Wi-Fi: Разлика помеѓу преработките

Wi-Fi алијансата претставува светска непрофитабилна асоцијација на компании кои ја подржуваат и унапредуваат WLAN технологијата и кои издаваат сертификати за производи кои се во согласност со одредени стандарди за електронска комуникација. Не секојa направа која одговара на IEEE 802.11 стандардот е предадена за тестирање за издавање на сертификат од страна на Wi-Fi алијансата, често пати поради високите трошоци за издавање на сертификатот. Ако некоја направа, односно уред не го носи Wi-Fi логото на себе, тоа не мора да значи дека истиот не во склад со другите Wi-Fi уреди.

Од 2010 год. IEEE 802.11 технологијата се вградува скоро во сите персонални компјутери, конзоли за видео игри, smart phone телефони, печатачи и други надворешни единици и буквално во сите лаптоп и хендхелд компјутери.

Рекреационото барање и обележување на јавните точки на пристап во западните земји стана познато како Возење во војна (анг. War Driving). Денес нормално е за луѓето да користат јавно (не енкриптирани) безжични мрежи како бесплатен сервис или популарно кажано, да ушкаат. Од друга страна, многу фирми и пуштаат необезбедени безжични мрежи, како бесплатен сервис за нивните клиенти. Со ваквото нудење на бесплатен интернет пристап, тие најверојатно ги прекршуваат правилата од договор со нивниот интернет провајдер. Ваквите постапки најчесто не завршуваат на суд, но судската практика и законодавството е различно низ целиот свет. Беше поднесен предлог да се легализира обележувањето на јавните точки на пристап со графити, кое што во западните земји популарно се нарекува Цртање во војна (анг. Warchalking). Но судот во Флорида, САД пресуди дека мрзливоста на сопствениците на овие точки на пристап не е изговор да се допуштат ваквите графити.

Ушкањето најчесто е ненамерно. Повеќето јавни точки на пристап фабрички се конфигурирани без сигурносни мерки и оперативните системи како Windows XP, Mackintosh X или Ubuntu Linux можат да се конфигурираат за автоматски да се поврзат кога ќе се најдат во домет на Wi-Fi сигнал. Најчесто кога корисникот ќе го вклучи својот компјутер во близина на некоја точка на пристап, неговиот компјутер ќе се поврзи на нејзината мрежа без никакви предупредувања. Освен тоа, ако корисникот сака да се поврзе со една мрежа понекогаш може неговиот компјутер да се поврзи со друга со појак сигнал, без негово знаење. Ваквите грешки, во комбинација со автоматско пронаоѓање на други мрежи, можат да доведат до тоа корисникот да праќа доверливи информации до погрешниот посредник (види Упад со посредник, анг. Man-in-the-middle attack.) На пример, користејќи не сигурна мрежа, корисникот може за се пријави на некој веб сајт и со тоа да му даде пристап на било кој прислушкувач до неговото корисничко име и лозинка, само ако тој веб сајт користи некој необезбеден протокол како HTTP.