Белиот мост во Врање
Белиот мост или Мостот на љубовта е изграден во 1844 година во Врање. Мостот се наоѓа над Врањска река, во улицата Девет Југовиќа, а се наоѓа и на грбот на градот Врање. Претставува недвижно културно добро како споменик на културата.[1]
Легенда
уредиЛегендата вели дека мостот го изградила мајката на Турчинката Ајша во спомен на несреќната љубов на нејзината ќерка и српскиот овчар Стојан.
Пророците на Селим-бег му прорекле дека неговата ќерка Ајша ќе се заљуби во Србин. Иако таткото се обидел да го спречи пророштвото со затворање на својата ќерка, не успеал. Кога ги нашол Стојан и Ајша прегрнати покрај реката, се обидел да го убие српскиот овчар. Сепак, тој ја убил сопствената ќерка, која со своето тело го заштитила младиот човек што го сакала. После тоа, Стојан со нож си го одзел животот.
На местото каде што се случил настанот бил изграден мост, а на мостот била поставена плоча т.н. тарих, на кој има натпис на турски и арапски јазик: „Проклет да е тој што го одвојува она што љубовта го спојува“.[2]
Содржината на текстот од таблата ја превел матичарот Хафис Тутфи Мунсалиховиќ.
„Овој мост ќе се вика Бел мост, тоа ќе послужи како олеснување. Водата што тече под неа нека му служи на народот за здравје! Минувачи, поминете еднаш преку мостот и вратете се: Ќе видите дека е изграден за доброто на секој човек. Мухамед Мустафо, посредувај за хуманата сопственичка Ајша...“[3]
Галерија
уреди-
Детал од мостот
-
мост во 1918 година
Поврзано
уреди- Список на споменици на културата во областа Пчиња
- Фонтана Јеренка
- Камениот мост во Зовиќ
Извори
уреди- ↑ „Знаменитости Врања на сајту Туристичке организације Врања“. Архивирано од изворникот на 28 септември 2007. Посетено на 1 септември 2007.
- ↑ Аначков, Дарко (6 февруари 2018). „Бели мост у Врању – мост трагичне љубави“. glaspress.rs. Посетено на 25 јануари 2021.
- ↑ Остојић, Емилија (2004). Врање на раскршћу. Врање: Плутос. стр. бр. 50. ISBN 86-83823-15-6.
|access-date=
бара|url=
(help)