Ксенија Миличевиќ

Ксенија Миличевиќ (родена на 15 септември 1942 година) е француска сликарка, архитект и градски планер. Сместена е во Париз, со студио во Бато-Лавоар во Монмартр и исто така одржува база во Југозападна Франција.

Ксенија Миличевиќ
Роден(а)1942
Дриници, Босна и Херцеговина
Националностфранцуски
ЗанимањеСликар

Животот

уреди

Ксенија Миличевиќ била родена во 1942 година во Дриници,[1] Босна и Херцеговина. Нејзината мајка била родена во Лакавана, Њујорк, а нејзиниот татко бил роден во Црна Гора. Двајцата биле партизани ангажирани во герилски кампањи за време на Втората светска војна.[2] По четвртата антипартизанска офанзива од јануари до април 1943 година и петтата, мај до јуни 1943 година, во југоисточна Босна и северна Црна Гора, била оставена кај нејзините баба и дедо во Црна Гора. По војната, нејзините родители се вклучиле во дипломатската служба и Ксенија живеела со нив во Софија и Прага.

Ксенија Миличевиќ открила архитектура, мозаици, фрески и слики во старите манастири. Нејзиниот татко, исто така сликар, ѝ ги подарил своите маслени бои, што резултирало со нејзината прва слика во масло на петнаесетгодишна возраст. По студиите во V° Високата гимназија и една година на Инженерскиот универзитет во Белград, се преселила во 1962 година во Алжир. Таму студирала архитектура на Факултетот за архитектура и урбанизам на Институтот за урбанизам. И двете дипломирала во 1968 година. Во слободно време Миличевиќ се придружува на сликарскиот час на сликарот М'хамед Исиахем, во Факултетот за ликовни уметности, сместен во истата зграда. Таа работела една година во ЕКОТЕК со тимот на бразилскиот архитект Оскар Нимаер. Бидејќи била заинтересирана за италијанската ренесанса, отпатувала во Италија во 1965 г. за да ги види големите мајстори.

Миличевиќ се преселил во СМ де Тукуман[3] на северот од Аргентина за да работи како архитект. Таму се придружила на уметничкото училиште на Националниот универзитет и дипломирала во 1976 година.[4] Нејзината прва изложба се одржала во Тукуман во 1970 година.[5]

Исто така живеела и во Шпанија и Мексико и се доселила во Франција[6] од 1987 година. Во 1989 година отворила работилница во Бато-Лавоар во Монмартр. Нејзиното студио е веднаш до студиото на Ендре Розда. Од 1976 година исклучиво е посветена на сликарството.[7] Има одржано 120 индивидуални и колективни изложби низ светот.

Од 2010 г., Ксенија објавува есеи кои предупредуваат за прогресивното уништување на уметноста на трите фактори кои се засноваат во едно дело: убавина, простор и време, уништување на уметноста што сигнализира и го фаворизира уништувањето на човекот.[8]

Во 2011 година бил отворен Музејот на сликарството на Свети Фражу, Висока Гарона, Франција[9] со избор од триесет слики од Миличевиќ во постојаната колекција.[10] Во 2012 година Ксенија Миличевиќ го создала Меѓународното биенале за детско сликарство.[11] Во 2014 година, го создала движењето Уметничка отпорност[12] и во 2015 година Меѓународната изложба Уметничка отпорност.[13] Во мај 2016 година, таа учествувала на Евро-медитеранскиот конгрес - Марсеј: Отпорност во светот на живите, под претседателство на Борис Цирулник, 19–21 мај 2016 година, Интервенција на издржливоста во уметноста.[14]

Галерија

уреди

Избрани изложби

уреди

 

  • 2024 Галерија CepaФинa, Meндe, Франција
  • 2023 Музеј Kapлoc V, Шпaнија
  • 2017 Форум артистика, Орињак, Висока Гарон
  • 2016 Congrès Euro-Méditerranéen, Archives Departementales des Bouches du Rhône - Марсеј - Франција
  • 2014 Еглизе де Монтескје. Монтескје - Франција
  • Инаугурација на Постојана колекција 2011 година. Музејот Сен-Фражу сликарство - Франција
  • 2005 Почит на Алберто Магнели. Музејот Марио Марини Пистоја - Италија
  • Етрурски музеј. Сиена - Италија
  • Consiglio Regionae. Фиренца - Италија
  • Музеј на Клуж. Романија
  • 1998 Мексикански културен центар. Бразилија - Бразил.[15]
  • 1997 Palais des Expositions. Женева - Швајцарија
  • 1995 Галерија 20 Ликовна уметност. Париз - Франција.[16]
  • Француски културен центар. Осло - Норвешка
  • 1986 Латински Институт Француски д'Америк. Мексико - Мексико[17]

  • 2017 Форум артистика, Орињак, Висока Гарон
  • 2016 Congrès Euro-Méditerranéen, Archives Departementales des Bouches du Rhône - Марсеј - Франција
  • 2014 Еглизе де Монтескје. Монтескје - Франција
  • Инаугурација на Постојана колекција 2011 година. Музејот Сен-Фражу сликарство - Франција
  • 2005 Почит на Алберто Магнели. Музејот Марио Марини Пистоја - Италија
  • Етрурски музеј. Сиена - Италија
  • Consiglio Regionae. Фиренца - Италија
  • Музеј на Клуж. Романија
  • 1998 Мексикански културен центар. Бразилија - Бразил.[15]
  • 1997 Palais des Expositions. Женева - Швајцарија
  • 1995 Галерија 20 Ликовна уметност. Париз - Франција.[16]
  • Француски културен центар. Осло - Норвешка
  • 1986 Латински Институт Француски д'Америк. Мексико - Мексико[17]

Музеи

уреди

 

  • Музеј на ликовна уметност. Гранада - Шпанија[18]
  • Музејот на Каса де лос Тирос. Гранада - Шпанија[19]
  • Музеј на современа уметност. Саламанка - Шпанија
  • Музеј де Куенка[20]
  • Актуелен музеј на уметност. Ајлон - Шпанија
  • Музеј општински. Сегобре - Шпанија[21]
  • Музеј на современа уметност. Малабо - Гвинеја[22]
  • Museum Pinacoteca Municipal de Deifontes. Spain[23]
  • Музеј на Армила. Гранада - Шпанија.[24] Ficha n°7. Armilla. 20 de junio 1983.
  • Општински музеј. Лонг - Франција[25]
  • Политехнички институт. Мексико - Мексико[26]
  • Француски институт за Латинска Америка. Мексико - Мексико
  • Музеј Зарсуела дел Монте, Шпанија[27]
  • Музеј Цивико. Spilimbergo - Италија[28]
  • Фондацијата Пол Рикар. Париз, Франција
  • Културен центар на Амбасадата на Мексико. Бразилија - Бразил[29]
  • Музеј на слики на Сен-Фражу. Висока Гарона - Франција.[30]
  • Уметничка колекција, Француска алијанса, Кито, Еквадор

Книги од Ксенија Миличевиќ

уреди
  • Ксенија Миличевиќ, Art-confusion.com - De l'image d'art à l'oeuvre d'art, ед. Едиливр, Париз, 2013 година
  • Ксенија Миличевиќ, Каква уметничка терапија за отпорност? Комуникации од четвртиот светски конгрес за отпорност, стр. 229[31]
  • Ксенија Миличевиќ, Резилност и уметност и уметничка терапија за издржливост, ед. Едиливр, Париз, 2020 година
  • Ксенија Миличевиќ, „Отпорност“, цртежи, Амазон, 2021 година
  • Ксенија Миличевиќ, Ange du jour - Jeu de divination, цртежи, Амазон, 2021 година
  • * Ксенија Миличевиќ, Збирка Livres participatifs, Apprentissage du dessin 1. Randonnées sous les arbres, 2. Herbarium, 3. Maison au bord de la mer, 4. Lundi au marché, 5. Maître Corbeau, автоматска верзија, Амазон, 2022 година
  • Ксенија Миличевиќ, Збирка Резилност во уметноста: 1. Душа, un trait noir sur la peinture, autoédition, Amazon, 2022, 2. Qui êtes-vous Mr. Duchamp? autoédition, Амазон, 2022 година
  • Ksenia Milicevic, "60 Artistes du mouvement Art Résilience", autoédition, Amazon, 2024

Конференции

уреди
  • Помеѓу ноември 2015 и март 2016 година, Ксенија Миличевиќ одржа серија од пет предавања на тема Отпорност во уметноста, во Музејот на сликарство во Сан-Фражу, Франција: Отпорност - актуелен концепт, Што е уметност?, Убавина - субјективна или објективна?, Современа уметност, Одговорноста на уметникот.[32]
  • Учество на Евро-медитеранската конференција - Марсеј: Отпорност во светот на живите, со која претседава Борис Кирулник, 19–21 мај 2016 година, Одделенски архиви на Буш ду Рон. Интервенција за „Оддржливост во уметноста““.[33]
  • 2017 година, предавање во Музејот Панитунг на Сен-Фражу: „1917-2017 un siècle d'iconoclasme“.[34]
  • Помеѓу ноември 2017 и март 2018 година Ксенија Миличевиќ одржа циклус од четири предавања на тема „Слики во сликарството“: 1. Што ни кажува ноќта? , 4. Гласот на дрвја, во Музејот за сликарство во Сан-Фражу, Франција
  • Март 2018 година - Конференција во Domaine des Tilleuls во Huos (Haute Garonne), Франција: Сликарство, 19-ти - 20 век: од златното правило до отсуството на правила
  • 2018 - Учество на 4° Светскиот конгрес за отпорност организиран од Resilio - Меѓународна асоцијација за промоција и ширење на истражување на издржливоста во партнерство со Универзитетот Aix-Marseille во Марсеј (Франција), од 27 до 30 јуни 2018 година. Интервенција за отпорност во Уметност: Каква уметничка терапија за издржливост?
  • Декември 2020 година - Дизајн, применета уметност и пластична уметност во ерата на издржливост, 6-та меѓународна конференција на Факултетот за применети уметности, Универзитетот Хелван, Каиро, Египет.
  • 2021 5° Конгрес за отпорност (онлајн), фактори на одржливост и одржливост на уметноста - Јаунде, Камерун.
==Дополнителна литература==
  • Espaces ambigus, by Christelle Larson.[35]
  • Haikou: Ksenia's paintings by James A. Emanuel.[36]
  • Illustration. Book Donde Sayago termina...Fermoselle by Luis Cortés Vazques. Salamanca 1980[37]
  • Illustration. Book Arpéges, Pratique des langues étrangères, 1990
  • Poem for Bakoua - Ksenia Milicevic's painting by Juan Carlos Plà.[38]
  • Naing Swann - Interview with Ksenia Milicevic. Mudita Magazine, Myanmar. September 2010.
  • L'iconographie de l'Arbre sec au Moyen Age by Marlène Tchertalian-Delsouiller[39]

Наводи

уреди
  1. Diart, Revista de las artes visuales, P.24, by Manuel Ruiz, N°26, julio 1982, Madrid.
  2. Suvremeni pisci Jugoslavije, Budimir Milicevic, p.226, izdavacka kuca Stvarnost, Zagreb 1966.
  3. Artes visuales, Museo de Arte Moderno, p.25, enero 1982, Mexico.
  4. Journey of the visual experiences, by Osvaldo Romberg, p.106 to 109, San Miguel de Tucuman, 1972.
  5. "Plural", N°135, diciembre 1982, Mexico.
  6. L'Officiel des Arts, UNESCO, p.56 et 128, mai 1988, Paris.
  7. Who's who in International Artp.125, Edition 1987-88, Lausanne, Suisse.
  8. La Dépêche, Qui êtes vous Mr. Duchamp ?28 décembre 2022 </
  9. TV news FR3, 23/05/2016
  10. TV news FR3 12/13, 26 february 2011.
  11. Peinture enfants : la Biennale Internationale a sa mascotte, la Dépêche, 23 avr. 2015
  12. La Dépêche, Art Résilience, un concept actuel, 3 nov. 2015
  13. Vingt artistes de dix pays au salon «Art Résilience», la Dépêche, 3 août 2015
  14. K. Milicevic, La résilience au congrès Euro-méditerranéen, La Gazette}
  15. 15,0 15,1 „Списание Beaux Arts“ стр.124, N°172, септември 1998 година, Париз.
  16. 16,0 16,1 „Univers desArts“ стр.10, од Кристијан Гермак, бр. 4, февруари 1995 година, Париз.
  17. 17,0 17,1 L'OEIL“ стр. N°370, мај 1986 година, Париз.
  18. Ministerio de Cultura, Servicio de Museos. DONA 86/80. Madrid. 6 de junio 1980.
  19. Museo de la Casa de los Tiros. Granada. 16 de octubre 1980.
  20. Direccion General de Bellas Artes. Museo de Cuenca, Cuenca. 17 de febrer 1982.
  21. Museo Municipal, Segobre. Libro de Registro n°84. Segobre. 12 de marzo 1982.
  22. Consulado de la Republica de Guinea Ecuatorial. 14 de enero 1983.
  23. Ayuntamiento de Deifontes. Deifontes. 11 de abril 1983.
  24. Ayuntamiento de Armilla
  25. Le Syndicat d'Initiative de Long. Долго. 8 août 1983.
  26. „Otras area de interes“. Архивирано од изворникот на 2009-06-26. Посетено на 2024-04-20.
  27. Ayuntamiento de Zarzuela del Monte Зарзуела дел Монте. 3 октомври 1997 година.
  28. Comitato promotore Istituzione Museo Civico. Спилимберго. 8/2/1988.
  29. Embajada de Mexico. Бразилија. 13 март 1998 година.
  30. Музеј де Пеинтура на Свети Фражу
  31. Hubert Mazurek (2020). „Pratiques Basées sur la Résilience“ (француски). Занемарен непознатиот параметар |журнал= (help); Наводот journal бара |journal= (help)
  32. „Art Résilience, un concept actuel - 04/11/2015“. Ladepeche.fr. 2015-01-01. Посетено на 2016-04-05.
  33. „le-musee-a-Marseilles.html“. Le Petit Journal.
  34. 24/2523468-conference-1917-2017-un-siecle-d-iconoclasme.html „1917-2017 un siècle d'iconoclasme - 24/02/2017“ Проверете ја вредноста |url= (help). Ladepeche.fr. Посетено на 24.02.2017. Занемарен непознатиот параметар |датум= (help); Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)[мртва врска]
  35. Maîtrise d'Arts Plastiques by Christelle Larson-Espaces ambigus, p.108, Université de Paris I, Sorbonne, 1997/98, Paris.
  36. Whole Grain: Collected Poems, 1958-1989 (Detroit: Lotus Press), JSTOR 4336566
  37. Estudios humanísticos en homenaje a Luis Cortés Vázquez, p. 18, при Гугл книги
  38. Que no vuelven las palabras, Edition Practica mortal, p.166, 1999, Mexico.
  39. L'iconographie de l'Arbre sec au Moyen Age by Marlène Tchertafian-Delsouiller, ill. 147, Ph. D. University Lille 3 1, 2012, Lille, France.

Надворешни врски

уреди