Горња Савина испосница

Нема проверени преработки на оваа страница, што значи дека можеби не е проверено дали се придржува до стандардите.

Ескитот Горња Савина му припаѓа на манастирот Студеница, тој е оддалечен околу десет километри од манастирот и се наоѓа високо во ридовите наречени Немањина кула, на падините на планината Чемерно, возводно по течението на реката Студеница. Ермитажот на Горна Сава, како и Ермитажот на Долна Сава, претставуваат недвижно културно богатство како културен споменик.

Испосница Св.Сава

Историјат и изглед

Испосницата свети Сава ја изградил по неговото враќање од Хиландар, каде што се пензионирал за време на постот, каде што се молел во мир и тишина. Според легендата, Свети Сава ги напишал Студенички типик и Житието на свети Симеон во испосникот, а средновековните записи покажуваат дека тој основал цело препишувачко училиште во недостапна клисура, од која потекнуваат книгите напишани на српски и кирилица за да му обезбедат на народот најголемото богатство - образованието.

До Горносавскиот Ермитаж се стигнува по шумска патека, која во првиот дел минува низ бујна шума, а минувајќи покрај Долносавскиот Ермитаж се стеснува на патека не поширока од еден метар, која се наоѓа помеѓу карпа и длабока бездна. По минување низ дрвената капија се посочува катниот испосник кој е залепен на карпата до која води тесна патека и дрвен покриен мост. Во средниот век, мостот имал улога да го спречи доаѓањето на непријателот во скитот со негово рушење.

Малата црква посветена на Свети Ѓорѓи и ќелиите на Горниот Ермитаж се затворени кога во нив нема монаси, освен една просторија која е скриена со едноставна дрвена врата без знаци. Таму е пештерата Сава во која светителот, според преданието, се борел и Савовото буре - извор заштитен со ѕид со прозорец низ кој аџиите црпат вода со долга лажичка, која се користи како лек.

Последниот постојан жител на испосницата бил јеромонахот Гаврило Миловановиќ, кој ги поминал последните четириесет и три години и трагично загинал во пожар во декември 1981 година.[1][2]

  1. Зиливинская, Эмма Давидовна (2019-06-14). „КАРАВАН-САРАИ: ГЕНЕЗИС, РЕГИОНАЛЬНЫЕ ОСОБЕННОСТИ, КЛАССИФИКАЦИЯ“. Kazakhstan Archeology (2): 39–65. doi:10.52967/akz2019.2.4.39.65 Проверете ја вредноста |doi= (help). ISSN 2663-6794.
  2. Шољевић, Саша (2019-07-08). „Значај Законоправила Светог Саве“. ЧАСОПИС ПРАВОСЛАВНОГ БОГОСЛОВСКОГ ФАКУЛТЕТА СВ ВАСИЛИЈЕ ОСТРОШКИ. 5 (18). doi:10.7251/cpbfsvo1918051s. ISSN 2490-3221.