Мисија на Атанас Јанков: Разлика помеѓу преработките

Мисијата на полковникот Јанков била добро обмислена и имала неколку цели. Со продорот во [[Македонија]] требало да се сврти вниманието на [[ТМОРО]] и да се истоштат нејзините сили, да се олесни предвиденото востание во [[Горна Џумаја|Горноџумајско]], да се привлечат османлиските сили, а на надворешен план да се остави впечаток дека движењето е започнато во [[Македонија]] и е резултата на лошата османска управа со што се намалувала инволвираноста на [[Бугарија]] <ref name="VG"><small>''Ванчо Ѓорѓиев, Слобода или Смрт, Македонското националноослободително дело во Солунскиот вилает 1893 - 1903 година, Скопје, Институт за историја - Филозофски Факултет''</small></ref>.

 

Полковникот Јанков во [[Македонија]] навлегол со чета од 110 души составена претежно од офицери и подофицери од бугарската армија. Со неговото навлегување всушност врховистичката агитација за востание станала реалност. [[Атанас Јанков]] минал низ [[Горна Џумаја|Џумајско]], [[Малешевска Котлина|Малешевско]], [[Гевгелиско]], [[Воденско]] стигнувајќи до [[Костурско]]. Полковникот секаде каде што минувал оставал свој приврзаници и повикувал на востание.

 

=== Струмички и Серски револуционерен округ ===

{{Македонски комитет}}

Во [[јуни]] [[1902]] година Јанков се нашол од десната страна на реката [[Струма]]. Таму врховистите веќе ја започнале борбата со силите на [[ТМОРО]], а со минувањето на Јанков состојбата уште повеќе се усложнила.

Додека полковникот [[Атанас Јанков]] се наоѓал таму, [[Тодор Саев]] и [[Иван Пашалијата]] му поставиле заседа на [[Христо Чернопеев]], а во судирот имало неколку ранети.

 

 

=== Солунски револуционерен округ ===

Во средината на [[август]] Јанков со својата свита ја минал реката [[Вардар]] и се упатил кон [[Гевгелиско]], [[Ениџевардар|Ениџевардарско]] и [[Воденско]]. При преминот на [[Вардар]] кај железничкиот мост на еден час растојание од [[Солун]] врховистите имале судир со аскерот, во судирот имало ранети и убиени од двете страни.

[[Податотека:Иван Пожарлиев.jpg|150п|лево|мини|Иван Пожарлиев.]]