Електронско неутрино

Electron neutrino
Состав	Elementary particle
Статистика	Fermionic
Поколение	First
Заемодејства	Weak, Gravity
Симбол	; ν; e
Античестичка	Electron antineutrino (; ν; e)
Предвиденна	Wolfgang Pauli (1930)
Откриена	Clyde Cowan, Frederick Reines (1956)
Маса	Small but non-zero. See neutrino mass.
Ел. полнеж	0 e
Боен полнеж	No
Спин	1⁄2
Слаб изоспин	1⁄2
Слаб хиперполнеж	−1
Хиралност	left-handed (for right-handed neutrinos, see sterile neutrino)

Неутрино електронот (
ν
e) е субатомска елементарна честичка која нема нето електричен полнеж.Заедно со електронот ја формираат првата генерација на лептони,па оттаму и името електрони неутрино.Тоа за првпат било претпоставено од Вофганг Паули во 1930,да дадат отчет за исчезнатиот импулс и енергијата што недостасува во бета распаѓање,и било откриено во 1956 од тимот којшто бил предводен од Клајд Кован и Фредерик Реинс(Кован-Реинес неутрино експеримент).

Предлог

Во раните 1900-ти, теориите предвидувале дека електроните произлегуваат од бета распаѓање треба да се испуштаат во специфична енергија.Сепак,во 1914 година Џејмс Чедвик покажа дека електроните се испуштаат во континуиран спектар.

The early understanding of beta decay

Во 1930, Волвганг Паули теоризирал дека некои неоткриени честички ги носеле далеку од набљудуваната разлика помеѓу енергијата,моментот и аголниот момент на почетната и крајната честичка.

Pauli's version of beta decay

Pauli's letter

На 4 декември 1930, Паули напишал писмо до Физичкиот Институт во согласност со Федералниот институт на технологија во Цирих,каде што тој го предложил неутралниот електрон како потенцијално решение за решавање на проблемот на распаѓање на бета спектарот.Извадок од писмото:

Dear radioactive ladies and gentlemen,
As the bearer of these lines [...] will explain more exactly, considering the 'false' statistics of N-14 and Li-6 nuclei, as well as the continuous β-spectrum, I have hit upon a desperate remedy to save the "exchange theorem" of statistics and the energy theorem. Namely [there is] the possibility that there could exist in the nuclei electrically neutral particles that I wish to call neutrons,^{[nb 1]} which have spin 1/2 and obey the exclusion principle, and additionally differ from light quanta in that they do not travel with the velocity of light: The mass of the neutron must be of the same order of magnitude as the electron mass and, in any case, not larger than 0.01 proton mass. The continuous β-spectrum would then become understandable by the assumption that in β decay a neutron is emitted together with the electron, in such a way that the sum of the energies of neutron and electron is constant.
[...]
But I don't feel secure enough to publish anything about this idea, so I first turn confidently to you, dear radioactives, with a question as to the situation concerning experimental proof of such a neutron, if it has something like about 10 times the penetrating capacity of a γ ray.
I admit that my remedy may appear to have a small a priori probability because neutrons, if they exist, would probably have long ago been seen. However, only those who wager can win, and the seriousness of the situation of the continuous β-spectrum can be made clear by the saying of my honored predecessor in office, Mr. Debye, [...] "One does best not to think about that at all, like the new taxes." [...] So, dear radioactives, put it to test and set it right. [...]
With many greetings to you, also to Mr. Back, your devoted servant,

W. Pauli

A translated reprint of the full letter can be found in the September 1978 issue of Physics Today.^[1]

Discovery

Електро неутронот бил откриен од Клајд Кован и Фредрик Реинс во 1956.

Name

Паули на почетокот го нарекол својот предлог лесна честичка на неутронот. When James Chadwick discovered a much more massive nuclear particle in 1932 and also named it a neutron, this left the two particles with the same name. Enrico Fermi, who developed the theory of beta decay, coined the term neutrino in 1934 to resolve the confusion. It was a pun on neutrone, the Italian equivalent of neutron: the -one ending can be an augmentative in Italian, so neutrone could be read as the "large neutral thing"; -ino replaces the augmentative suffix with a diminutive one.

Upon the prediction and discovery of a second neutrino, it became important to distinguish between different types of neutrinos. Pauli's neutrino is now identified as the electron neutrino, while the second neutrino is identified as the muon neutrino.

Electron antineutrino

Like all fermions, the electron neutrino has a corresponding antiparticle, the electron antineutrino (
ν
e), which differs only in that some of its properties have equal magnitude but opposite sign. The process of beta decay produces both beta particles and electron antineutrinos. Wolfgang Pauli proposed the existence of these particles, in 1930, to ensure that beta decay conserved energy (the electrons in beta decay have a continuum of energies and momentum (the momentum of the electron and recoil nucleus – in beta decay – do not add up to zero).

Notes

↑ See Name.

Поврзано

Наводи

↑ L.M. Brown (1978). „The idea of the neutrino“. Physics Today. 31 (9): 23. Bibcode:1978PhT....31i..23B. doi:10.1063/1.2995181.