Струмички конгрес од 1904: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
|||
Ред 2:
== Работа ==
{{Македонска револуционерна организација}}
Во [[април]] [[1904]] година бил свикан конгрес во месноста [[Кулата]] на [[Огражден|Огражденските планини]] на кој присусутвувале делегати од [[Струмички револуционерен округ|Струмичкиот револуционерен округ]] под претседателсво на [[Ѓорче Петров]] <ref name="GT"><small>''Глигор Тодоровски, Реформите на големите сили во Македонија (1829-1909), Реформите на големите сили во Македонија по Илинденското востани, Скопје, 1984''</small></ref>. Главни прашања кој биле разгледани се независноста на [[Македонска револуционерна организација|Организацијата]], одговорноста по [[Илинденско востание|Илинденското востание]] и односот кон [[Мирцштегски реформи|Мирцштегските реформи]].
Ред 8:
=== Одлуки ===
Била осудена предвременоста на [[Илинденско востание|Илинденското востание]], исто така биле осудени [[Солунски конгрес од 1903|Солунскиот конгрес]] и [[Смилевски конгрес|Смилевскиот конгрес]], а бил критикуван и Дамјан Груев поради тоа што го подржал кревањето на востание.
Конгресот ја осудил дотогашната централизација на [[Македонска револуционерна организација|Организацијата]] и се побарало широка децентрализација. [[Струмички револуционерен округ|Струмичкиот револуционерен округ]] изгласал недоверба на Христо Татарчев и Христо Матов, а за нови [[Задгранично претставништво|задгранични претставници]] биле предложени [[Пере Тошев]] и [[Димитар Стефанов]]. Струмичкиот окружен конгрес е првиот конгрес кој се одржал по востанието и на овој конгрес првпат била резагледана работата на реформската комисија и каков однос да се заземе кон [[Мирцштегски реформи|Мирцштегските реформи]]. Во однос на овие реформи Конгресот зазел негативен став при што било истакнато дека: {{Цитатник|''... мнозина се надевале дека реформите ќе донесат олеснување меѓутоа, напротив било констатирано дека реформите му ги одврзале рацете на Хилми паша и пред нивните очи се вршеле убиства, палежи и силувања од страна на турскиот аскер'' <ref name="GT" />.}}
На окружниот револуционерен комитет особено му сметала работата на рускиот цивилен агент Николај Демерик кој му предложил на главниот инспектор Хусеин Хилми паша нова тактика за гонење и уништување на организациските чети.
Новата тактика која била предложена се сосотоела од палење на куќите во кои ќе се открие дека престојувале четите. Оваа тактика турската војска не ја применувала пред [[Илинденско востание|Илинденското востание]], освен во текот на самото востание кога биле палени цела села, а вакавата пракса била прекратена со крајот на самото востание и доаѓањето на реформската комисија <ref name="GT" />. Затоа Конгресот решил да се даде видлив израз на народно негодување и незадоволство на цивилните агенти и странските офицери кој требало да учествуват во спроведувањето на реформите. Конгресот го задолжил војводата Никола Жесков да изнајде луѓе и да подметне мина на товарниот воз на железничката станица во [[Удово]]. == Значење ==
| |||