Меѓународен конзорциум на истражувачки новинари
Меѓународен конзорциум на истражувачки новинари (МКИН) (англиски: International Consortium of Investigative Journalists, Inc. (ICIJ)) ― независно здружение од 280 истражувачки новинари од цел свет и повеќе од 140 новински агенции од преку 100 земји.[1] Неговото седиште е во Вашингтон, a основните членови се од Австралија, Франција, Шпанија, Унгарија, Србија, Белгија и Ирска.[2]
 | |
| Кратенка | МКИН (ICIJ) |
|---|---|
| Основана | 1997 |
| Место | Вашингтон |
| Директор | Џерард Рајл |
| Мреж. место | Матична страница  |
МКИН бил основан во 1997 година од американскиот новинар Чарлс Луис како иницијатива на Центарот за јавен интегритет.[3] Конзорциумот истражува актуелни прашања од јавен интерес како: меѓународен криминал, корупција, даночно затајување и финансиски измами на владини службеници.[4][5] Во 2017 г. станал целосно независна организација, а подоцна му бил доделен непрофитен статус. МКИН го разоткрила и го објавила шверцот и даночното затајување на мултинационалните тутунски компании (2000) и криминалот во синдикатите; приватните воени компании, азбестните компании. Најголеми проекти на МКИН се објавувањето на документи за корупција и даночно затајување од светските лидери: Панамските документи (2016), Рајските документи (2017) и Пандорините документи (2021).
Панамските документи се 11,5 милиони доверливи документи со детални информации за преку 214.000 компании собрани од страна на давателот на корпоративни услуги „Мосак Фонсека“ со седиште во Панама. МКИН документите ги прибрал во соработка со германскиот весник Süddeutsche Zeitung и преку 100 други медиумски партнери.[6] Првото делумно објавување на документите било на 3 април 2016 година, и го привлекло вниманието на светските медиуми.[7] [8] Süddeutsche Zeitung објавените податоци ги добил од анонимен извор во 2015 година.[9]
МКИН помогнал да се донесе Законот за корпоративна транспарентност во Соединетите Држави.[10]
Државите повратиле преку 1,36 милијарди американски долари затаени даноци само како резултат на проектот Панамски документи,[11] а некои држави продолжуваат и понатаму да ги собираат изгубените даночни приходи.[12]
Наводи
уреди- ↑ „About the ICIJ - International Consortium of Investigative Journalists“ (англиски). 7 September 2022. Посетено на 2022-09-07.
- ↑ „ICIJ history - ICIJ“ (англиски). 6 June 2018. Посетено на 2021-10-05.
- ↑ Vasilyeva, Natalya; Anderson, Mae (3 April 2016). „News Group Claims Huge Trove of Data on Offshore Accounts“. The New York Times. Associated Press. Посетено на 4 April 2016.
- ↑ „About“. ICIJ. 6 April 2016. Архивирано од изворникот на 6 April 2016. Посетено на 6 April 2016.
- ↑ „About the ICIJ“. www.icij.org. Архивирано од изворникот на 2013-06-28. Посетено на 2021-10-04. Занемарен непознатиот параметар
|deadlink=(се препорачува|url-status=) (help) - ↑ „About the investigation“. www.icij.org. 3 April 2016. Посетено на 21 September 2020.
- ↑ „The International Consortium of Investigative Journalists“. ICIJ. April 2016. Посетено на 6 April 2016.
- ↑ The Editorial Board (5 April 2016). „The Panama Papers' Sprawling Web of Corruption“. New York Times. Посетено на 6 April 2016.
- ↑ Vasilyeva, Natalya; Anderson, Mae (3 April 2016). „News Group Claims Huge Trove of Data on Offshore Accounts“. The New York Times. Associated Press. Посетено на 4 April 2016.
- ↑ „House committee advances 'once in a generation' crackdown on enablers of financial crime - ICIJ“ (англиски). 2022-06-23. Посетено на 2022-09-09.
- ↑ Times, The Brussels. „Tax authorities have recovered over a billion euros since Panama Papers leak“. www.brusselstimes.com (англиски). Посетено на 2022-09-09.
- ↑ „Panama Papers helps recover more than $1.2 billion around the world - ICIJ“ (англиски). 2019-04-03. Посетено на 2022-09-09.