Јунџин брокат од Нанѓинг
Јунџин (кинески: 雲錦) или Нанѓин брокат [1] е традиционален кинески луксузен свилен брокат произведен во Нанѓинг од крајот на династијата Сунг[2] и се заснова врз техники на ткаење од династиите Сунг и Танг.[1] Се ткае со разбој и често вклучува златни и сребрени нишки со обоена свила.[3] За време на династијата Минг, ткајачите на јунџин развиле техника на ротирачко ткаење што им овозможи да ткаат шарени дизајни на основната ткаенина во други ткаенини, како што е сатенот.[4] Овој брокат во 2009 година бил избран за списокот на усното и нематеријалното наследство на човештвото на УНЕСКО.[5]
Историја уреди
Историјата на брокат во Нанѓин може да се проследи од периодот на Трите кралства (220-280). Во војната, која избувна на крајот на Источната династија Џин (317-420), генералот Лиу Ју го победил Кралството на подоцнежната династија Џин (384-417). Победата ги вратила сите занаетчии во Ксиан во Џијанканг, сега градот Нанѓин, меѓу кои ткајачите на брокат биле доминантна сила. Ткајачите на брокат биле мајстори занаетчии низ целата земја и научиле многу вештини од малцинските етнички групи. Владата на источната династијата Џин основаше специјална канцеларија за брокат во Нанѓин за управување со производството на брокат, што беше формално основање на брокат од Нанѓин.[6] Во династијата Ќинг, во Нанѓин бил основан „Одделот за ткаење Џиангнинг“. Кога ткаењето на Нанѓин Јунџин го достигна својот врв, имало повеќе од 30.000 разбои и речиси 300.000 луѓе заработуваа за живот од овие работни места.
Карактеристики уреди
Брокатот Нанѓин Јунџин се смета за еден од најдобрите форми на свила. Познат е по своите бои слични на облак и по шарите. Нанѓин Јунџин брокат е познат по својата извонредна технологија, елегантни шари и мазна текстура. Шарите се разновидни и убави како облак на небото; оттука и неговото име „Јунџин“.[7]
Во кинеската традиција ткаење брокат Нанѓин Јунџин, двајца занаетчии управуваат со горните и долните делови на голем, комплициран разбој за да произведуваат текстил што вклучува фини материјали како свила, злато и предиво од пердуви од паунови перја. Оваа техника некогаш се користела за производство на кралска облека; денес сè уште се користи за правење облека и сувенири од висока класа. Зачуван првенствено во провинцијата Џиангсу во источна Кина, методот вклучува повеќе од сто процеси, вклучувајќи производство на разбој, изработка на шаблони, создавање жакард картички за програмирање на шаблонот на ткаење, облекување на разбојот и многу фази на самото ткаење. Додека работат, ткајачите пеат балади кои ги потсетуваат на техниките што ги користат и ја подобруваат кооперативната, уметничка атмосфера на разбојот. Работниците го гледаат својот занает како дел од историска мисија бидејќи, покрај создавањето ткаенини за современа употреба, Јунџин се користи за реплицирање на древни свилени ткаенини за истражувачи и музеи. Именуван по сјајот на ткаенините како облак, Јунџин е уште популарен низ целата земја.[8]
Наводи уреди
- ↑ 1,0 1,1 Lam, Peter Y. K. (2009). 朝天錦繡: 昇雯閣藏明清宮廷服飾. 香港中文大學文物舘. ISBN 9789627101895.
- ↑ „Jiangsu Silks“. China's Foreign Trade. China Council for the Promotion of International Trade. China Council for the Promotion of International Trade (164–175): 252. 1991.
- ↑ „Архивиран примерок“. Архивирано од изворникот на November 30, 2011. Посетено на November 24, 2011.
- ↑ Dieter Kuhn (1997). „Textiles in China“. Во Helaine Selin (уред.). Encyclopaedia of the History of Science, Technology, and Medicine in Non-Western Cultures. Springer. стр. 959. ISBN 9780792340669.
- ↑ „Craftsmanship of Nanjing Yunjin brocade“. UNESCO Intangible Cultural Heritage. Посетено на 3 March 2021.
- ↑ „Nanjing Yunjin“. en.chinaculture.org. Посетено на 2018-06-28.
- ↑ „Nanjing Culture,Culture of Nanjing,Nanjing Yunjin Brocade,Nanjing Art & Culture“. www.suzhouprivatetour.com. Посетено на 2018-06-28.
- ↑ „Craftsmanship of Nanjing Yunjin brocade“. ich.unesco.org. Посетено на 24. 6. 2022. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=(help)