Еколошка цивилизација
Еколошката цивилизација е хипотетички концепт кој ја опишува наводната конечна цел на социјалната и еколошката реформа во рамките на даденото општество. Таа имплицира дека промените потребни за одговаеање на глобалните климатски нарушувања и социјалните неправди се толку обемни што бараат друга форма на човечка цивилизација, онаа заснована на еколошки принципи. Широко толкувано, еколошката цивилизација вклучува синтеза на економски, образовни, политички, земјоделски и други општествени промени кон одржливост.[1]
Иако терминот првпат беше измислен во 1980-тите, тој не виде широка употреба до 2007 година, кога „еколошката цивилизација“ стана експлицитна цел на Кинеската комунистичка партија (ККП).[2][3] Во април 2014 година, Алијансата на цивилизации на Обединетите нации и Меѓународната организација за соработка за еколошка безбедност основаа под-комитет за еколошка цивилизација.[4] Поборниците на еколошката цивилизација се согласуваат со папата Франциско кој изјавил : „Ние не сме соочени со две посебни кризи, едната еколошка, а другата социјална, туку со една сложена криза која е и социјална и еколошка. Стратегиите за решение бараат интегриран пристап во борбата против сиромаштијата, враќање на достоинството на исклучените и во исто време заштита на природата.“[5] Како таква, еколошката цивилизација ја нагласува потребата од големи еколошки и социјални реформи кои се и долгорочни и системски по ориентација.[1]
Историја уреди
Во 1984 година, експертите за животна средина од поранешниот Советски Сојуз го предложија терминот „Еколошка цивилизација“ во написот со наслов „Начини на обука на индивидуална еколошка цивилизација под зрели социјалистички услови“, објавена во Научен комунизам, Москва, кн. 2.
Три години подоцна, концептот на еколошка цивилизација (кинески:生态文明; пинјин: shēngtài wénmíng) беше прифатен во Кина и првпат беше употребен од Шианџи Је (1909–2017), земјоделски економист, во 1987 година. Професорот Је ја дефинирал еколошката цивилизација со црпење од еколошките науки и филозофијата на животната средина.[6]
Првата употреба на фразата „еколошка цивилизација“ како технички термин во книга на англиски јазик беше во 1995 година од Рој Морисон во неговата книга Еколошка демократија.[7]
Терминот се наоѓа поопширно во кинеските дискусии кои започнаа во 2007 година.[2][3] Во 2012 година, Кинеската комунистичка партија (ККП) ја вклучи целта за постигнување еколошка цивилизација во својот устав, како и во својот петгодишен план.[1][8] Во кинескиот контекст, терминот генерално ја претпоставува рамката на „конструктивен постмодернизам“, наспроти проширувањето на модернистичките практики или „деконструктивниот постмодернизам“, кој произлегува од деконструкцијата на Жак Дерида.[1]
И „еколошката цивилизација“ и „конструктивниот постмодернизам“ се поврзани со процесната филозофија на Алфред Норт Вајтхед .[1][9] Дејвид Реј Грифин, процесен филозоф и професор на Теолошката школа во Клермонт, прв го употребил терминот „конструктивен постмодернизам“ во неговата книга од 1989 година, „Видови на постмодерната теологија“. Посекуларна тема што произлезе од процесната филозофија на Вајтхед е таа на австралискиот еколошки филозоф Аран Гаре опишана во неговата книга наречена Филозофските основи на еколошката цивилизација: манифест за иднината.[10]
Најголемата меѓународна конференција одржана на тема „еколошка цивилизација“ (Зграпчување на алтернатива: кон еколошка цивилизација Архивирано на 24 јули 2017 г.) се одржа од Помонскиот колеџ во јуни 2015 година, на која се собраа околу 2.000 учесници од целиот свет и на кои беа претставени повеќе лидери во движењето за животна средина како Бил МекКибен, Вандана Шива, Џон Б. Коб, Џуниор, Вес Џексон и Шери Љао.[11] Таа беше одржана во врска со 9-тиот Меѓународен форум за еколошка цивилизација - годишна серија конференции во Клермонт, Калифорнија, започнат во 2006 година.[12]
По конференцијата Seizing an Alternative, Филип Клејтон и В.М. Ендрју Шварц го ко-основале Институтот за еколошка цивилизација (EcoCiv) и ја напишале книгата Што е еколошка цивилизација: криза, надеж и иднината на планетата,[13] која беше објавена во 2019 година.
Од 2015 година, кинеската дискусија за еколошката цивилизација се повеќе се поврзува со „органска“ форма на марксизам.[1] Терминот „органски марксизам“ за првпат бил употребен од Филип Клејтон и Џастин Хајнцекер во нивната книга од 2014 година, Органски марксизам: Алтернатива на капитализмот и еколошката катастрофа.[14] Книгата, која била преведена на кинески и објавена од People's Press во 2015 година, ја опишува еколошката цивилизација како ориентирачка цел за глобалното еколошко движење.[15]
Наводи уреди
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Zhihe Wang, Huili He, and Meijun Fan, "The Ecological Civilization Debate in China: The Role of Ecological Marxism and Constructive Postmodernism—Beyond the Predicament of Legislation", last modified 2014, Monthly Review, accessed November 1, 2016.
- ↑ 2,0 2,1 Zhang Chun, "China's New Blueprint for an 'Ecological Civilization'", last modified September 30, 2015, The Diplomat, accessed November 1, 2016. Архивирано на 1 март 2020 г.
- ↑ 3,0 3,1 James Oswald, "China turns to ecology in search of ‘civilisation’", last modified August 3, 2016, Asian Studies Association of Australia, accessed November 1, 2016.
- ↑ Zhu Guangyao, "Ecological Civilization: A national strategy for innovative, concerted, green, open and inclusive development" Архивирано на 9 мај 2019 г., last modified March 2016, United Nations Environment Programme, accessed November 1, 2016.
- ↑ Francis, Pope. Laudato Si': On Care for Our Common Home. стр. Ch 4, #139.
- ↑ Jiahua Pan, China's Environmental Governing and Ecological Civilization (Heidelberg: Springer-Verlag GmbH, 2016), 35.
- ↑ Jiahua Pan, China's Environmental Governing and Ecological Civilization (Heidelberg: Springer-Verlag GmbH, 2016), 34.
- ↑ John B. Fullerton, "China: Ecological Civilization Rising?", last modified May 2, 2015, Huffington Post, accessed November 1, 2016.
- ↑ Cobb, Jr., John B.; Scwhartz, Wm. Andrew (2018). Putting Philosophy to Work: Toward an Ecological Civilization. Minnesota: Process Century Press. ISBN 978-1940447339.
- ↑ Arran Gare: "The Philosophical Foundations of Ecological Civilization: A Manifesto for the Future" (Routledge, 2016)[мртва врска]
- ↑ Herman Greene, "Re-Imagining Civilization as Ecological: Report on the 'Seizing an Alternative: Toward an Ecological Civilization' Conference" Архивирано на 4 ноември 2016 г., last modified August 24, 2015, Center for Ecozoic Societies, accessed November 1, 2016.
- ↑ „CONFERENCE LIST“. postmodernchina.org. Архивирано од изворникот на 2019-12-24. Посетено на 2019-12-24.
- ↑ Philip Clayton and Wm. Andrew Schwartz (2019). What is Ecological Civilization?: Crisis, Hope, and the Future of the Planet. Anoka, Minnesota. ISBN 978-1-940447-41-4. OCLC 1112736444.
- ↑ "Spotlight: Organic Marxism, China's ecological civilization drive in spotlight at int'l conference", last modified May 1, 2016, Xinhua News Agency, accessed November 1, 2016. See Philip Clayton and Justin Heinzekehr, Organic Marxism: An Alternative to Capitalism and Ecological Catastrophe (Claremont: Process Century Press, 2014).
- ↑ Philip Clayton and Justin Heinzekehr, Organic Marxism: An Alternative to Capitalism and Ecological Catastrophe, trans. Xian Meng, Guifeng Yu, and Lixia Zhang (Beijing: The People's Press, 2015).