Манастир Ковиље

Манастирот Ковиље е посветен на архангел Гаврил, и е манастир на Српската православна црква, кој се наоѓа во селото Ковиље, во општина Ивањица, во југозападна Србија и припаѓа на Жичата епархија. Се наоѓа помеѓу планините Голија и Јавор, во долината на реката Ношница. Манастирот има две цркви, едната делумно изградена во пештера и посветена на архангелот Гаврил, другата, подоцна додадена, посветена на Свети Никола.

Манастирот е основан во 12 век. Првата писмена референца за него е од 1606 година. Обновен е во 1644 година од архиепископот Гаврило (Рашковиќ). Записите од 1733 година го спомнуваат како образовна институција.^[1]

Игумен на манастирот е младиот српски православен јеромонах Амвросие. Таму живеел сам со своите припитомени животни од два волци, лисица, орел, змија, гавран, зајак и був. Српско-американската заедница на Либертивил му подари мотоцикл и погон на 4 тркала на манастирот. Животот на манастирот е документиран во српскиот документарен филм „Монах и вук“.

Архитектура

Манастирот се состои од два храма: првиот е посветен на архангел Гаврил, а другиот, кој подоцна бил изграден, е посветен на Свети Никола. Од фреските од XIII век, кои се сочувани само во фрагменти, сè уште се добро сочувани ликовите на светците.^[2]

Реставрација

Во текот на 1644 година, манастирот го посетил Рашкиот митрополит Гаврило (Рашковиќ), кој го нашол крајно запуштен, во тешка состојба. Потоа го обновил и престојувал во него извесно време, а во 1651 година го обдарил манастирот со оковано и украсено Свето Евангелие за литургиските потреби на возобновената црква Свети Никола и го ослободил манастирското земјиште кое било вратено во манастир.

Од записите од 1733 година, во манастирот живеел духовник Филип, кој ги поучувал оние што сакале да станат свештеници. Од сето ова, манастирот бил високо рангиран како значајно место како во духовниот, така и во националниот и политичкиот живот на луѓето од овој крај. Едно од најстарите училишта во Србија било отворено овде во 1867 година. Имаше и училиште за идните свештеници. Од 1813 година, манастирот извршувал активна функција на редовно парохиско училиште.

Манастирот бил обновен во 2005 година, а манастирската трпезарија е изградена во текот на 2007-2009 година.