Шумска екологија
Оваа статија можеби бара дополнително внимание за да ги исполни стандардите за квалитет на Википедија. Ве молиме подобрете ја оваа статија ако можете. |
Оваа статија или заглавие има потреба од викифицирање за да ги исполни стандардите за квалитет на Википедија. Ве молиме помогнете во подобрувањето на оваа статија со соодветни внатрешни врски. |
Шумска екологија е научна студија за меѓусебно поврзаните модели, процеси, флората, фауната и екосистемите во шумите. Управувањето со шумите е познато како шумарство, шумска култура и управување со шумите. Шумскиот екосистем е природна шумска единица што се состои од сите растенија, животни и микроорганизми (биотички фактори) во таа област функционирајќи заедно со сите фактори на неживата природа (абиотички) во животната средина.
Поврзаност со други еколошки гранки
Шумската екологијa е една гранка од биотички-ориентираните квалификации од видовите еколошки студии (што е спротивно на квалификацијата основана на организациско ниво или комплексност, на пример екологија кај населението или заедницата). Според тоа, шумите ги проучувале на бројни организациски нивоа, почнувајќи од поединечниот организам сè до екосистемот. Сепак, како што терминот шума ја конотира областа населена од повеќе од еден организам, шумската екологија најчесто е насочена кон нивото на население, заедница или екосистем. Логично дрвата се многу важен составен дел од шумското истражување, но широкиот спектар и другите живи форми и абиотички компоненти во повеќето шуми значи дека другите елементи како дивиот свет или хранливите материи на почвата често се централна точка. Според тоа шумската екологија е мошне разновидна и важна гранка за еколошкото истражување.
Шумските еколошки истражувања делат одлики и методолошки пристапи во другите области на екологијата на копнените растенија. Сепак, присуството на дрвата шумскиот екосистем и неговото истражување ги прави единствени на многу начини.
Разновидност и комплексност на заедницата
Со оглед на тоа дека дрвјата растат многу поголеми за разлика од другите живи форми на растенијата, постои можност за разни шумски структури(или физиономии). Неограничениот број на можни пространи аранжмани на дрвата со различни големини и видови за многу сложени и различни микро-средини каде што варијациите на средината како сончево зрачење, температура, релативна влажност и брзина на ветерот може значително да варираат над големи и мали растојанија. Покрај тоа често важен дел за биомасата на шумскиот екосистем е подземјето, каде што структурата на почвата, квалитетот и квантитетот на водата и нивоата на разните хранливи состојки на почвата може да се појават во голема мера. Така шумите често се многу хетерогени средини во споредба со другите заедници копени растенија. За возврат оваа хетерогеност може да им овозможи голема биолошка разновидност на растенијата и животните. Тоа исто така влијае и на проектирањето на пробните стратегии на шумскиот попис, чии резултати понекогаш се употребуваат за еколошки истражувања. Во шумата голем број фактори влијаат на биоразновидноста; првични фактори за зајакнување на изобилието див свет и биоразновидност се присутноста на разновидните дрвја во шумите и отсутството на експлоатацијата на шумите. На пример дивата мисирка успева на нерамномерни височини и покриени територии, а нивниот број се намалува при експлоатација на шумите.
Прилив на енергија
Шумите акумулираат големи количини на постојана биомаса, а многу се во состојба истата да ја акумулираат со голема брзина, односно тие се многу продуктивни. Ваквите високи нивоа на биомаса и високи вертикални структури претставуваат големи залихи на потенцијална енергија која под прави околности може да се претвори во кинетичка енергија. Од големо значење се две вакви конверзии како што се пожарите и паѓањето на дрвјата, кои со нивната појава радикално ја менуваат биотата и физичката средина. Исто така во шумите со висока продуктивност, брзиот раст на дрвјата предизвикува биотички промени и промени во животната средина, иако при побавниот и послаб интензитет на растење за разлика од релативниот, настануваат непосредни нарушувања како пожари.
Смрт и регенерација
Материјалот од дрвата често се нарекува coarse woody debris (паднати мртви дрва), тој во многу шуми се распаѓа релативно бавно во споредба со повеќето други органски материјали, како последица на комбинацијата од факторите на животната средина и хемиските соединенија кај дрвјата. Дрвјата растат во суви и/или студени средини , но тоа се одвива многу бавно. Според тоа стеблата и гранките можат долг период да останат на шумското тло, што влијае на работи како што се живеалиштата на двиот свет, пожарите и процесот на регенерација.
Вода
На крајот шумските дрвја чуваат големи количини вода поради нивните големи димензии и анатомски/физиолошки одлики. Тие се важни регулатори на хидролошките процеси, особено оние кои вклучуваат подземно хидролошко и локално испарување и дождови/снегови. Според тоа шумските еколошки истражувања понекогаш се тесно регулирани со метеоролошките и хидролошките истражувања во регионалните екосистеми или истражувања за планирање на ресурсите. Можеби повеќе важното ѓубриво или паднатите листови можат да формираат големо складиште за чување на вода. Кога ова ѓубриво ќе се отстрани или набие (на пример со пасење или прекумерна употреба од страна на човекот), се поттикнуваат ерозија и поплави како и лишување од суша на шумските организами.