Големата експлозија: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето |
сНема опис на уредувањето |
||
Ред 6:
Десет години подоцна, [[Александар Фридмен]], руски космолог и математичар го изведува Фридмановото изедначување од [[Алберт Ајнштајн]]овото изедначување на [[општата теорија на релативност релативност]] покажувајќи дека [[вселена]]та можеби се шири спротивно од стационарниот универзум според Ајнштајн. Во 1924 година мерењата на [[Едвин Хабл]] на огромна далечина до најблиската спирална маглина покажале дека всушност овие системи биле други галаксии. Независното изведување на фридменовото изедначување во 1927 година, Жорж Лемаîтре, белгиски физичар, претпоставил дека повлекувањето на маглината било последица на растењето на Универзумот.
Во 1931 година
Почнувајќи во 1924 година, Хабл макотрпно развивал низа показатели за далечина, претходник на космичката далечинска скала, користејќи го 2.500 милиметарскиот телескоп на опсерваторијата Маунт Вилсон. Ова му овозможило да ги пресмета растојанијата до галаксиите чиишто [[црвено поместување|црвени поместувања]] биле веќе измерени, поголемиот дел од страна на Слипхер. Во 1929 година, Хабл открил сооднос помеѓу
За време на 1930-тите години други идеи биле предложени како нестандардно космолошки за да се објаснат Хабловите набљудувања, вклучувајќи го и моделот на Милне, осцилаторниот универзум (оргинално претпоставен од Фридман, но спротиставен од страна на Ајнштајн и Толман).
После [[Втората Светска војна]] се појавуваат две теории за тоа како настанал [[универзум]]от. Едниот е моделот на [[Фред
Големи достигувања во врска со теоријата за Биг Бенг се постигнуваат во 1990-тите години како резултат на големите [[телескоп]]и како што се Хабл биле телескопот како и анализите од сателитот ЦОБЕ. Космолозите сега имаат речиси прецизни мерки на повеќето параметри за Биг Бенг моделот и имаат направено неочекувани откритија дека растењето на Универзумот се забрзува.
| |||