Томас Ман: Разлика помеѓу преработките

==Животопис==

Томас Ман потекнувал од патрициско семејство од [[Либек]], коешто во минатото било моќно. По преселбата во [[Минхен]], Ман станал службеник во едно друштво за [[осигурување]], а потоа се вработил во редакцијата на [[Сатира|сатиричното]] списание ''Simplicisimus''.<ref>Miloš Đorđević, „Novele Tomasa Mana“, во: Tomas Man, ''Tonio Kreger - Smrt u Veneciji''. Beograd: Rad, 1963, стр. 134.</ref>

== Творештво ==

Пред да се прослави со [[роман]]от „Буденброкови“, Ман пишувал само кратки раскази во [[Импресионизам|импресионистички]] стил. Според неговите зборови: „Сметав дека токму [[Психологија|психолошкиот]] ''shrot story'' беше конечно мојот жанр и не верував дека кога и да било ќе можам и ќе смеам да се зафатам со некаква поголема композиција.“ По преселбата во Минхен, на возраст од 19 години, Ман го напишал својот прв расказ којшто бил објавен во 1894 година во [[Натурализам|натуралистичкото]] списание ''Gesellschaft''. По тој повод, [[Рихард Демел]], еден од тогашните најппознати германски [[Поезија|поети]], му напишал на Ман писмо полно со воодушевување, повикувајќи го на соработка. Потоа, Ман продолжил да објавува во [[Сатира|сатиричното]] списание ''Simplicisimus'', како и во други списанија, а во 1898 година ја објавил првата збирка [[Новела|новели]], со наслов „[[Малиот господин Фридеман]]“. Притоа, главните јунаци во неговите први новели обично се отуѓени, осамени луѓе, со искривена природа. Во нив јасно се гледа дарбата на Ман: прецизен стил, смисла за [[иронија]] и [[хумор]] и способност за впечатливо обликување и на споредните ликови. Во овој период, Ман ја продолжува традицијата на Шторм и Фонтане, но исто така се забележува и влијанието на [[Гете]], како и на француските романсиери и на скандинавските и руските раскажувачи. Најпосле, според сопственото признание на Ман,во неговите рани дела се забележува влијанието на стилот на [[Ниче]] во кого тој гледал не [[философ]], туку уметник, велејќи дека „кој Ниче го сфаќа буквално, кој му верува, тој е изгубен“.<ref>Miloš Đorđević, „Novele Tomasa Mana“, во: Tomas Man, ''Tonio Kreger - Smrt u Veneciji''. Beograd: Rad, 1963, стр. 134-135.</ref>