Климатски промени и градовите

Климатските промени и градовите — длабоко меѓусебно поврзани. Градовите се едни од најголемите придонесувачи и веројатно едни од најдобрите можности за справување со климатските промени.[3] Градовите се исто така едни од најранливите делови на човечкото општество што подлегнуваат на ефектите од климатските промени[4] и веројатно едни од најважните решенија за намалување на влијанието на луѓето врз животната средина.[3][4][5] Обединетите нации изјавиле дека 68% од светската популација ќе живее во урбани области до 2050 година.[6] Во 2016 година, 31 мега-градови пријавиле дека имаат најмалку 10 милиони жители, од кои 8 надминале 20 милиони луѓе.[7] Сепак, споредните градови - градовите со мала до средна големина брзо се зголемуваат по број и се едни од најбрзо растечките урбанизирани области во светот кои дополнително придонесуваат за влијанијата на климатските промени.[8] Градовите имаат значително влијание врз градежништвото и превозот - два од клучните придонесувачи за емисиите на климатските промени.[9] Покрај тоа, поради тоа што процесите создаваат климатски конфликт и еколошки мигранти, се очекува градските области да растат во текот на следните неколку децении, нагласувајќи ја инфраструктурата и концентрирајќи повеќе сиромашни народи во градовите.[10][11]

Џакарта била ставена како најранлив град на климатските промени во студијата на Вериск Мејплкрофт од 2021 година.[1]
Хамбург, Германија, е голем град кој доживел повеќекратни суши низ годините, што довело до намалена економска продуктивност.[2]

Наводи

уреди
  1. „Climate change: the cities most at risk“. The Week UK (англиски). 2 September 2021. Архивирано од изворникот на 19 October 2022. Посетено на 2022-09-09.
  2. Henley, Jon (19 August 2022). „Hunger stones, wrecks and bones: Europe's drought brings past to surface“. The Guardian (англиски). Посетено на 2023-02-20.
  3. 3,0 3,1 Zenghelis, Dimitri; Stern, Nicholas (19 November 2015). „Climate change and cities: a prime source of problems, yet key to a solution“. The Guardian (англиски). ISSN 0261-3077. Архивирано од изворникот на 8 November 2020. Посетено на 11 November 2020.
  4. 4,0 4,1 „Cities: a 'cause of and solution to' climate change“. UN News (англиски). 18 September 2019. Архивирано од изворникот на 4 March 2021. Посетено на 11 November 2020.
  5. Liang, Longwu; Wang, Zhenbo; Li, Jiaxin (2019). „The effect of urbanization on environmental pollution in rapidly developing urban agglomerations“. Journal of Cleaner Production. 237: 117649. Bibcode:2019JCPro.23717649L. doi:10.1016/j.jclepro.2019.117649.
  6. „68% of the world population projected to live in urban areas by 2050, says UN | UN DESA | United Nations Department of Economic and Social Affairs“. www.un.org. Архивирано од изворникот на 10 March 2021. Посетено на 2021-10-07.
  7. Sancino, Alessandro; Stafford, Max; Braga, Alessandro; Budd, Leslie (2022-07-03). „What can city leaders do for climate change? Insights from the C40 Cities Climate Leadership Group network“. Regional Studies. 56 (7): 1224–1233. Bibcode:2022RegSt..56.1224S. doi:10.1080/00343404.2021.2005244. ISSN 0034-3404. |hdl-access= бара |hdl= (help)
  8. United Nations (2018). „The World's Cities in 2018“. population.un.org. Посетено на 19 May 2023.
  9. (Report). Отсутно или празно |title= (help); |access-date= бара |url= (help)
  10. „With people crowding into urban areas, how can cities protect themselves against climate change?“. University of Helsinki (англиски). 14 May 2019. Архивирано од изворникот на 7 September 2020. Посетено на 11 November 2020.
  11. Abrahams, Daniel (August 2020). „Conflict in abundance and peacebuilding in scarcity: Challenges and opportunities in addressing climate change and conflict“. World Development (англиски). 132: 104998. doi:10.1016/j.worlddev.2020.104998.