Полусамогласка
Полусамогласка е глас како македонското j или англиското w што е фонетски сличен со самогласен глас но игра улога на граница наместо јадро на слогот.[1]
Начини на творба |
---|
Препречни |
Избувни |
Слеани |
Струјни |
Шушкави |
Гласници |
Носни |
Едноударни |
Приближни |
Течни |
Самогласка |
Полусамогласка |
Странични |
Трепетни |
Механизам |
Белодробни |
Исфрлени |
Уфрлени |
Чрапави |
Алитерација |
Асонанца |
Поврзано: Место на творба |
Оваа страница содржи фонетски информации изразени со МФА, кои може да не се прикажат исправно кај некои прелистувачи. [Помош] |
уреди |
Класификација
уредиПолусамогласките сочинуваат поткласа на приближни согласки.[2][3] Иако поимите понекогаш се сметаат за синонимни,[4] не сите приближни согласки се полусамогласки. На пример, Ladefoged & Maddieson (1996)
Во Меѓународната фонетска азбука, дијакритичкиот знак што се приложува кон неслоговни самогласни букви е ⟨ ̯ ⟩ (U+032F ̯ придружно превртено подредно ченгелче)[5]. Покрај ова, постојат наменски букви за четири полусамогласки што соодветствуваат на четирите затворени главни самогласни гласови:[3]
Полусамогласка (неслоговна) | Самогласка (слоговна) |
---|---|
[j] (преднонепчена приближна согласка) | [i] (затворена предна незаоблена самогласка) |
[ɥ] (уснено-преднонепчена приближна согласка) | [y] (затворена предна заоблена самогласка) |
[ɰ] (заднонепчена приближна согласка) | [ɯ] (затворена задна заоблена самогласка) |
[w] (усненозаднонепчена приближна согласка) | [u] (затворена задна заоблена самогласка) |
Голтничката приближна согласка [ʕ̞] исто така е истоветна на полусамогласната творба на отворената задна незаоблена самогласка [ɑ̯].[6]
Покрај ова, некои автори[7][8] ги сметаат вевните приближни согласки [ɹ], [ɻ ] за полусамогласки соодветни на еризираните самогласки како [ɚ].
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ Ladefoged & Maddieson (1996:322)
- ↑ Crystal (2003:413)
- ↑ 3,0 3,1 Martínez-Celdrán (2004:9)
- ↑ Meyer (2005:101)
- ↑ Меѓународната фонетска азбука во Уникод, UCL Division of Psychology & Language Sciences
- ↑ Ladefoged & Maddieson (1996:323)
- ↑ Ladefoged & Maddieson (1996:323)
- ↑ Martínez-Celdrán (2004:8)
Bibliography
уреди- Bowen, J. Donald; Stockwell, Robert P. (1955), „The Phonemic Interpretation of Semivowels in Spanish“, Language, Linguistic Society of America, 31 (2): 236–240, doi:10.2307/411039, JSTOR 411039
- Chitoran, Ioana (2002), „A perception-production study of Romanian diphthongs and glide-vowel sequences“, Journal of the International Phonetic Association, 32 (2): 203–222, doi:10.1017/S0025100302001044
- Crystal, David (2003), A dictionary of linguistics & phonetics (fifth. изд.), Wiley-Blackwell, ISBN 0-631-22664-8
- Ladefoged, Peter; Maddieson, Ian (1996). The Sounds of the World's Languages. Oxford: Blackwell. ISBN 978-0-631-19815-4.