Светски самит за информатичкото општество

Светскиот самит за информатичко општество (ССИО) беше пар од спонзорираните конференции на Обедитените нации за информации, комуникации и во пошироки рамки за информатичкото општество, што се одржа во 2003 година во Женева и во 2005 година во Тунис. Една од неговите главни цели беше да се надмине т.н глобалниот дигитален јаз одвојувајќи ги богатите земји од сиромашните преку проширување на пристапот до интернет на светот во развој. Конференциите го одредија 17 мај како светски ден на информатичкото општество.

Историја

Во јануари 2002 година,генералното собрание на Обединетите нации одобри предлог на глобалниот самит за прашања за информатичка и комуникациона технологија (ИКТ). Меѓународната телекомуникациска единица (МТЕ) презеде водство за организирање на настанот, кој го вклучуваше учеството на повеќе од 50 шефови на држави. ССИО исто така е поврзан со УНЕСКО.

Во ноември 2002 година, генералниот секретар на ОН Кофи Анан издаде предизвик до Силициумската Долина за да создаде речиси современи компјутери и комуникациски системи кои ќе им овозможат на селата да си дозволат информатички и комуникациски технологии за развој (ICT4D). Некои примери од целиот свет беа:

движењето Симпутер во Индија
џебен личен сметач од Микрософт во Редмонд, Вашингтон,САД
слободни метрополитски безжични системи
програма на МИТ медиумската лабораторија да создаде лап топ од 100 долари
локализација на Линукс во јазици кои не се поддржани од страна на комерцијалните продавачи

Првата фаза од самитот се одржа во декември 2003 година во Женева. Текот на самитот започна со првиот Препком (Prepcom) во јули 2002 година. Последниот Препком (Prepcom),одржан од 19 до 30 септември 2005 година во Женева, заврши без да се обезбеди конечен договор за управување со интернет, одбивајќи го САД предлогот на Европската унија да се откаже од контролата на Интернетската Корпорација за доделени имиња и броеви (ICANN).

Прашање кое произлезе беше управувањето со интернет и доминантната улога на САД во правењето политики. Најрадикалните идеи за префрлање на овој авторитет беа оние кои го поддржуваат пристапот на граѓанското општество кон управување со интернет.

2003 година во Женева

Во 2003 година во Женева, делегати од 175 земји земаа учество во првата фаза од ССИО каде што тие ја усвоија Декларација за начела. Ова е патна карта за достигнување на информатичко општество достапно за сите и врз основа на споделено знаење. Акциониот план поставува цел за вклучување на 50 проценти од светското население на интернет до 2015 година. Не пропишува некои спецификации како ова може да се достигне. Самитот во Женева исто така остави нерешени повеќе контроверзни прашања, вклучувајќи го прашањето за управување со интернет и основање. Кога во 2003 година самитот не успеа да се договори за иднината на управувањето со интернет, Работната група за управување со интернет беше формирана да изнајде идеи за напредок.

Делегатите од граѓанското општество од невладините организции(NGOs) создадоа документ наречен „Обликување на информатичките општества за човечките потреби“ што доведе голем опсег на прашања за човековите права и заштита на комуникациските права.

Втората фаза се одржа од 16.11 до 18.11.2005 година во Тунис. Резултираше со договор на Туниската обврска и Туниската агенда за информатичко општество и создавањето на форум за управување со интернет.

2005 година во Тунис

Во пресрет на ноември 2005 година,тунискиот настан Асоцијација за напредни комуникации, излезе со својот став. (АНК е меѓународна мрежа од организации на цивилни општества, чија цел е да ги обноват и поддржат групите и поединците кои работат за мир, човекови права, равој и заштита на околината, преку стратешкото користење на информатичките и комуникациските технологии (ИКТ), вклучувајќи го интернетот).

АНК изјави дека опширно учествувала во процесот на управување со интернетот на Светскиот самит за информатичко општество. Вели: по ова учество и во соработка со други партнери, вклучувајќи членови од состанокот на ССИО граѓанското општество за управување со интернет, АНК клистаризирала комплет од препораки во однос на управување со интернетот пред конечниот самит во Тунис во ноември 2005 година. АНК предложи специфични акции во секоја од следниве пет области:

основањето на форумот за управување со интернет
трансформацијата на Интернетската Корпорација за доделени имиња и броеви (ICANN) во глобално тело со целосен авторитет врз ДНС управувањето и соодветна одговорност кон своите акционери во владата, приватниот сектор и граѓанското општество
иницијацијата од мултиакционерската конвенција на управувањето со интернет и универзалните човекови права кои ќе ги кодифицираат основните права применливи на интернетот, што ќе бидат легално врзување со меѓународното право со одреден акцент на клаузулите на универзалната декларација за човекови права посебно важни за интернетот, како на пример правата на слободно изразување, слобода на здружување и приватност.
обезбедувањето на пристап до интернет е универзално и достапно.АНК расправаше: „Интернетот е глобален јавен простор кој треба да биде отворен и пристапен за сите без дрискриминаторни основи. Интернетот,исто така, мора да се види како глобална јавна инфраструктура. Во тој поглед го препознаваме интернетот како глобално јавно добро поврзано со концептот на општото наследство на човештвото и пристапот до него е во интересот за јавноста и мора да се обезбеди како глобална јавна обврска за еднаквост.
мерки за потпомогнување на градење на капацитет во земјите во „развој“во поглед на зголемување на учеството на земјите во „развој“ во форумите на глобалната политика за управување со интернет.

Самиот самит привлече 1500 луѓе од меѓународните организации, 6200 од невладините организации(NGO’s), 4800 од приватниот сектор и 980 од медиумите.

Конференциски развои

Спор за контролата на интернетот се закануваше да ја попречи конференцијата. Сепак, одлуката во последна минута да се препушти контролата во рацете на САД- ја втемели Интернетската Корпорација за доделени имиња и броеви за навремено да избегне пламнување. Како компромис, исто така, имаше договор да основаат меѓународен форум за управување со интернет, со чисто консултативна улога.

Француски новинар Роберт Менард, претседател на "Репортери без граници", беше одбиен за прием во Тунис за втората фаза на Самитот, бидејќи за неговото учество во заземањето на Туниската канцеларија за туризам во Париз во 2001 година. Заземањето беше организирано во знак на протест за апсењето на активистот на човекови права Шихем Бендсердин (Sihem Bensedrine) во Тунис. За Менард е кажано дека тој не е добредојден во Тунис. Тој, наводно, е под судска обука и може да влезе во земјата само ако е повикан од страна на судија.

Самиот самит беше нарушен со критика од Тунис овозможувајќи напади врз новинари и бранители на човековите права да се појават во деновите кои би довеле до настанот. Француски новинар за „Ослободување“ беше прободен и претепан од неидентификувани мажи, откако пријави на локалните демонтранти за човековите права. Белгиска телевизиска екипа беше малтретирана и принудена да ги предаде снимките на тунизиските дисиденти, додека локалните бранители на човековите права беа лути и спречени од организирање на средба со меѓународни групи на граѓанското општество.

Приоритети на САД

Во документ објавен на 3 декември 2003 делегацијата на Соединетите Американски Држави во ССИО се залагаше за силен приватен сектор и за владеењето на правото како критични фондации за развој на националните информациски и комуникациски технологии (ИКТ). Амбасадорот Дејвид Грос (David Gross), американскиот координатор за меѓународни комуникации и информатичка политика, истакна она што тој го нарече " трите столба" на позицијата на САД во информирањето за новинарите на 3 Декември.

Како народен обид да се изгради одржлив ИКТ секторот, посветеноста на приватниот сектор и владеењето на правото мора да се нагласи, Бруто рече, "за земјите да можат да привлечат неопходни приватни инвестиции за создавање на инфраструктура."
Вториот значаен столб на позицијата на САД беше потребата за создавање на содржина и заштита на правата на интелектуална сопственост со цел да се инспирира тековниот развој на содржината.
Обезбедување на безбедноста на интернет, во електронските комуникации и во електронската трговија беше третиот голем приоритет за САД. "Сето ова работи и е интересно за луѓето додека луѓето чувствуваат дека мрежите се безбедни од сајбер напади, безбедни во однос на нивната приватност", рече Грос.

Како што се ближеше женевската фаза од состанокот , еден предлог кој придобиваше внимание беше да се создаде меѓународен фонд за да се обезбеди зголемување на финансиските средства да им се помогне на помалку развиените земји да ги прошират нивните ИКТ сектори. "Доброволниот дигитален солидарен фонд" беше предлог поставен од страна на претседателот на Сенегал, но тоа не беше еден што САД би можеле да поддржат во моментов, рече Грос.

Грос рече дека Соединетите Држави исто така постигнувале широк консензус на принципот дека "културата на сајбер безбедноста" мора да се развива во национални ИКТ политики за да го продолжи растот и ширењето во оваа област. Тој рече дека во последните неколку години бил обележан значителен напредок како што народите ги надградуваат нивните закони за справување со галопирачките криминални закани во сајбер просторот. "Има градење на капацитетите за земјите да можат да ги прогласат за незаконски оние активности што се случуваат во рамките на нивните граници ... и слично да работат на меѓународно ниво, да комуницираат помеѓу администрациите на спроведувачите на законот за да следат одредени луѓе кои дејствуваат на начини кои се незаконски", рече Грос .

Повеќе влади се многу загрижени дека разни групи користат опслужувачи основани во САД да шират антисемитски, националистички или режимно критички пораки. Оваа контроверза е последица на американскиот став за слободниот говор кој не го смета говорот како кривичен без директно да апелира до насилство. САД смета дека давањето на контрола врз интернетските имиња на домени на меѓународнате бирократи и влади може да доведе до масовни цензури кои би можеле да ја уништат слободата на интернетот како јавен простор. Конечно, Министерство за трговија на Америка јасно стави до знаење дека несомнено има намера да ја задржи контрола врз корените интернет опслужувачите.

„Граѓанско општество“

Голем број на невладини организации, научни институции, медиуми и другите во заедницата учествуваат како "граѓанско општество" во подготовките за самитот, како и за самиот ССИО. Тие се обидуваат да воспостават најопсежното учество на групите од граѓанското општество на самитот и да се наметнат прашања од граѓанското општество врз агендата, вклучувајќи ги и човековите права, човечко-средиштен развој, слободата на говорот и слободата на печатот.

Во исто време, таму е многу ССИО поврзани дискусии надвор од официјалните конференции. Работилници на теми за самитот беа одржани на пр. на Светскиот Социјален Форум во Порто Алегре и планови се оформуваат за алтернативни настани надвор и паралелно со официјалниот ССИО самит.

Во Германија, работната група ССИО иницирана од Мрежата на нови медиуми и Фондацијата „Хајнрих Бол“, беше средба во континуитет уште од средината на 2002 година. Оваа група постепено се разви во еден пошироко Германија-широко граѓанско општество за координација на ССИО. Некои групи од граѓанското општество изразија алармантност дека фазата од 2005-тата година од ССИО беше одржан во Тунис, земја со сериозни прекршувања на човековите права.Мисијата за наоѓање на факти во Тунис во јануари 2005 година од страна на туниската контролна група (ТКГ), коалиција од 14 членови на меѓународната размена на слобода на изразување, пронајдоа сериозна причина за грижа за моменталната состојба на слободата на изразување и на граѓанските слободи во земјата, вклучувајќи бруто забрани на слободата на печат,медиуми,објавување и интернетот.

Коалицијата објави извештај од 60 страни кој препорачува стапки кои туниската влада треба да ги преземе за да ја доведе земјата во линија со меѓународните стандарди за човекови права. На третиот ССИО состанок за подготвителен комитет во Женева во септември 2005 година, ТКГ пласираше дополнување на извештајот, што не откри подобрувања во ситуацијата на човековите права. Фондот за дигитална солидарност,независно тело стремејќи се кон намалување на дигиталната поделба, беше основано следејќи дискусии кои заземаа место за време на тунискиот самит во 2005 година.

Дигитален јаз

Кофи Анан,во тоа време генерален сектретар на ОН, го дефинираше информатичкото општество како нешто низ кое „ човечкиот капацитет е проширен, надграден,¬¬¬подобрен и слободоумен, преку овозможување пристап на луѓето до алатките и технологиите кои им се потребни,со образованието и тренингот за ефикасно да ги користат“. Ова е тип на општество што друштвото на светскиот самит за информатичко општество ќе го создаде.

Јошио Утсуми, генерален секретар на меѓународната телекомуникациона унија,изјави дека со појавувањето на таквото општество доаѓа и ризикот од ширење на постоечкиот дигитален јаз.Светата столица(Ватикан) ја реафирмираше оваа позиција на своето обраќање кон членовите на самитот дадено од Архиепископот Јован Фоли. „ Овој самит“, изјави тој, „ е единствена можност да се поврзат и помогнат оние кои живеат во сиромашните и изолираните места од светот....дококу овој процес создава само нови можности за тие кои веќе уживаат добар животен стандард и одлични комуникациски можности, тогаш нашата работа би била неуспешна.

На прашањето за намалување на дигиталниот јаз, Светата Столица и целите Обединети Нации стојат рака под рака. Тоа беше директната цел на самитот да се создаде начин да се обезбедат информации за сите луѓе во секоја нација.Заеднички напори треба да бидат направени во име на целата меѓународна заедница да се помогне во обезбедувањето на пристап до дигиталните комуникации на оние граѓани од помалку развиените региони, така што тие би можеле, исто така, да ја споделат наградата од информации достапни преку дигиталните медиуми. "За премногу луѓе, придобивките остануваат надвор од дофатот", рече Анан. "Постои огромна копнеж, не за технологијата сама по себе, туку за она што технологијата може да го направи возможно.“ Анан продолжи со повикување на членовите на Самитот да одговорат на таа жед и да ги направат потребните подготовки и да ги преземат првите чекори кон оформување на едно општество каде што сите луѓе имаат еднаков пристап до информации. Зин Ел Абидин Бен Али, претседател на Република Тунис, исто така, ја повика меѓународната заедница да помогне во напорите на помагање на сите народи, "особено на помалку развиените, со цел да се добие пристап кон технолошкиот напредок и да се има корист од научната и дигиталната револуција потврдена во светот денес. "Ватикан, исто така, ја потврди потребата за помош од меѓународната заедница. Генералниот секретар Утсуми рече дека со цел да се придонесе за препорачаните промени, нов "пакт" ќе треба да се постигне помеѓу информации "има (haves)" и "нема (have-nots)". Развојот на новиот аранжман меѓу развиените и земјите во развој не би, рече тој, "ги почитувале вообичаените правила на преговори на давање и земање", но би, наместо тоа, да се заснова на меѓусебен само-интерес. "Вредноста на информации", рече Утсуми ", се зголемува кога е споделено. Ако сме во можност да создадеме нова генерација во светот во развој, таа ќе биде во корист на земјите кои создаваат информации ".

Целокупната намерата на Светскиот самит за информатичко општество беше да се донесе изводлив начин да се елиминира секогаш широко отворениот дигитален јаз. Членовите на меѓународната заедница имаат признаено дека крајот на поделбата мора да се бара сè со цел да се придонесе за еднакви информацискии можности на граѓаните од помалку развиените земји. Архиепископот Фоли ја заврши својата изјава во која се наведува, "Тоа е наша одговорност да исполнат овие празнини на човештвото и солидарноста за доброто на милиони луѓе и за следната генерација." Тоа е одговорноста на земјите од меѓународната заедница за да ги спроведат плановите што ги донесоа на самитот за да се направат информациите повеќе достапни за сите народи.

Дигитален јаз и дигитална дилема

Два главни интереси се чини дека се прашањето и разговорот на ОН Светскиот самит за информатичко општество одржан во Тунис, кои беа еден дигиталниот јаз и вториот дигиталната дилема. Не само што неколку земји коментараа на едно или на двете од овие прашања во светлината на Светиот Стол изјавата од страна на Архиепископот Јован П. Фоли , Црквата се чини дека се согласува и освен тоа елаборира на овие прашања.

Првo дигиталниот јаз, кој не само што е говор од обраќањето на Архиепископот Јован П. пред ССИО но исто така и во Ватиканскиот документ, „Етика во интернетот“. Според архиепископот Фоли дигиталниот јаз е моменталната нееднаквост во пристапот до дигиталните комуникации помеѓу развиените и земјите во развој и тоа бара заеднички напор на целата меѓународна заедница. Дигиталниот јаз се смета за форма на дискриминација, делејќи ги богатите и сиромашните, како во рамките на и меѓу народите, врз основа на пристап, или немањето на пристап, кон новата информатичка технологија. Ова е нова верзија на еден постар јазот што отсекогаш постоел меѓу информациите на богатите и информациите на сиромашните. Терминот дигитален јаз ја потенцира реалноста дека не само поединци и групи, но, исто така, нациите мора да имаат пристап до новите технологии, со цел да се споделуваат ветените придобивки на глобализацијата, а не да заостануваат зад другите народи.

Во соопштението дадено од страна на сенаторот Берчел Вајтман (Burchell Whiteman) од Јамајка, тој истакна дека Јамајка ја сфаќа важноста на премостување на дигиталниот јаз која тој го гледа како промовирање на социјалниот и економскиот развој за 80% од земјите кои сè уште се борат со оваа празнина и влијанието што го има на нив. Во изјавата дадена од г-дин Игнасио Гонсалес Планас, кој е министер за информатика и комуникации на Република Куба, тој исто така зборуваше за загриженоста од тоа што само неколку земји ги уживаат овие привилегии. Да се спомене дека повеќе од половина од населението во светот немаат пристап до телефон, кој бил измислен пред повеќе од еден век. Со повеќе од 50% од оние кои користат мобилни телефони и интернет опслужувачи се наоѓаат во развиените земји. Во изјавата од страна на Вицепремиерот Хуанг Ју (Huang Ju), државниот Советот на Народна Република Кина, тој наведува дека информатичкото општество треба да биде општество на централни луѓе во кое сите луѓе и сите земји ќе го споделуваат уделот во потполност во поголем заеднички развој во информатичкото општество.

Второ, дигиталната дилема, која Светата столица ја истакна како недостаток на информатичкото општество, поради тоа мора да се пријде со загриженост и претпазливост за да се избегне преземањето на погрешни чекори. Не само што се сметаат за дигитални можностите би можеле да резултираат во дигитални дилеми. Тоа е реално и претставува опасност со технологија особено со интернетот. Светата Столица силно ја поддржува слободата на изразување и слободната размена на идеи, но под услов да се почитува моралниот ред и општото добро.Мора да му се пријде со чувствителност и почитување на вредностите на другите луѓе и верувања и заштита на карактеристичноста на културите и основното единство на човечките семејства.

Вајтмен од Јамајка исто така се согласи за ова прашање за соочување со дигитални дилеми. Тој изјави дека информациските ресурси во комбинација со технолошките ресурси се достапни за светот и тие имаат моќ да го трансформираат светот на добро или лошо. Во изјавата на г-дин Стјепан Месиќ, претседателот на Хрватска, беше речено дека сме преплавени со податоци и ние мислиме дека знаеме и може да најдете се за секого, но ние исто така мора да запаметиме дека ние не знаме што е тоа толку лесно достапно. Тој тврди дека иако информатичкото општество е благослов, не треба да се игнорираат можностите на тоа да се претвори во кошмар.

Предупредувањето на Светата Столица за информатичкото општество се слушна и одекна од други земји, особено оние кои биле присутни на ССИО во Тунис. Повторувајќи ја изјавата од Етика во интернетот ", Интернетот може да направи голем и вреден придонес за човечкиот живот. Може да поттикне просперитет и мир, интелектуален и естетски раст, взаемно разбирање меѓу народите и нациите на глобално ниво."

Една критика

Во изјавата за медиумите објавена на 14 ноември 2003, групата на граѓанското општество предупреди за ќор-сокак, веќе вклучен во самиот прв член од декларацијата, каде што владите не се во состојба да се договорат за Универзалната декларација за човекови права како заедничка основа на самитската декларација. Тоа идентификува два главни проблеми:

На прашањето за корегирање на нерамнотежи во богатството, правата и власта, владите не се согласуваат дури и на принципот на финансиски напори за надминување на т.н. „дигитален јаз", кој беше токму целта кога започна процесот на самитот во 2001 година. Но концепт на „дигиталниот јаз" беше исто така според критиката на граѓанското општество. Групи како што се ФБИИ (FFII) отфрлија мандат.
Во своето гледиште, не само основата на човечкиот живот во достоинство и еднаквост, Универзалната декларација за човекови права, наоѓа поддршка како основа за информатичкото општество. Владите не се во состојба да се договорат за посветеност кон стандардите за основните човекови права како основа за информатичкото општество, најистакнати во овој случај се слободите на изразување.

Избрани медиумски одговори

Во извештајот на Бренда Зулу за "Тајмс" на Замбија објасни дека (Дакар) резолуцијата "генерираше многу дискусии, бидејќи е многу поразличен од Резолуција на Акра, која се залагаше за промена на состојбата на статус кво, каде што Замбија учествуваше во Африка на ССИО во Акра . Во Дакар резолуциите, во основата, се залагаше за состојбата на статус кво иако тоа не се однесува на интернационализацијата на Интернет корпорација за Доделени Имиња и Броеви (ICANN). "

Јамајка Обсервер (Jamaica Observer) имаше колумна која што го забележа сајбер просторот како двор за новата „Монро доктрина ". Доктрината Монро, изнесена во 1823 година, прогласи дека Америка треба да се затвори за идна Европска колонизација и ослободена од Европското мешање во работите на суверените земји. Доктрината беше смислена од своите автори, особено Џон Квинси Адамс, како прогласување од страна на САД на моралните противења на колонијализмот, но подоцна била повторно протолкувана на различни начини, вклучувајќи од страна на претседателот Теодор Рузвелт како дозвола за САД да практикува својата сопствена форма на колонијализам.

Од Индија, Финансиски Експрес(The Financial Express) го интервјуираше Нитин Десаи, кој е специјален советник на генералниот секретар на ОН. Десаи е цитиран кажувајќи: "Нашата основна цел е да најдат начини за земјите во развој да добијат подобар пристап до Интернет и информациските и комуникациските технологии (ИКТ), помагајќи им да ги подобрат нивните животни стандарди директно од нивната база на знаење за нивната работна култура и да се шири свест за болести и други битни прашања. Оваа ќе има за цел да ја премости огромната комуникациска технологија и инфраструктурниот јаз кои постојат во моментов во светот. Ова ќе вклучува поврзување на селата, точки за пристап во општината, училишта и универзитети, истражувачки центри, библиотеки, здравствени центри и болници, како и локалнате и централнате оддели на владата. Покрај погледнувањето во првите две години од спроведувањето на Акциониот план по самитот во Женева, туниската епизода ќе бара да се поттикне развојот на содржината наменета да се овластат народите . "

Тој вели: „Начинот на кој Индија има корист од ИТ, заработувањето на земјата не само на профити, но и огромен процент на вработени луѓе, тоа е навистина импресивно." Моето мислење е : „Штета е тоа што ние во Индија имаме толку многу ИТ професионалци, но овие вештини се користат толку многу за извоз на доларот и многу тешко е (освен во прелевање начин) да се справат со секојдневните големи прашања на милионите што бараат подобар живот.

Јужно африканската радиодифузна корпорација (SABC), имаше извештај на Ројтерс, насловен „Групите за човекови права велат дека Тунис не е вистинскиот за ССИО“, наведувајќи ја позицијата на МРСИ(IFEX) Туниската Мониторинг група. Тој рече: Како што илјадници делегати и експерти за информатички технологии се собраа во Тунис овој викенд за ОН Светскиот самит за информатичко општество (WSIS), човековите права и групите за слободата на медиумите прашаа: „Дали овој состанок е на погрешно место?" и укажува на двете критични позиции на туниската владата во однос на слободата на говорот и на административната одбрана на својата евиденција. Конечно, кога станува збор за пријавување на нелојалното глобално село и комуникациските права што ги имаме во рамките на тоа, нели е тоа иронично дека свеста и способност да остане во чекор со ова прашање - на информации - самото е толку нелојално?