Капо Сан Мартино
Капо Сан Мартино е локалитет во општина Лугано, Швајцарија, сместен на источната страна на Монте Сан Салваторе, покрај кантоналниот пат што го поврзува Лугано со Мелиде. Како што сугерира името, Капо Сан Мартино („Ртот на Свети Мартин“) е природна карпа со поглед на езерото Лугано.
Историски, локалитетот Капо Сан Мартино бил познат и како „Бесилката на Свети Мартин“, бидејќи таму биле извршувани смртни казни со бесење.[1] Последното бесење се случило во 1804 година.[1]
До 1861 година, Капо Сан Мартино бил на италијанска територија, бидејќи му припаѓал на Кампионе д'Италија.[2] Во 1863 година, Капо Сан Мартино станал село Пазало, тогаш сè уште независна општина во областа Лугано.[1]
Во текот на 19 век, од Капо Сан Мартино, покрај брегот на езерото, работела варница.[3] Оваа варница била само една меѓу неколкуте други во Каслано, Мелиде, Кастањола, Пазало, Цимадера и Мелано, кои ги експлоатирале изобилните наоѓалишта на варовник во регионот Сотокенери за производство на вар.[4]
Галерија
уреди-
Поглед на фабриката за вар во Капо Сан Мартино, непознат датум -
Поглед на Капо Сан Мартино од езерото Лугано, пред 1918 година -
Воздушен поглед на Капо Сан Мартино, 1950 година -
Воздушен поглед на Капо Сан Мартино, 1950 година -
Воздушен поглед на Капо Сан Мартино, 1950 година -
Поглед на Капо Сан Мартино од езерото Лугано, околу. 1969 година -
Поглед на Капо Сан Мартино со Campione d'Italia на позадината, 1982 година
Наводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 1,2 Giannò, Vanessa (17 January 2017). „Pazzallo“ [Pazzallo]. Dizionario Storico della Svizzera (италијански). Посетено на 13 February 2022.
- ↑ „Storia“ [History]. Sito ufficiale della Città di Lugano (италијански). 2022. Посетено на 13 February 2022.
- ↑ Codoni, A.; Gamboni, V. (1988). Le fornaci di calce di Capo San Martino (италијански). Bellinzona: Dipartimento della pubblica educazione.
- ↑ Hochstrasser, Roland (2003). La fornace di Caslano: proposte per la conservazione e valorizzazione del patrimonio storico-culturale regionale (PDF) (италијански). Museo del Malcantone. стр. 6. Архивирано од изворникот (PDF) на 2022-08-18. Посетено на 2023-01-15.