Мариескоп
Оваа статија можеби бара дополнително внимание за да ги исполни стандардите за квалитет на Википедија. Ве молиме подобрете ја оваа статија ако можете. |
На оваа страница е потребен превод на македонски. Оваа страница (или пасус) не е напишана на јазик којшто е македонски. Ако е наменета за читателите од тој јазик, треба да биде преместена на јазичното издание на Википедија на тој јазик. Видете го целосниот список на јазични изданија. Ако страницата (или пасусот) не е преведена на македонски во рок од една седмица, содржината која е на друг јазик ќе биде избришана. |
Мариескоп е на 1.947м надморска височина, е еден од највисоките врвови во северниот дел на Дракенсберг и највисока точка на кањонот на реката Блајд, Јужна Африка. Сместено е на раскрсницата на три зачувани области, имено шумскиот резерват Мариескоп, државната шума Мариескоп и природниот резерват на кањонот на реката Блајд. Планината се граничи со проѕирни карпи од неколку страни и е составена од протерозојски седиментни карпи од Супергрупата Трансвал. Именуван е по поглаварот на Пулана од 19 век, Марипе Машиле, чие племе ја користело планината како упориште. Некои инфраструктури и патишта биле изградени во 1950-тите за опслужување на воена радарска станица. Мариескоп е опкружен со Тшватенг (1.628м) на спротивната страна на реката Блајд, и од Хебронберг (1.767м) на југ.
Геологија
уредиПланината е составена од протерозојски седиментни карпи, имено кварцит, шкрилци и доломит од Супергрупата Трансвал. Платото се состои од отпорен црн гребен кварцит кој се потпира на кварцит и шкрилци од групата Волкберг, со гранит-гнајсов слој што ја формира основата.[1]
Историја
уреди
Нарушувањата на Мфечане од 19 век биле одговорни за населувањето на регионот на срамот со фрагменти од племиња кои зборувале сото, кои некогаш живееле на високото место.[2] Шефот на Баквана, Ковин се населил на Граскопската ескарп, а Мапулана[3] се населиле во бедни околности на ниското поле. Насекаде јужно од реката Олифентс и северно од реката Крокодил, овие бегалци биле ограбувани и напаѓани од членовите на групите на Свази на Мсвати II.
Племето на поглаварот Марипе се населило во основата на „големиот“, или Таба ја Мохолохоло, како што тогаш била позната планината.[note 1] За да го избегнат нивниот заеднички непријател, поглаварите Марипе и Пулана на Чилоане, Пулана од Мокгото и народот Педи на Мохлала, побарале засолниште на планинското плато. Во војната во Мохолохоло во 1864 година,[4] камења биле спуштани за да го одвратат непријателот, а бројните напади врз нивното упориште биле одбиени.[2] Скелетите на жртвите од народите Свази долго време потоа ја преполниле планината.
Голем број локални имиња на места го одбележуваат овој бурен период. Блиските три врвови Рондавел се именувани по трите сопруги на поглаварот, Магаболле, Моголадикве и Масерото, додека соседниот гребен Мапјаненг уште еднаш го потсетува поглаварот.[5] Свадени (исто така Свадини или Сватини), што значи „местото на Свазите“, се чини дека е единственото име на место за комеморација на Свазите, кои ги нападнале, но никогаш не го окупирале регионот на подолг период.[4]
Фауна
уреди
Меѓу малите цицачи се качувачкиот глушец Брантс, тревниот глушец со четири ленти и арбореалниот шумски стаорец. Водоземци ги вклучуваат жабата на Греј, речната жаба од Ангола и жабите-духови натални. Последниот вид има ограничен опсег и е во опаѓање во Јужна Африка тие бараат чисти и студени, брзо течечки потоци, оградени од густа вегетација.[6] Мариескопскиот рамен геко бил откриен на планината во 1982 година и опишан во 2014 година [7] Реката Блајд и рамните гекои Абел Еразмус се сродни видови кои се јавуваат на изолирани масиви многу блиску.
Флора
уредиКомплексот Мариескоп-Магалиескоп е одделен од остатокот на Дракенсберг со реката Блајд и нејзиниот кањон, и со притока на реката Класерие. Овие две долини се гледаат како рути за миграција на цвеќиња помеѓу планината и ниското ниво.[8] До 1969 година, околу 1.600 хектари од резерватот „Мариескопска шума“ биле доделени на дрвени плантажи, додека околу 3.000 хектари биле покриени со автохтона шума.
Опишани се неколку различни растителни заедници. Подножјето е покриено со шуми со мала надморска височина, кои се разликуваат како галериска шума со ниско ниво, савана на планински падини, савана на карпест терен и подпланинска шума. Во повисоките дострели на планината, високопланинската пасишта е локално заменета со вид на локална вегетација. Повисоките височини се дом на планинското плато, Видрингтонија и планинските шумски растителни заедници.[8]
Подпопулацијата на цикадот Kaapsehoop која некогаш се појавувала на карпестите падини на Мариескоп е практично изумрена поради човечки фактори и габата Fusarium која ги напаѓа нивните конуси.[9] Планината е исто така дом на Tulbaghia coddii, вид ограничен со опсег, кој изгубил голем дел од своето живеалиште поради дрвната индустрија.[10]
Радарска станица
уредиРазвојот на радарската станица Мариескоп започнала во текот на 1950-тите. Целта на проектот NATSEC (т.е. Проектот за национална безбедност) вклучувало воспоставување радарски станици во близина на границите на провинцијата Трансвал, кои би можеле да дадат рано предупредување во случај на воздушен напад од соседните држави. Првиот пат до врвот бил завршен во февруари 1957 година, под раководство на офицерот 1 WPC Рорбек.[11] Овој пристапен пат бил подобрен кон крајот на 1961 година, што го олеснило завршувањето на радарската станица, која била оперативна до 18 ноември 1965 година. Радарската станица била напуштена во 2003 година и останала како напуштена.[12]
Центар за рехабилитација на дивиот свет
уредиЦентарот за рехабилитација на дивиот свет Мохолохоло се наоѓа веднаш надвор од Камперсрус, во северното подножје на планината. Основана е во 1991 година кога Брајан Џонс бил назначен за нејзин менаџер.[3]
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ A name still extant for a peak to the north. Also rendered as Mogologolo, or Mohuluhulu.
- ↑ Whitfield, Nick Norman & Gavin (2006). Geological journeys: a traveller's guide to South Africa's rocks and landforms. Cape Town: Struik. стр. 288. ISBN 9781770070622.
- ↑ 2,0 2,1 Bulpin, T.V. (2012). Lost Trails on the Lowveld (5th. изд.). Pretoria: Protea Book House. стр. 79–80. ISBN 978-1869195557.
- ↑ 3,0 3,1 „Moholoholo: How it all began“. moholoholo.co.za/about/. Moholoholo Wildlife Rehabilitation Centre. 2016. Посетено на 21 August 2017.
- ↑ 4,0 4,1 Rowe, Christine. „Heritage management of archaeological, historical and industrial resources on the Blyde River Canyon Nature Reserve“ (PDF). repository.up.ac.za. University of Pretoria. Архивирано од изворникот (PDF) на 2016-10-06. Посетено на 20 April 2016.
- ↑ Mashego, Winners. Let's visit Mariepskop (brochure). Mariepskop Forestry Office.
- ↑ Orrick, Kaggie. „Exciting Captures on Mariepskop“. GVI South Africa. Посетено на 21 August 2017.
- ↑ Uetz, Peter; Hallermann, Jakob. „Afroedura maripi JACOBSEN, KUHN, JACKMAN & BAUER, 2014“. The Reptile Database. Посетено на 23 January 2019.
- ↑ 8,0 8,1 van der Schijff, H. P.; Schoonraad, E. (1971). „The Flora of the Mariepskop Complex“. Bothalia. 10 (3): 461–500. doi:10.4102/abc.v10i3.1554. Посетено на 18 August 2017.
- ↑ Donaldson, J. S. (2009). „Kaapsehoop Cycad“. redlist.sanbi.org. Red List of South African Plants, version 2017.1. Посетено на 22 August 2017.
- ↑ von Staden, L. (2011). „Tulbaghia coddii“. redlist.sanbi.org. Red List of South African Plants, version 2017.1. Посетено на 22 August 2017.
- ↑ „Mariepskop SAAF radar site proving its worth 50 years on“. Defence Web. 10 November 2021.
- ↑ „Lowveld Airspace Control Sector: History and Core Business of LASS“. af.mil.za. Department of Defence. Посетено на 18 August 2017.