Монофтонг (едногласник, едногласка)[1] е чист самогласен глас, чија творба на почетокот и крајот е релативно неменлива, и која не се движи горе-долу кон нова положба на творба. Монофтонзите се разликуваат од дифтонзите, бидејќи кај второспоменатите, самогласните особености се менуваат во рамките на истиот слог, и од зевот, каде согласките се соседни, но припаѓаат на два различни слога.

Гласовни промени уреди

Важен елемент во промените на еден јазик претставува преодот на монофтонзите во дифтонзи (дифтонгизација, раздвојување) или на дифтонзите во монофтонзи (монофтонгизација, слевање)[2] и поттикнува други промени во истиот.

Поврзано уреди

Наводи уреди

  1. „монофтонг“ — Лексикон на македонскиот јазик
  2. „монофтонгизација“ — Лексикон на македонскиот јазик