Традиционални состаноци на Сохбет

Традиционалните сохбетски состаноци (турски: Geleneksel Sohbet Toplantıları) е турска социјална практика на разговори во заедницата. Заедниците се состојат исклучиво од мажи над 15 или 16 години, без разлика на етничката припадност, религијата или статусот. Членовите мора да имаат чесни семејства, доверливи, да чуваат тајни, да ги почитуваат своите старешини и да не се коцкаат или да покажуваат јавно пијанство. Покрај разговорите, состаноците може да вклучуваат и танцување, музика, претстави како и гозби со традиционални јадења.

Традиционалните состаноци на Сохбет биле вклучени во Списокот на нематеријално културно наследство на УНЕСКО на човештвото. Во одлуката на Комитетот на УНЕСКО стои:

Традиционалните состаноци на Сохбет се социјални практики кои обезбедуваат форум за членовите на заедницата да ги одржат живи своите орални традиции, да ја пренесат својата историја и да ги споделат своите културни вредности, обезбедувајќи им и чувство на идентитет и континуитет.

Имиња и места

Терминот сохбет е од арапско потекло и значи „разговор“, со посебен акцент на пријателски разговор поврзано со пријатно поминување на времето. Терминот е избран како репрезентативно име за официјалната документација на УНЕСКО, додека овие состаноци се познати под различни локални имиња низ Турција: „Јаран Сохбети“ во Чанкири, „Организација Јарен“ во Ќутахја-Симав, „Сира Гецеси“ во Шанлиурфа, „Курсубаши Сохбети“ во Елазиг и „Барана Сохбетс“ во Баликесир-Дурсунбеј. Слични состаноци може да се сретнат и со други имиња во Анкара и нејзината околина, во округот Казан во Анкара,и други места.