Алфа Ромео БАТ
Алфа Ромео БАТ (или Берлина Аеродинамика Тецница) се серија италијански концептни автомобили. Автомобилите потекнуваат од заеднички проект за соработка помеѓу Алфа Ромео и италијанската дизајнерска куќа Бертоне, кој започна во 1953 година. Биле создадени три автомобили: БАТ 5 во 1953 година, БАТ 7 во 1954 година и конечно БАТ 9 во 1955 година. Сите три автомобили се дизајнирани од Франко Скаљоне.[1]
Историја
уредиАлфа Ромео го контактирале Џузепе „Нучио“ Бертоне од дизајнерската куќа Бертоне и нарачал три концептни возила. Идејата била да се создадат возила со најмал можен коефициент на отпор .Тие биле изградени на шасијата Алфа Ромео 1900 година . Секој од трите автомобили бил претставен на саемот за автомобили во Торино, во 1953, 1954 и 1955 година.
Најнискиот коефициент на отпор на трите болиди бил 0,19,[2] високо достигнување дури и според денешните стандарди. За секој од автомобилите, Алфа Ромео обезбедил петстепен менувач и моќен четирицилиндричен мотор кој произведувал повеќе од 67 киловати доволно добро за да го придвижи автомобилот до максимална брзина од 201 километри на час.
Сите три оригинални БАТ автомобили се обновени. Тие се појавуваат на саеми за автомобили како што се Конкорсо Италиано. Автомобилите биле изложени во музејот Блекхок во Денвил, Калифорнија, од 2005 до 2017 година. Во 2020 година, РМ Сотбис ги продал сите три автомобили како една лота на нивната аукција за 14,840 милиони долари, вклучувајќи го и данокот за купувачот.[3]
БАТ 5
уреди
БАТ 5 бил првиот од проектот БАТ Бертоне-Алфа Ромео. За прв пат бил прикажан на саемот за автомобили во Торино во 1953 година. Дизајнот на моделот бил заснован на студија за аеродинамиката. Целта на обликот на предниот дел е да го елиминира проблемот со нарушување на протокот на воздух при големи брзини. Дизајнот, исто така, има цел да го отстрани секој дополнителен отпор генериран од вртењето на тркалата, како и да постигне структура која би создала најмал број можни воздушни вртлози. Во пракса, овие ригорозни критериуми ќе му овозможат на автомобилот да достигне 200 километри со 75 киловати мотор поставен стандардно. Дизајнот што го смислил Бертоне бил за исклучително лесен автомобил ( 1,100 килограми ), со странични прозорци под агол од 45 степени во однос на телото на автомобилот и големо ветробранско стакло кое се вклопува со речиси рамниот покрив. Задното ветробранско стакло е поделено по должина со тенок столб и опкружен со две перки кои се стеснуваат нагоре и малку навнатре.
БАТ 7
уреди
Вториот БАТ бил прикажан на саемот за автомобили во Торино во 1954 година, една година по БАТ 5. За овој дизајн (како и за другите модели на BAT, иако помалку евидентно), Бертоне додал елементи од неговото искуство работејќи на профили на крила во воздухопловната индустрија.
Предниот дел бил понизок од оној на BAT 5, а испакнатините каде што се светлата вообичаено би биле уште подалеку вдлабени.
БАТ 9
уреди
Третиот БАТ бил прикажан на саемот за автомобили во Торино во 1955 година, БАТ 9. Направен е повеќе да личи на тогашните сегашни модели на Алфа Ромео отколку на другите БАТ.
БАТ 9 ги отстранил означените линии на крилата од претходните модели во корист на почиста, поприсебна линија. Перките на задниот дел, кои во другите два модели имаа вистински изглед на крила, биле поделени во две мали метални плочи, слично како перките на опашката што се произведуваа кај американските и некои европски автомобили од тоа време.
БАТ 11
уреди
По повеќе од 50 години, Алфа Ромео и Бертон покажал нов концепт на БАТ во 2008 година. БАТ 11 го имал своето деби во Женева, во времето на саемот за автомобили во Женева во 2008 година, иако не на самиот саем. Новиот БАТ 11, базиран на Алфа Ромео 8Ц споделува многу стилски знаци со класичните BAT автомобили од 1950-тите.
Наводи
уреди- ↑ „The Fall of Bertone“. Road & Track: 72–80. November 2014.
- ↑ „News 30.06.2004“. italiaspeed.com. Посетено на 2007-09-13.
- ↑ „Alfa Romeo Berlina Aerodinamica Tecnica 5-7-9d“. rmsothebys.com. Посетено на 20 November 2020.