Бенедето Кроче: Разлика помеѓу преработките

name death = Бендето[[20 ноември]], [[1952]] ([[Неапол]], Корче[[Италија]]) |

death main_interests = Ноември 20[[Историја]], [[1952естетика]] (Неапол, [[Италијаполитика]]) |

'''БендетоБенедето КорчеКроче''' (Февруари[[Италијански јазик|италијански]]: ''Benedetto Croce'') ([[25, февруари]] [[1866]] - Ноември– [[20, ноември]] [[1952]]) was anбил [[Италија|Италијанскииталија]]нски критичар, идеалистички [[филозоффилософ]], и [[политичар]]. ТОјТој пишувал на бројни тематики, вклучувајки ги филозофијафилософија на историја и естетиката, и бил истакнат либерал, иако се спротиставувал на laissez-faire слободната трговија (laissez-faire). Неговото влијание врз Антонио Грамски е доста воочлива.

Корче е роден во Пескасероли, во регионот на [[Абзури]] во [[Италија]]. Тој потекнувал од влијателна и богата фамилија и бил израснат во многу строга [[Католицизам|католичка]] оклолина. На, отприлика 18-годишна возраст, тој се одрекол од катоицизмоткатолицизмот и станал [[Атеизам|атеист]], придржувајќи се на ова до крајот на својот живот. Во [[1833]] година, неговото село Казамикола, каде што тој бил на одмор со неговото [[семејство]], било погодено од [[земјотрес]], уништувајќи го домот во којкојшто тие живееле. Мајка му, татко му и сестра му загинале, а самиот тој бил под рушевините долго време и едвај преживеал. По несреќата, тој го наследил семејното богатство и бил во можност да го проживее остатокот од животоживотот во извесна комотност, овозможувајќи си притоа многу слободно време, кое бишто го посветил на [[филозофија|филозофијатафилософија]]та. KakoКaкo што растела неговата популарност, многумина, против негова воља, го туркале во политичките кругови. Тој бил поставен за министер за јавна едукација, а подоцна се префрлил на доживотната функција во Италијанскиот сенат. Тој јавно го критикувал учеството на [[Италија]] во [[Прва светска војна|Првата светска војна]], знаејќи дека тоа е самоубиствена трговска [[војна]]. Иако, ова во прво време го направило непопуларен, наговатанеговата популарност била обновена по [[војна|војната]] и тој повторно станал многу сакана јавна личност. Иако, на почетокот, БендетоБенедето КорчеКроче ја поддржувал [[Фашизам|фашистичката]] [[Кралство Италија|влада]] на [[Бенито Мусолини]], подоцна тој отворено иѝ се спротиставил на [[Национал-фашистичка партија|Фашистичката партија]], останувајќи на тие ставови сесѐ до својата смрт во [[1952]] година.

==ФилозофијатаФилософијата на духот==

Под огромоно влијание од [[Георг Вилхелм Фридрих Хегел|Хегел]] и други германски идеалисти, како [[Имануел Херман Фихте|Фихте]], Корче ја создал, како што тој самиот ја нарекол, Филозофијатафилософијата на духот. Корче бил страстен идеалисt и негирал било каква реалност различна од "чистиот„чистиот концепт"концепт“ или едноставните идеи. "Чист„Чист концепт"концепт“ според него се главно идеите на [[Платон]] и се слични на категориите на [[Кант]], тоа се работи како [[квантитет]], [[квалитет]], [[еволуција]], односно, било која замисла којашто ќе ја имаме, може да се поврзе со соодветна униврзална замисла. Тој дошол до заклучок дека ако сесѐ што е реално е замисла, тогаш целата реалност може да се сведе на чисто логичен концепт и целата негова понатамошна работа се темели на [[логика|логиката]]та. Тој ги одбива сите форми на [[религија]] како недоволно логични, а на сличен начин ја третирал и [[метафизика|метафизиката]]та. Тој мислел дека [[метафизика|матафизиката]] е едноставно оправдување на религиозните идеи и е непотполна филозовскафилософска идеја. Како и да е, тој се држел којдо својот [[идеализам]].

Кроче имал голема страст кон [[Џамбатиста Вико|Вико]] и го делел неговото гледиште дека историјата треба да биде пишувана од философите.

Крочевата книга “На„За историјата”историјата“ го поставувала гледиштето кон историјата како “философија„философија во движење”движење“ дека не постои голем “комички„космички план”план“ или врховен план во историјата, и дека “науката„науката за историја”историјата“ е лага.

Крoчевото дело ''Breviario di estetica'' (Основата на естетиката) се појавува во форма на четири лекции, како штобидејќи му било побарано, да ги напише и да ги достави при инауфурацијатаинавгурацијата на Riceуниверзитетот University„Рајс“. Тој одговорилја наодбил поканата да присуствува на настанот, каконо и да е тојсепак ги напишал лекциите и ги доставил наза преведување, како би можелеза да бидат прочитани и приво негово отсуство. Во ова кратко, но густо дело, КорчеКроче ја поставил својата теорија за уметноста. Тој тврдел дека уметноста е поважна од [[науката]] или маетафизиката[[метафизика]]та, бидејкибидејќи само уметноста ненѐ надградува. Тој мислел дека сесѐ што ние знаеме може да се сведе на логичко и имагинативно знаење. Уметноста извира од науката и метафизиката, правејќи ги, во нивната суштина, чиста замисла. Сите мисли се базирани на дел од ова, и им претходат на сите останати мисли. Задача на секој уметник е да изработи совршена слика, најдобрата што може за нивните гледачи, бидејќи тоа е она што уметноста во суштина е – збор од внатрешните, ментални слики во нивната идеална состојба. Нашата интуиција е во основите на формирање на овие концепти надвор од нас. Околу оваа теорија подоцна многу се дебатирало од современите [[италија]]нски мислители како [[Умберто Еко]].

*''Materialismo storico ed economia marxistica'', 1900

*''L'Estetica come scienza dell'espressione e linguistica generale'', 1902

*''Logica come scienza del concetto puro'', 1909

*''Breviario di estetica'', 1912

*''Saggio sul Hegel'', 1912

*''Teoria e storia della storiografia'', 1917

*[[Manifesto''Манифест ofна Antiанти-Fascistфашистички Intellectuals]]интелектуалци'', [[1 Mayмај]], 1925 inво ''La Critica''

*''Ultimi saggi'', 1935

*''La poesia'', 1936

*''La storia come pensiero e come azione'', 1938

*''Il carattere della filosofia moderna'', 1941

*''Filosofia e storiografia'', 1949

*Ernesto Paolozzi, ''Science and Philosophy in Benedetto Croce'', inво "''Rivista di Studi Italiani"'', University of Toronto, 2002.

*Janos Keleman, ''A Paradoxical Truth. Croce's Thesis of Contemporary History'', inво "Rivista di Studi Italiani, University of Toronto, 2002.

*Giuseppe Gembillo, ''Croce and the Theorists of Complexity'', inво "Rivista di Studi Italiani, University of Toronto, 2002.