Дојрански срез — административна единица, која опстојувала во Кралството Србија, Кралството Југославија.

     Дојрански срез во рамките на Кралството Србија 1913.

Организација и население

уреди

Кралство Србија

уреди

По Втората балканска војна, 1913 г. областа службено влегува во границите на Србија. Дојранскиот срез припаѓал на Тиквешкиот округ, заедно со Неготинскиот и Гевгелискиот срез, а подоцна и Кавадаречкиот и Струмичкиот Срез. Како центар на срезот бил градот Дојран. Во 1913 година тој имал 6 општини, со 50 села и два града. Градското населние изнесувало 5.019, додека селското население изнесувало 14.638 жители.[1]

Дојранскиот срез според пописот од 1913 година
Број Име на

општината

Број

на села

Колку часови е оддалечена

општината од Дојран

Жители
1 Аразлијска 7 8 2151
2 Башабосичка 10 5 2401
3 Валандовска 17 4:30 5898
4 Дојранска 3 0 4533
5 Калуцковска 6 6:30 2416
6 Фурска 9 2:30 2258

Кралство СХС

уреди

Во 1921 година, срезот имал 4 општини и два града, но овој пат градот Дојран бил сосема уништен од Првата светска војна. Целиот срез имал вкупно 8.667 жители, односно се намалил за скоро 11.000 жители.

Јазик

уреди

Во Дојранскиот срез, 46% од населението говорело на српски или хрватски[2], додека 50% говореле на турски јазик.[3]

Општина Српски или хрватски Турски Други Вкупно
Аразли 452 610 82 1144
Башабос 59 1885 0 1944
Валандово 2410 1661 42 4113
Фурка 1052 211 203 1466
Вкупно 3973 4367 327 8667
% 45.84% 50.38% 3.78% 100%

Религија

уреди

Во Дојранскиот срез, 49% од населението било православно, додека 50% биле муслимани.[4]

Општина Православни Муслимани Други Вкупно
Аразли 526 610 8 1144
Башабос 58 1886 0 1944
Валандово 2452 1661 0 4113
Фурка 1252 211 3 1466
Вкупно 4288 4368 11 8667
% 49.47% 50.39% 0.14% 100%

Кралство Југославија

уреди

Во 1931 година, Дојранскиот срез имал 3 општини. Тој бил дел од Вардарска бановина. Целиот срез имал 11.713 жители. Како православни се изјасниле 55% од жителите, додека како муслимани 44%.[5]

53% од жителите говореле на македонски, српски, хрватски или словенечки[6], додека 47% збореле на друг јазик (во најголем дел турски).

Во ФНРЈ

уреди

По Втората светска војна, Дојранскиот срез преминува во Валандовска околија.

Наводи

уреди
  1. Речник на местата во ослободената област Стара Србија по службени податоци. Белград: Мил. Ант. Вујиќ. 1914.
  2. Македонскиот јазик бил сметан за српски.
  3. „Дефинитивни резултати, попис 1921“ (PDF).
  4. http://pod2.stat.gov.rs/ObjavljenePublikacije/G1931/pdf/G19314001.pdf
  5. http://pod2.stat.gov.rs/ObjavljenePublikacije/G1931/pdf/G19314001.pdf
  6. Во иста графа.