Меѓународна ромска унија

Меѓународна ромска унија (ромски: Romano Internacionalno Jekhetanipe) — организација активна за правата на ромскиот народ. Нејзиното седиште е во Прага . [1]

Меѓународната ромска унија е основана на вториот Светски ромски конгрес во 1978 година. [2] Нејзините претседатели ги вклучуваат Станислав Станкиевич, Емил Чука и пред него Рајко Чуриќ, кој ја извршувал оваа функција повеќе години. Шпанската организација Унија Романи [3] е поврзана со Меѓународната унија на Ромите.

Членство

уреди

Меѓународната ромска унија има организации-членки во следниве земји:. [4]

ООН
  • Албанија
  • Австралија
  • Австрија
  • Белорусија
  • Белгија
  • Босна и Херцеговина
  • Бугарија
  • Бразил
  • Канада
  • Хрватска
  • Чешка
  • Данска
  • Естонија
  • Финска
  • Франција
  • Германија
  • Индија
  • Ирска
  • Италија
  • Косово
  • Латвија
  • Литванија
  • Мексико
  • Молдавија
  • Холандија
  • Норвешка
  • Полска
  • Романија
  • Русија
  • Србија
  • Словачка
  • Словенија
  • Шпанија
  • Шведска
  • Швајцарија
  • Турција
  • Украина
  • Обединетото Кралство
  • САД

Структура

уреди

Меѓународната ромска унија се состои од четири тела: Конгрес, Парламент, Президиум, Суд на правда.

Институционални врски

уреди

Меѓународната ромска унија има институционални врски со: - Советот на Европа . - ОБСЕ (ОДХИР). - УНХХР . - ООН - ЕРТФ . ИРУ има меморандум за разбирање и соработка со Министерството за надворешни работи на Чешката Република и другите земји со цел „континуирано подобрување на состојбата и животните услови на Ромите.

Поврзано

уреди

Наводи

уреди
  1. „International Romani Union (IRU) — Forced Migration Online“. www.forcedmigration.org. Архивирано од изворникот на 2018-04-11. Посетено на 11 April 2018.
  2. ZD Barany (1994). „Living on the Edge: The East European Roma in Postcommunist Politics and Societies“. Slavic Review. www.jstor.org
  3. romani, union. „Bienvenido a la web site de la UNIÓN ROMANÍ“. www.unionromani.org.
  4. „About US“. www.internationalromaniunion.org. Архивирано од изворникот на 2013-10-04. Посетено на 2013-01-21.

Надворешни врски

уреди