Геб

Геб, наречен и Себ или Кеб — египетски бог на Земјата, син на Тефнут и Шу. Споруг е на Нут, татко на Озирис, Изида, Сет и Нефтида. Според некои верзии, тој е татко на Ра, и Тот, па затоа го нарекувале и „татко на боговите“.

Нут во човечки облик, и Геб со глава на змија

Пред создавањето на светот, Геб и Нут биле цврсто гушнати. Тоа не му се допаднало на Ра, па му наредил на Шу да ги раздели. Така се создадени просторот и светлото. Понекогаш е прикажуван како гуска или со гуска на главата, а во други верзии - како бикот на Нут.

Бил нарекуван „Ерпа“, т.е. „наследен поглаватар“ на боговите и „татко на боговите“, односно на Озирис, Сет, Изида, Нефтида. Првобитно бил бог на земјата, но подоцна станал бог на мртвите, бидејќи ја претставувал земјата во која покојнилот се полагал. Бил претставен како човек. Една легенда го поистоветува со гуската, птица која подоцна му била посветена, што е алузија на идејата дека тој го создал првобитното јајце од кои настанало светот.

Наводи

• Египетска религија - египетската идеја за задгробниот живот - Е.А. Волис Баџ