Куберова Бугарија
Куберова Бугарија е наводна ранносредновекова бугарска држава во централниот дел на Балканскиот полуостров постоела за кратко. Основан е од Кубер, син на Кубрат и брат на Аспарух Се наоѓал северно од Солун, веројатно околу градот Прилеп, во она што сега е Северна Македонија.
Историја уреди
Основан е околу 680 година.[1][2] Од страна на прото-бугарскиот владетел Кубер во земјите на денешна Северна Македонија со центар во Прилепското поле, тогаш наречен Керамско поле. Населението на државата по етнички состав е исто како во Аспарухов Дунав Бугарија – протобугари и словени (локалните драгувити / драговитни племиња), како и ромеизираното античко население (дедо и дојде заедно со ханот избега од аварското заробеништво). Во 680 година, Хан Кубер, поддржан од Словените, одлучил да го освои Солун и да го направи свој главен град. Неговиот доверлив врие Мавр успеал да стане воен војскопоседник во градот. Ханот го нападнал Солун и ги окупирал земјите околу него, но императоре испратил флота под команда на Сисиниј, и градот се спротивставил, а прабугарите се повлекле.[3] Печатот на Мавр – "архон и патрицијан на керамисијците и Бугарите" е сведоштво од тоа време. Мавр бил префрлен како гувернер во Тракија и повторно планирал со куберски акции за проширување на државната територија, но бил предаден и неговата моќ била одземена од византијците.
По кампањата на Хан Пресијан во 836 година, кога Бугарите го освоиле егејскиот град Кавала, куберовските бугарски земји биле целосно интегрирани во Бугарија. Во 930 година, потомците на Кубер се приклучиле на заговорот на Михаил, најстариот син на Симеон Велики, против неговиот брат Петар, но Михаил починал и повеќето од нив биле принудени да ги напуштат државните граници и се преселиле во градот Никопол, во денешниот регион Превеза во јужен Епир на Јадранското Море.[4]
Во државните спомен-натписи на Јавачот Мадара се чита дека чичковците на Хан Тервел во пониската земја (т.е. Македонија) дошле и учествувале како важен сојузник на Тервел во преговорите на Бугарите со Јустинијан II за напад на Константинопол. Пронајдени во близина на градот Врап во близина на Драч и Ерске во денешна Албанија, две богатства се поврзани со Куберова Бугарија.[5]
Белешки уреди
- ↑ Васил Н. Златарски, История на Първото българско царство. С. 1918, 3 изд. С. 1970, 205 – 206
- ↑ П. Петров, В. Гюзелев, Христоматия по история на България. Т. I. Ранно средновековие VII-ХII в. С., 1978, 79 – 80.
- ↑ Васил Н. Златарски, История на Първото българско царство. С. 1918, 3 изд. С. 1970, 218
- ↑ Златарски, Васил. История на Първото българско Царство. т. II. От славянизацията на държавата до падането на Първото царство (852 – 1018), София 1971, с. 515.
- ↑ Павлов, Пламен. Сердика/Средец/София в историята на Първото българско царство, 2009 г.
Надворешни врски уреди
- Пл. Павлов. „Втората“ България в днешна Македония през VII-IХ в.
- П. Петров, В. Гюзелев, Христоматия по история на България. Т. I. Ранно средновековие VII-ХII в. С., 1978, 79 – 80.
