Танчарки на сцена
Танчарки на сцена — слика од Едгар Дега насликана во 1889 година. Висока е 76 см, а широка 82 см. Се чува во Музејот на ликовни уметности во Лион.
_(5471570709).jpg)
| |
| Творец | Едгар Дега |
|---|---|
| Година | околу 1889 |
| Димензии | 76 см × 82 см |
| Место | Музеј на ликовни уметности Лион |
Тема
уредиДега е сликар на танчарки заради големиот број дела што ги посветил на оваа тема во периодот 1860-1890.[1]
Анализа на делото
уредиОткривањето на јапонските графики од Хокусај или Утамаро му овозможило на Дега (феномен поврзан како целина со импресионистичкото движење) да ослободи една од последните пречки на академското сликарство, визијата на објектот; така, Хокусаи го насликал Фуџи-Јама, гледан зад цистерна.[2]
Слободното набљудување, претставувањето на движењето во балетот му овозможува на Дега да го сфати сето она што е непредвидено во минливиот аспект на овој свет.[3]
Сликарот сака да ги претстави облиците, најразновидните пози, под ефектот на светлината и движењето, целосно објективно. Темата се мултиплицира и пробите кои и претходат на балетската претстава ќе станат негово поле на истрага, на начин на пејзаж.[4]
Ова е навистина свет на кулиси, проби, тренинзи: оваа слика (како и повеќето од 1.500 пастели, слики, гравури и цртежи на оваа тема) не ги прикажува кодифицираните движења на класичниот танц или изведби.[4] Дега сака повеќе, на натуралистички начин, да ја истакне тврдоглавоста што ги анимира танчарките на балет.[5]
Дега, кој совршено се вклопува во импресионизмот на неговите почетоци, сепак се одликува со лична и посебна визија што ја дава на вештачкото осветлување и движењето на телото на балерините.[6]
Наводи
уреди- ↑ Lemoisne, Paul-André (1946). Degas et son oeuvre,. Paris: Arts et métiers graphiques.
- ↑ E.H Gombrich (2006). Histoire de l'art. Phaidon. стр. page 341. ISBN 978-0-7148-9678-6. Укажано повеќе од еден
|pages=и|page=(help)CS1-одржување: излишен текст (link) - ↑ Jill DEVONYAR et Richard KENDALL (2004). Degas et la danse, traduit de l’américain par Christine Piot. Paris: Éditions de La Martinière.
- ↑ 4,0 4,1 Patrick BADE (1994). Degas. Les chefs-d’œuvre, traduit de l’anglais par Jacques-François Piquet. Paris: Hazan.
- ↑ ROUART, Denis (1988). Degas à la recherche de sa technique. Genève: Albert Skira. стр. 139.
- ↑ LASSAIGNE, Jacques, MINERVINO, Fiorella, DE NAUROIS, Sixtine (1988). Tout l’œuvre peint de Degas. Paris: Flammarion. стр. 151.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)