Испосница Горња Савина

Нема проверени преработки на оваа страница, што значи дека можеби не е проверено дали се придржува до стандардите.

Испосницата Горња Савина му припаѓа на манастирот Студеница, оддалечена е на десетина километри од манастирот и се наоѓа високо во ридовите наречени Немањина кула, на падините на планината Чемерно, возводно по течението на реката Студеница .Испосницата на Горна Сава, како и Испосницата на Долна Сава, претставуваат недвижно културно богатство како културни споменици.

Испосница Горња Савина

Историја и изглед

уреди

Испосницата ја изградил Свети Сава по неговото враќање од Хиландар, каде што се пензионирал за време на Великиот пост, каде што се молел во мир и тишина. Според легендата, Свети Сава ги напишал Студенички типик и Житието на свети Симеон во испосникот, а средновековните записи покажуваат дека тој основал цело препишувачко училиште во недостапна клисура, од која потекнуваат книгите напишани на српски и кирилица за да му обезбедат на народот најголемото богатство - образованието.[1]

До Горносавскиот Испосник се стигнува по шумска патека која во првиот дел минува низ бујна шума и поминувајќи покрај Испосникот Долна Сава се стеснува до патека не поширока од еден метар, која се наоѓа помеѓу карпа и длабока бездна. По минување низ дрвената капија се посочува катниот испосник кој е залепен на карпата до која води тесна патека и дрвен покриен мост. Во средниот век, мостот имал улога да го спречи непријателот да дојде до испосницата со тоа што ќе се урне.

Малата црква посветена на Свети Ѓорѓи и ќелиите на Горниот Испосниците се затворени кога во нив нема монаси, освен една просторија која е скриена со едноставна дрвена врата без знаци. Таму е пештерата Сава во која светителот, според преданието, се борел и Саваовото буре - извор заштитен со ѕид со прозорец низ кој аџиите фаќаат вода со долга лажичка, која се користи како лек.

Последниот постојан жител на испосницата бил јеромонахот Гаврило Миловановиќ, кој ги поминал последните четириесет и три години и трагично загинал во пожар во декември 1981 година.[2][3]

Поврзано

уреди

Наводи

уреди

Надворешни врски

уреди