...". Нови мир. Бр. 6. 1994. Посетено на 5 август 2021.
  12. Владимир Санников (16 February 2014). Краткий словарь русских острот. ЛитРес. стр. 272–. ISBN 978-5-457-54446-8.
  13.   полски Викиизвор го има изворниот текст поврзан со оваа статија: Dziady/Do przyjaciół Moskali
  14. Благой Д. Д. "Мицкевич и Пушкин." // Изв. АН СССР. Отд. литературы и языка. — 1956, июль-август. — Т. XV. — Вып. 4. — С. 314.