Никола Вапцаров: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с Отстрането уредувањето на 81.161.240.27, вратено на последната верзија на Виктор Јованоски |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 2:
|име=Никола Вапцаров
|портрет=Vapcarov.jpg
|опис=поет и револуционер
|занимање=[[Писател]] и [[поет]]
|наставка=
Ред 10:
|починал-место=[[Софија]], [[Бугарија]]
}}
'''Никола Вапцаров''' ([[Банско (Бугарија)|Банско]], [[Бугарија]], [[24 ноември]], [[1909]] - [[Софија]], [[Бугарија]] [[23 јули]] [[1942]]),
Основното образование завршил во родниот град. Од [[1924]] до [[1926]]г. се школувал во гимназијата во [[Разлог]]. Овде го публикува своето прво поетско дело - стихотворбата ''Кон светли идеали'' ([[бугарски]]: ''Към светли идеали'') (в."[[Борба]]",№10, [[15 јуни]] [[1926]]г.). Татко му, [[Јонко Вапцаров]], го испраќа во Морското машинско училиште во [[Варна]] ([[1926]] - [[1932]]). Во 1932 година го завршува Морнарско-машинското училиште во Варна и плови со бродот "Дрзки", дури во април и мај [[1932]]г. Прво работи на еден трговски брод како морнарички техничар и со бродот "Бургас" ги посетува [[Цариград]], [[Фамагуста]], [[Александрија]], [[Бејрут]], [[Порт Саид]]. Негова мечта е да учи литература, но материјалната положба на неговите родители тоа не му го дозволува. Напуштајќи го бродот се вработува како машински техничар во фабрика за хартија. Се вработува во фабриката "Бугарска горска индустрија" АД во селото [[Кочериново]] како ложач и механичар. Станува член на [[Друштво на бугарските писатели|Друштвото на бугарските писатели]].
Ред 18:
Во тој временски интервал (1936-1942) Вапцаров ги создал најзначајните стихови. Колку што е активен во непосредната револуционерна работа, исто толку е интензивен и во својата литерарна дејност: во 1939 година ја издава својата прва и последна поетска збирка "Моторни песни", основач е на напредниот литерарен младински весник "Литературен критик", еден е од иницијаторите на македонскиот литературен кружок во Софија.
Во [[1940]] собира потписи низ [[Пиринска Македонија|Пиринско]] во тнр. "[[Соболева акција]]". Затоа е уапсен, суден и интерниран во [[Годеч]]. По враќањето од Годеч ([[септември]] [[1941]]г.) зема учество во саботажи против германските војски, снабдување со оружје, набавка на документи и соби за илегалци. Работи како раководител на централната воена комисија на ЦК на [[Бугарска комунистичка партија|Бугарската комунистичка партија]]. Уапсен за таа работа, во [[март]] [[1942]], на [[23 јули]] е осуден на смрт и истата вечер стрелан
[[Image:Vapcarov Membership.jpg|дясно|thumb|240px|Членска карта на Вапцаров од Друштвото на бугарските писатели]]
Ред 26:
Единствената стихозбирка ''[[Моторни песни]]'' ја издава во [[1940]]г. Неговите стихотворби се преведени на повеќе од 50 јазици.
Посмртно е добитник на почесна [[Меѓународна награда за мир]] ([[1952]]г.). Во своето творештво Вапцаров пишува
:''”Ние сме Македонци. Затоа и нашето творештво треба да биде во служба на македонската кауза" (Извор:Никола Вапцаров ,,Реферат,, ,1939)”''
| |||