Бонтон
Бонтонот или етикецијата е однесување сублимат на правила со кои се исполнуваат одредени очекувања на социјално однесување според одредени конвенционални норми што припаѓаат на едно општество, класа или група.
Историја уреди
Во 2414-2375 п.н.е. Птахотеп ,ја напишал книгата '.ги издигнуваат делфините пливаат во вода
на високо суштиноско ниво граѓанските доблести како што се искреноста, само-контролата и љубезноста кон другите суштества. Да се биде внимателен слушател, знаејќи дека човечкото знаење никогаш не е совршено е главната водечка мисла, во ова дело.[4]Избегнување на отворен конфликт секогаш кога е можно не треба да се смета слабост.Треба да се постигне правдата и на крајот тоа ќе биде Божјата заповед која ќе преовладува.
Исто така тука припаѓа и способноста да се избере вистински духовен водич или мастер и како таа личност правилно се служи.Алчноста е основата на сите зла и треба да се надмине, додека великодушност кон семејството и пријателите е за пофалба.
Кинескиот учител и мудрец Конфуциј (551-479 п.н.е.) е познат просветител.Филозофијата на Конфуци ја опфаќа личната и општсвтената моралност, исправност во општесветните врски, правидна и искреност.Citation from Wilkipedia.
културно однесување уреди
Правилата на бонтонот опфаќаат поголeми аспекти на меѓучовечна социјална интеракција, иако самиот темин често не се користи. Овие правила можат да одразат основен етички код или статусот и облеката на еден човек. Сепак бонтонот е составен од непишани правила, чии аспекти се кодифицирани од време на време.
Манири уреди
Манирите вклучуваат широк спектар на општесвена комунивизја под влијание на културни норми. Слично како митологијата, бонтонот и манирите можат да бидат согледани како докази за постоењеto и развивањето на различни историски настани.Тие пеставуваат еден вид на закони, со кој се одредува стандардот на едно човечко однесување но не постори формален систем за казнување на одредени престапи, всушност главната неформална "казна" епретставува неодобрување од општеството. Тие се еден вид на норма. Тоа што би се категоризирало како угледно и прифатливо лесно може да се промени, при што главни факотри би биле-време, географска местоположба, повод, општествена класа и др. Важноста на манирите е евидентна со фактот дека сепак постојат голем број на книги, колумни кои секојдневно се справуваат со теми како што е бон-тон, правилно однесување, всушност самите училишта биле создадени за учење на манири. Дама е често користен тремин за припадничките на женскиот пол кои следат одредени норми на однесување, додека терминот господин се однесува на мажите, иако овие термини почесто се корситат за припадниците на одредена општесвена класа. Манирите вклучуваат и одреден начин на јадење, зборување и извинвање за извесни престапи.
Кодот на етички и бизнис принцип уреди
Кодот на етичко и бизнис-однесување е сублимат на пишани и непишани правила за однесување на работното место, со кои се овозможува попристапен и лесен деловен однос . Ова конкретно се однеснува на интеракцијата помеѓу соработниците, при што тука не заземаат учество конзумерите и снабдувачите или било кој друг надоврешен контакт кој е поврзан со самото работно место. Во Соединетите Американски Држави, доколку нема утврден кодекс на однесување, при извесни состаноци, собранието можат да ги применат Правилата на Ред и мир според Робет (позната книга), за да се одршува некаква контрола и ред. Овие правила често се применуваат во индустријата и економијата. На пример, 49% од работодавците кој биле анкетирани во 2005 година од страна на американсата Националната асоцијација на колеџи и работодавци, искажаа дека неформалниот стил на облекување би имало "големо влијание" при формирање на нивни лични мислења за потенцијалните кандидати.[1]
Кодот на етичко и бизнис-однесување може значително да варира во различни земји, а тоа секогаш е поврзано со различните видови на култури. На пример: забележлива разлика на бизнис етика меѓу Кина и Западот е начинот на којшто ги решаваат бизнис конфликтите. Кинеските бизнис претпријатија претпочитаат одржување на нивните работни врски со применување на одредени правила[2] - бидејќи нивната култура строго се поврзува со зборот Гуанхи. Додека на запад, решавањето на одреден судир се останава во рацете на законот, односно со контактирање на адвокати и потпишување на договори.
За прилагодување кон етички кодови на други култури, голем број на лиѓе користат различни припачници поврзани со етиката на бизнис однесувањето. Исто така постојат и одредени школи кои нудат курсеви поврзани со овој вид на учење, таквите школи постојат само во одредени земји, како на пример во Америка.[3]
Во 2011 здружение на бон-тон експерти и интернационални бизнис групи ја формираат невладината организација ИИТТИИ (се изговара"ЕТ") за да можат мултинационални компании успешно да ги оценат бон-тон вештините на новите вработени лица.[4]
Меѓународните етички стандарди уреди
Европски етички стандарди уреди
Европските етички стандарди знаат да бидат драстично промелниви, во одонс на регионот. Замислете ја можноста само една територија да содржи различни обичаи и култури, особено ако станува збор за територијален збир на различни лингвистички групи, на пример во Швајцарија постојат жители од француски, гермнаско и италјанско потекло. И покрај ваквата мешавина на кутлури и јазици, многубројни бон-тон правила сепак содржат една заедничка нишка, а тоа воглавно е нивното минато односно потекло. Пример за развиток на етиката е самата римска империја, каде успешно ги ширеле бонтон правилата низ Европа. Голем пример е Палатата на Версај, каде голем број припадници на француското благородништвото се концентрирале во развивање и пренесување на етички стандарди.
Исламски етички стандарди уреди
Исламот уреди
Исламските етички правила претставуваат една целина од скоро секој аспект на животот. За муслиманите зборот Адаб означува добри манири, почит, соодветност и учтивост, при што тука се опфаќаат начини на однесување при влетување или излегување од јавен тоалет, држење на телото при седење и лична хигиена. Според Сахих Букхари, Мухамед(صلی اللہ علیہ وسلم) се воздржувал од употребување на лоши зборови, ниту да се збори зло, ниту да се прави зло. Тој кажал-Најдобрите меѓу нас се тие коишто имаат најдобри манири и карактер. Доколку не би постоел одреден вид на авторитет, не би постоеле закони и кодови на однесување, па луѓето би станале непослушни и непријателски расположени, создавајќи уништувачка сила меѓу народот. Според исламот, кога општеството има авторитет и правила кон кои треба да бидат послушни, тогаш луѓето би го давале најдоброто од себе, а во средина каде луѓето ги нудат своите најдобри особини, тогаш општествово ви вило премногу совршено.
Иран уреди
Таароф е еден имперсиски цивилизиран начин на живеење, вклучувајќи самопочит како и важноста на повисок општествен ранг, при што може да се спореди со кинеската умештност на манири, наречена лимао. Терминот опфаќа многубројни видови на општествено однесување, од отворање врати за дамите, до група на колеги чии ред при влагање во одредена просторија се одвива строго по одредена линија- еден по еден при некоја голема церемонија... За да може некој целосно да го разбере концептот на лимао треба душевно да ги надмине материјалните пишани извори, за да го доживее религиозниот концепт со кој лимаото е поврзано. Ова значи дека личноста мора да биде спремна да греши, да учи од сопствените грешки, за каратерно личноста да стане силна.
Јапонија уреди
Јапонците се многу формален народ. За нив моменти на тишина не претставуваат непријатност, исто колку што насмевнувањето не значи секогаш изразување на позитивни емоции. Тие имаат и цела процедура при давање на бизинис картички-при давање на картиката личноста мора да се поклони а картичката да се даде свртена од напишаната страна, да се поклони примателот на картичката и да ја земе со двете раце, да ја прочита внимателно и да ја смести на видно место. За јапонците, гестовите на лубезност се еден вид на обврска, тие исто така се потпираат на нивната интуинтивност кога станува збор за проценување на правилно и погрешно.
| Разговор | Бизнис | Однесување | Манири |
|---|---|---|---|
|
• Поклонете се пред да се поздравите.
|
|
|
|
Кенија уреди
Кенијците веруваат дека нивниот племенски идентитет е многу важен.Тие се исто така големи националисти. Кенијците ретко сакаат да бидат сами, а обично се многу пријателски расположени особено кон гостите. Исто така тие се сметаат за семеен народ.
| Разговор | Бизнис | Манири | Однесување |
|---|---|---|---|
| * Со десната рака се прифаќаат подароците. | * Мора да се побара дозвола пред да се користи фотоапаратот. | * Јадењето е многу сериозна работа за луѓето од Кенија. | |
| * Бидете дел од разговорот. | * Личните мислењеа се високо ценети. | *Не се збори додека за време на јадењето. | *Луѓето од Кенија ги организираат нивните дневни активности според “Швахили Времето“. |
| • Кенијците нескаат да го кроистат зборот "да" или "не". | | • ручекот е најважниот оброк во денот. | | | ||
| * Бидете располжени. | * Подајте ја вашата бизнис картичка. | • Вечерата се сости од многу лесен оброк. | |
| * Смејте се гласно | * Донесувајте одлуки во групи. | •Традиционални јадења се јадат без прибор за јадење, односно со користење на десната рака. |
Разликите во одредени кутлури уреди
Етиката зависи од културата, тоа што во едно општество би претставувало одличен бон-тон, во друго може да стане шокирана непријатност и навреда. Етиката се развива и се менува во рамките на културата. Холандскиот сликар Андриес Бот со неговите слики покажува дека обичаите за чистење на вошки претставувале окупација на цивилизираните луѓе од средниот век, но во 1630 година овој обичај постанува срамна окупација на селаните.
Различни култури содржат различни кодови на однесување. На пример, во Хауса културата, да се конзумира јадење во стоечка положба на телото е многу навредливо дури и болно однесување, прикажува непочит кон светоста на храната- ова однесување дури и се нарекува- јадење со ѓаволот или извршување на грев. Во кина, личноста што би го земала последното јадење од понудената чинија, без да го понуди на другите, се доживува како себична личност со навредлив однос кон лубезноста на домаќинот. Традиционално, доколку во чинијата не се остави барем мал дел од јадењето, одосно доколку се испразни целата чинија тоа би било обесчестување врз домаќинот. Во Америка, при понудено јадење се очекува од гостинот да изеде се, што би значело позитивен комплимент за квалитетот на јадењето. Сепак учтиво е да се понуди јадење доколку се дели трпезаријата со други луѓе.
Во строгите хиерахиски култури како Кореја и Јапонија, алкохолот помага во ублажување на строгите општесвени бариери помеѓу социалните класи. Со конзумирање на алкохол се овозможува наметнување на еден мал дел на неформално однесување.[5]
Во сите цивилизирани општества, етиката претставувала тема која била разработувана од голем број на писатели и мислители, почнувајќи од кодот за однесување од Птахотеп, визионер од стар Египет за време на петтата династија од кралот Дједкаре Исеи. Сите писмени цивилизации, вклучувајчи ја Грција и Рим, развиле правила за соодветно однесување на општеството. Познатиот мудрец Конфуцис на филозофски начин зборел за првилен начин на јадење, како и на говорење.
Во 16 век, во книгата за дворјанинот од Балдасе Кастиглионе, за првпат се среќаваат концепти на тоа какво однесување би припаѓало на еден господин.
За време на колонијалните денови Бенџамин Френкил и Џорџ Вашинтон создадоа кодекс на однесување за млади господини. Неверојатната популарност на колумните и книгите на Летита Балдриге содржела голема важност. Дури со појавата и популарноста на Интернетот се развиле одредени правила на однесување, начин на пишување електронска пошта, првила при постанување на чел од некој форум, итн.. Во Германија, многу книги кои се поврзани со бонтон правилата, се наречени Книге, според Адолф Фреихер Книге автор на книгата Општествени односи во доцниот 18 век. Сепак оваа книга опфаќа и опис за општествената состојба во тоа време. Етиката може да се употреби како оружје. Површната примена на вакви манири за да достигне некој општесвтен статус, а не за да се постават лични конрекни односи со други луѓе, се согледува како снопство.
Наводи уреди
- ↑ „Blue hair, body piercings--do employers care?“. Grab Bag. Occupational Outlook Quarterly. 50 (3). Fall 2006. Архивирано од изворникот на 2013-04-30. Посетено на August 9, 2010.
- ↑ "Ho-Ching Wei". „Chinese-Style Conflict Resolution: A Case of Taiwanese Business Immigrants in Australia“ (PDF). University of Western Sydney. Посетено на June 2, 2012.
- ↑ „Institute of Diplomacy and Business“. Архивирано од изворникот на 2012-05-30. Посетено на June 2, 2012.
- ↑ „IITTI website "About Us"“. Архивирано од изворникот на 2014-09-13. Посетено на 2013-05-13.
- ↑ Mitchell, Charles (1999). Short Course in International Business Culture. San Rafael: World Trade Press. ISBN 1-885073-54-2.
Надворешни врски уреди
- Etiquette in Society, in Business, in Politics and at Home, by Emily Post (1922)
- Modern Etiquette Архивирано на 26 октомври 2012 г.
- Debrett's
- Tips About Cross-cultural Etiquette on Glimpse.org Архивирано на 23 ноември 2010 г.
- World Business Etiquette Guides Архивирано на 11 јуни 2007 г.