Википедија

Џовани Пјерлуиџи де Палестрина: Разлика помеѓу преработките

Интерактивен преглед на историјата
[проверена преработка][проверена преработка]
Поново уредување →
Избришана содржина Додадена содржина
НагледноВикитекст
Создадена страница со: {{во изработка}} '''{{PAGENAME}}''' бил еден од најголемите уметници на 16 век. Најверојатно е ...
 
Нема опис на уредувањето
Ред 1:
[[Податотека:Giovanni Pierluigi da Palestrina.jpg|thumb|280px|{{PAGENAME}}]]
{{во изработка}}
 
'''{{PAGENAME}}''' ([[3 февруари]] [[1525]] или [[2 февруари]] [[1526]] – [[2 февруари [[1594]])<ref name=Grove>''The New Grove Dictionary of Music and Musicians'', 2nd ed., s.v. "Palestrina, Giovanni Pierluigi da" by Lewis Lockwood, Noel O'Regan, and Jessie Ann Owens.</ref> бил еден од најголемите уметници на [[16 век]]. Најверојатно е роден во местото [[Палестрина]], во близина на [[Рим]]. Како мал пеел во детскиот [[хор]], а потоа својата пејачка кариера ја продолжил во црквата [[Црква Санта Марија Маџоре|Санта Марија Маџоре]]. По кратко време, кое го поминал во Палестрина како оргулист и капел-мајстор, тогаш почнал и да компонира. Во [[1551]] година, се вратил во [[Рим]], каде што работел до крајот на животот во разни цркви и капели како пејач или диригент. Кога станал диригент на хорот во црквата Санта Марија Маџоре ([[1561]]) се случило најзначајното „спасување на полифонијата“. Кога ги слушнале овие композиции со јасно разбирлив текст, членовите на Тридентанскиот Конзул, биле воодушевени и решиле да не го забранат изведувањето на полифоните дела во црквата.▼
 
Компонирал исклучиво вокални полифони акапела дела со големо изразување на мистериозни расположенија и длабоки чувства, потресно прикажувајќи болка. Од фламанските композитори ја презел нивната [[полифонија]] и одлично ја совладал композиторската техника, постигнувајќи силно влијание во единството на контрапунктското и хармонското размислување.▼
 
▲'''{{PAGENAME}}''' бил еден од најголемите уметници на 16 век. Најверојатно е роден во местото Палестрина, во близина на Рим. Како мал пеел во детскиот хор, а потоа својата пејачка кариера ја продолжил во црквата Санта Марија Маџоре. По кратко време, кое го поминал во Палестрина како оргулист и капел-мајстор, тогаш почнал и да компонира. Во 1551 година, се вратил во Рим, каде што работел до крајот на животот во разни цркви и капели како пејач или диригент. Кога станал диригент на хорот во црквата Санта Марија Маџоре (1561) се случило најзначајното „спасување на полифонијата“. Кога ги слушнале овие композиции со јасно разбирлив текст, членовите на Тридентанскиот Конзул, биле воодушевени и решиле да не го забранат изведувањето на полифоните дела во црквата.
▲Компонирал исклучиво вокални полифони акапела дела со големо изразување на мистериозни расположенија и длабоки чувства, потресно прикажувајќи болка. Од фламанските композитори ја презел нивната полифонија и одлично ја совладал композиторската техника, постигнувајќи силно влијание во единството на контрапунктското и хармонското размислување.
Најизразити и најдлабоки примери на миси припаѓаат на неговото творештво. Нив ги обележал со спиритуалност. Неговите миси се различни по начинот на обработка на музичката материја како и составот за кои се компонирани (обично 4,5, или 6 гласови, а понекогаш и 8). Палестрина ги опфатил сите типови миси кои се јавиле во фламанската музика.
 
За неговиот начин на пишување, типични се мисите со полифоно-хомофон контраст.
 
Мисата „Assumpta„[[Assumpta est Maria“Maria]]“ е карактеристична за видот „миса пародија“. Неа ја компонирал по сопствен мотет со исто име, при што секоја фраза, па дури и збор, има и посебна формула. За папата Марчело извел миса, т.т. „Миса„[[Миса на папата Марчело“Марчело]]“ по што бил наречен „спасител на црковната музика“. Во ова дело постигнал идеално единство меѓу музиката и текстот, природно воздивнување на еден распеан глас од полифониот комплекс, како и нова и неочекувана звучност.
Во овие две миси потемата „Вооружен човек“, со ''cantus firmus'' во продолжени нотни вредности, ја достигнал уметничката мајсторија, инвенција и ритмичка разновидност. Пишувал и мотети кои по карактер се лирски и носталгични, за 5, 6 и 8 гласови, кои изразуваат возбуда и евоцираат тага.▼
 
Форма на мотет имаат и 29 дела по Соломоновиот текст „Песна над песните“, сфатена во смисла на мистична форма на љубовта. Тие заземаат значајно место помеѓу духовната и световната музика, по карактер се лирски, свечени или поетични. Компонирани се за петгласен хор со претходно избран текст кој оформува мисловна целина.▼
▲Во овие две миси потемата „Вооружен„[[Вооружен човек“човек]]“, со ''cantus firmus'' во продолжени нотни вредности, ја достигнал уметничката мајсторија, инвенција и ритмичка разновидност. Пишувал и мотети кои по карактер се лирски и носталгични, за 5, 6 и 8 гласови, кои изразуваат возбуда и евоцираат тага.
 
▲Форма на мотет имаат и 29 дела по Соломоновиот текст „Песна„[[Песна над песните“песните]]“, сфатена во смисла на мистична форма на љубовта[[љубов]]та. Тие заземаат значајно место помеѓу духовната и световната музика, по карактер се лирски, свечени или поетични. Компонирани се за петгласен [[хор]] со претходно избран текст кој оформува мисловна целина.
 
Покрај миси и мотети, пишувал и мадригали со ведра мелодија, пожив ритам, врз основа од Петрарка. Претежно се со љубовна содржина и без премин од едно во друго расположение.
 
==Извор==
* Учебник по музичка уметност за I година гимназиско образование, стр 38, 2009 година.
 
== Наводи ==
{{наводи}}
 
[[Категорија:Италјански композитори]]
 
[[en:Giovanni Pierluigi da Palestrina]]
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Џовани_Пјерлуиџи_де_Палестрина“