Атила Јожеф: Разлика помеѓу преработките

==Биографија==

 

 

Син е на Арон Јожеф, полу-романски работник во фабрика за сапуни и унгарската селанка Барбара Пошче и роден е во населбата [[Ференцварош]] во [[Будимпешта]]. Има две постари сестри: Ета и Јолан. Неговиот татко го напушта семејството кога Јожеф има само три години. Живеат во огромна сиромаштија: мајка му одвај може да ги издржува трите деца и да плати ќирија за малиот стан. така Јожеф е посовоен од семејство во [[Очгод]], каде работи на фарма. Условите на фармата биле толку лоши, што Атила избегал и се вратил кај својата мајка во [[Будимпешта]].

 

 

Од овој момент понатаму, се обидува да се издржува со малкуте пари кои ги заработува преку издавањето на своите песни. Почнува да покажува и знаци на [[шизофренија]], поради што мора да оди и на психијатар. Никогаш не се венча и има неколку кратки врски, а најчесто се заљубува во жените кои му помагаат.

Атила Јожеф е меѓународно најпознатиот модерен [[Унгарија|унгарски]] [[поет]]. Неговите песни се реведени на многу јазици, а неговиот живот и дело се изучуваат во многу земји. Сметан од комунстичката власт во Унгарија за "голем [[пролетеријат|пролетерски]] поет", неговиот тажен живот и незаборавните љубовни стихови (дел од кои се посветени на неговата мајка) ќе изградат култ од неговата личност.

 

 

Во [[1925]] Јожеф ја издава својата втора стихозбирка, ''Nem én kiáltok'' (''Не сум јас тој што вриска''). Избркан е од факултетот поради својата револуционерна песна, ''Tiszta szívvel''. Со своите ракописи патува во [[Виена]], каде преживува продавајќи весници и чистејќи хотелски соби, а потоа во [[Париз]], каде студира на [[Сорбона]]. Во овој период ги чита [[Хегел]] и [[Карл Маркс]], чиј револуционерен повик особено ќе го привлече.